De resultaten van het onderzoek zijn te vinden op JAMA Network Open. Ze laten zien dat het aantal patiënten dat zogeheten GLP-1-receptoragonisten gebruikt (GLP-1 RA's) – de medicatie waartoe Wegovy, Ozempic en Mounjaro behoren – in deze periode met ruim 132% is gestegen. Tegelijkertijd daalde het aantal uitgevoerde maagverkleiningsoperaties met ruim 25%. Hieruit valt af te leiden dat een groeiende groep patiënten met obesitas kiest voor medicatie in plaats van het mes van de chirurg.

Grote toename in medicatiegebruik
GLP-1-analogen geven de hersenen een signaal dat we genoeg hebben gegeten. Dit blijkt effectief in de strijd tegen overeten en de gevolgen daarvan. GLP-1-analogen worden met succes ingezet om obesitas en aanverwante aandoeningen, zoals diabetes, te behandelen.

Uit de data van ruim 17 miljoen privéverzekerde volwassenen blijkt dat het aantal Amerikanen dat deze medicatie gebruikt, sterk is toegenomen: van 1,89 patiënten per 1.000 in de laatste zes maanden van 2022 naar 4,41 per 1.000 in dezelfde periode van 2023. Deze cijfers laten duidelijk zien hoe de aanpak van obesitas op individueel niveau is veranderd.

Afnemende vraag naar chirurgie
Tijdens dezelfde periode is het aantal patiënten dat een maagverkleining onderging, afgenomen van 0,22 naar 0,16 per 1.000 patiënten. Dr. Thomas C. Tsai, een bariatrisch chirurg en leidende auteur van de studie, benadrukt dat hoewel chirurgie nog steeds de meest effectieve en duurzame behandeling voor obesitas is, de opkomst van GLP-1-analogen invloed heeft op het aantal operaties. "Ons onderzoek geeft een van de eerste nationale schattingen van de afname van bariatrische chirurgie onder privéverzekerden", zegt Tsai.

Een van de opvallende resultaten van de studie is dat slechts 5% van de patiënten met obesitas GLP-1 RA's kreeg voorgeschreven, terwijl slechts 0,3% koos voor een chirurgische ingreep. Hoewel GLP-1-analogen veelbelovend zijn in de behandeling van obesitas, zijn ze duur en daarom niet voor iedereen beschikbaar. Bovendien leiden de bijwerkingen – zoals misselijkheid, braken en diarree – vaak tot vroegtijdig stoppen met de behandeling, wat leidt tot nieuwe gewichtstoename.

Toekomstige uitdagingen
Tsai waarschuwt voor de mogelijke stopzetting van maagverkleiningsinterventies door de dalende vraag naar operaties. Volgens hem mag niet onderschat worden wat maagverkleiningen nog te bieden hebben voor patiënten die geen baat hebben bij de nieuwe medicijnen, die bovendien niet iedereen kunnen helpen.

De auteurs van het onderzoek roepen clinici en beleidsmakers op om de toegang tot effectieve obesitasbehandelingen nauwlettend te blijven volgen. Ze benadrukken ook dat verder onderzoek nodig is om de langetermijneffecten van de verschuiving van chirurgie naar medicatie in kaart te brengen.
Dit artikel afdrukken