1 min
De tarweoogst in Nedersaksen is in volle gang, maar de stemming is bedrukt. "Onze akkerbouwers willen grondstoffen voor kwaliteitsvoedsel produceren en niet alleen oogsten voor de voederbak.” Met die woorden vat Thorsten Riggert, voorzitter van de Gewasproductiecommissie van Landvolk Niedersachsen, het boerengevoel samen.
Tarwe is het belangrijkste graan voor de productie van brood, broodjes en pasta. Voor voldoende bakkwaliteit moet tarwe een eiwitgehalte van minstens 12% hebben. Is het eiwitgehalte te laag, dan belandt het graan in de voerbak van de varkens of zelfs in de biogasinstallatie. Al voor het tweede oogstjaar op rij, sinds de invoering van stikstofbeperkende maatregelen in de landbouw, ligt het gemiddelde eiwitgehalte van de Duitse tarwe onder de 12%.
Boeren kunnen het eiwitgehalte beïnvloeden met het gehalte stikstof (N) in hun mest. In grote delen van Duitsland is strenge regelgeving voor stikstofbemesting van kracht, omdat de uitspoeling van nitraat naar het grondwater volgens Europese richtlijnen te hoog is. In de zogeheten 'Rote Gebiete' (rode gebieden) moeten boeren daarom verplicht 20% minder stikstof gebruiken dan de tarwe eigenlijk nodig heeft om geschikt te zijn voor humane consumptie in de vorm van brood.
“Het draait allemaal om de hoeveelheid en de timing van de stikstofbemesting,” legt Riggert uit op Landvolk Niedersachsen. "Als het tarwegewas niet genoeg stikstof krijgt, kunnen de planten niet genoeg eiwit in het graan opbouwen en gaat de bakkwaliteit verloren." Die politiek gewenste maar voor de kwaliteit van de tarwe te lage stikstofbemesting heeft ertoe geleid dat het gemiddelde eiwitgehalte van de afgelopen twee oogstjaren in Duitsland onder de grens van 12% dook.
Volgens Riggert moeten politici moeten niet verbaasd opkijken als boeren stoppen met de teelt van tarwe. De slechte zaai- en weersomstandigheden dit jaar zijn ongunstig voor de opname van stikstof door het gewas. Te veel regen zorgt namelijk voor extra uitspoeling die zich niet in eiwit in de tarwe omzet. In Nedersaksen is het tarweareaal de afgelopen jaren al met 30% gekrompen. De boeren stappen over op mais. Dat levert een grotere oogst op. Nadeel is dat er van mais doorgaans geen brood maar wel diervoeder wordt gemaakt of dat het gebruikt wordt voor biofuel dan wel biogas (energieopwekking). Volgens de food-feed-fuel ladder van Moerman zijn dat geen duurzame toepassingen als een akker ook mensenvoedsel kan voortbrengen.
Riggert pleit voor aanpassing van het strenge beleid, voor boeren die aantoonbaar maatregelen hebben genomen tegen uitspoeling. Voor die boeren zou "het volstrekt buitensporige en rigide korset" in de rode gebieden zo snel mogelijk versoepeld moeten worden. Want, zegt Riggert, het zou te gek zijn als Duitsland niet meer in zijn eigen baktarwe kan voorzien en tarwe van hoge kwaliteit moet importeren en zijn eigen akkerbouwproductie aan de varkens voert of in de biovergister stopt.
Dit artikel afdrukken
Boeren kunnen het eiwitgehalte beïnvloeden met het gehalte stikstof (N) in hun mest. In grote delen van Duitsland is strenge regelgeving voor stikstofbemesting van kracht, omdat de uitspoeling van nitraat naar het grondwater volgens Europese richtlijnen te hoog is. In de zogeheten 'Rote Gebiete' (rode gebieden) moeten boeren daarom verplicht 20% minder stikstof gebruiken dan de tarwe eigenlijk nodig heeft om geschikt te zijn voor humane consumptie in de vorm van brood.
“Het draait allemaal om de hoeveelheid en de timing van de stikstofbemesting,” legt Riggert uit op Landvolk Niedersachsen. "Als het tarwegewas niet genoeg stikstof krijgt, kunnen de planten niet genoeg eiwit in het graan opbouwen en gaat de bakkwaliteit verloren." Die politiek gewenste maar voor de kwaliteit van de tarwe te lage stikstofbemesting heeft ertoe geleid dat het gemiddelde eiwitgehalte van de afgelopen twee oogstjaren in Duitsland onder de grens van 12% dook.
Volgens Riggert moeten politici moeten niet verbaasd opkijken als boeren stoppen met de teelt van tarwe. De slechte zaai- en weersomstandigheden dit jaar zijn ongunstig voor de opname van stikstof door het gewas. Te veel regen zorgt namelijk voor extra uitspoeling die zich niet in eiwit in de tarwe omzet. In Nedersaksen is het tarweareaal de afgelopen jaren al met 30% gekrompen. De boeren stappen over op mais. Dat levert een grotere oogst op. Nadeel is dat er van mais doorgaans geen brood maar wel diervoeder wordt gemaakt of dat het gebruikt wordt voor biofuel dan wel biogas (energieopwekking). Volgens de food-feed-fuel ladder van Moerman zijn dat geen duurzame toepassingen als een akker ook mensenvoedsel kan voortbrengen.
Riggert pleit voor aanpassing van het strenge beleid, voor boeren die aantoonbaar maatregelen hebben genomen tegen uitspoeling. Voor die boeren zou "het volstrekt buitensporige en rigide korset" in de rode gebieden zo snel mogelijk versoepeld moeten worden. Want, zegt Riggert, het zou te gek zijn als Duitsland niet meer in zijn eigen baktarwe kan voorzien en tarwe van hoge kwaliteit moet importeren en zijn eigen akkerbouwproductie aan de varkens voert of in de biovergister stopt.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
_480_289_84_s_c1.jpg)
_(weic2304a)_480_289_84_s_c1.jpeg)
Met deze ervaring rond baktarwe is het wel duidelijk dat landbouwbeleid alleen gebaseerd is op hoeveelheid en niet op basis van kwaliteit.
Het is gewoon een stok om de hond mee te slaan, zoals Jos in #11 ook aangeeft. De opbrengst en de kwaliteit van de tarwe valt dit jaar tegen. Dat komt door het weer. Mestbeleid wordt erbij gehaald om een politiek punt te maken.
Voor baktarwe is stikstofbemesting inderdaad van belang, net als onder meer de rassenkeuze en het weer. Met lagere normen komt het aan op anders bemesten (met vloeibare meststoffen als laatste gift), andere rassenkeuze en bijvoorbeeld het (weer) benutten van methoden als onderzaai met klaver. Klimaatverandering werkt trouwens in het voordeel van onze regio, want gemiddeld warmere zomers gaan de tarweteelt helpen. De bak water van afgelopen seizoen was niet zo gunstig.
In Nederland loopt het er nu een groot langjarig onderzoek met ook aandacht voor stikstofbemesting. Daar doen o.a. alle relevante veredelaars en partijen als Dossche en Koopmans aan mee. We kijken daarin met nieuwe technieken naar eiwitkwaliteit. Dat biedt denk ik een stuk meer perspectief. Overigens maakt het voor het weinig luchtige Duitse brood kein flaus aus wat voor tarwe je erin stopt.
Nee piet hoogland we schieten je niet lek,maak je geen zorgen.
Ben geen akkerbouwer, dus glad ijs. Maar Niedersachsen grenst aan de noordelijk Nederlandse provincies. Daar teelt men al sinds jaar en dag hoofdzakelijk voertarwe. Combi van economie en klimatologische omstandigheid. Ook toen de bemestingsnormen stukken hoger lagen. Het is daarom denk ik vooral een drogreden om draagvlak te vinden voor hogere bemestingsnormen voor meer opbrengst. Soms zijn drogredenen heel succesvol. Ik wil ook hogere mestnormen want dan heb ik meer én eiwitrijker gras en heb dan minder soja nodig. Je kunt de Amazone dus redden door meer kunstmest te strooien.
Het minsterie heeft een extra v'tje in de naam gekregen waarvan veel boeren hopen dat dit gaat lijden tot minder knellende milieuregels op gebied van mest en gewasbescherming. Maar dat v'tje zou ook tot het inzicht kunnen leiden dat je vooral de Oekraïne Europees moet maken. Voedselzekerheid ligt anno nu daarom zeker zo kort bij het ministerie van defensie als bij LVVN..
Piet en anderen, gekke vraag: wij waren toch zo’n vruchtbare delta, waarom is onze tarwe dan zo beroerd dat we het van ver halen?