1 min
In Nederland kennen we Kipster: de eierproducent die de kippen voert met onder meer reststromen uit de bakkerijsector. De Amerikaanse startup Mill gaat nog een stap verder door keukenafval van consumenten in te zamelen om als kippenvoer te gebruiken.
Dat mag bij ons niet, keukenafval en etensresten (GFT-afval en swill) als diervoer gebruiken, maar in de VS ligt dat net even anders, hoopt Mill.
High-tech keukenafvalemmer
Om het natte en stinkende afval een beetje handelbaar te maken, is er de ‘high-tech’ keukenafvalemmer die net als het bedrijf Mill heet. De afvalemmer is uitgerust met een kleine weegschaal om voedselresten te wegen. En de Mill heeft bluetooth. Klanten krijgen via een app regelmatig een overzicht van wat ze weggooien en de klimaatimpact daarvan. Dit om ze te bewegen nog minder voedsel weg te gooien.
De naam Mill is niet zonder reden gekozen. In een paar uurtjes droogt en maalt de Mill het keukenafval en haalt de slimme afvalemmer er de vervelende luchtjes uit (“dries, shrinks and de-stinks” in het Engels). De Mill weet weg met eigenlijk al het keukenafval, ook vlees, zuivel en gekookt eten. Je kunt er dus meer in kwijt dan in de compost.
Kippenkannibalisme
Een enigszins verontrustende consequentie is dat deze circulaire voerketen kippenkannibalisme in de hand kan werken. Het bedrijf is dan ook nog steeds bezig met het verkrijgen van toestemming om de keukenresten als kippenvoer te gebruiken. Dat heeft verschillende partijen er niet van weerhouden bij elkaar al meer dan $100 miljoen te investeren in Mill.
Geld betalen om je afval in te mogen leveren
In Amerika gaat de Mill werken middels een soort lidmaatschap. Je betaalt maandelijks $33 (als je meteen een jaar vooruit betaalt, anders is het $45 per maand) en krijgt dan de Mill en dozen waarin je het kippenvoer-in-wording kunt opsturen. Ook de verzendkosten zijn inbegrepen. Als de verzamelbak vol is, leeg je hem in een verzenddoos en stuur je die op naar Mill. Het afval zal uiteindelijk nog een verwerkingsstap ondergaan voor het (hopelijk) als kippenvoer naar de kippenboeren gaat.
Als je nog niet composteert, kan de Mill een goede bestemming voor je keukenafval zijn. In de Verenigde Staten eindigt voedselafval namelijk nog vaak op een vuilstort (waar veel methaan vrijkomt) of in de verbrandingsoven. Voor mensen die hun keukenafval al composteren, heeft dit systeem niet zoveel zin.
Er zijn natuurlijk nog andere duurzame toepassingen voor GFT-afval te verzinnen: denk aan een wormenkrukje voor thuis, of aan een wormenhotel voor in de buurt
Of je houdt de kippen gewoon in de achtertuin
In België kwam de 'afvalintercommunale' (de instantie voor afvalpreventie en inzameling) Limburg.net zo'n tien jaar geleden met een andere alternatieve oplossing: geef mensen gewoon geld om levende kippen voor in hun achtertuin aan te schaffen. De kippen aten flink wat wat op: per inwoner werd er 28% minder keukenafval opgehaald. Scheelt weer een hoop gesjouw.
Dit artikel afdrukken
High-tech keukenafvalemmer
Om het natte en stinkende afval een beetje handelbaar te maken, is er de ‘high-tech’ keukenafvalemmer die net als het bedrijf Mill heet. De afvalemmer is uitgerust met een kleine weegschaal om voedselresten te wegen. En de Mill heeft bluetooth. Klanten krijgen via een app regelmatig een overzicht van wat ze weggooien en de klimaatimpact daarvan. Dit om ze te bewegen nog minder voedsel weg te gooien.
De naam Mill is niet zonder reden gekozen. In een paar uurtjes droogt en maalt de Mill het keukenafval en haalt de slimme afvalemmer er de vervelende luchtjes uit (“dries, shrinks and de-stinks” in het Engels). De Mill weet weg met eigenlijk al het keukenafval, ook vlees, zuivel en gekookt eten. Je kunt er dus meer in kwijt dan in de compost.
Kippenkannibalisme
Een enigszins verontrustende consequentie is dat deze circulaire voerketen kippenkannibalisme in de hand kan werken. Het bedrijf is dan ook nog steeds bezig met het verkrijgen van toestemming om de keukenresten als kippenvoer te gebruiken. Dat heeft verschillende partijen er niet van weerhouden bij elkaar al meer dan $100 miljoen te investeren in Mill.
Geld betalen om je afval in te mogen leveren
In Amerika gaat de Mill werken middels een soort lidmaatschap. Je betaalt maandelijks $33 (als je meteen een jaar vooruit betaalt, anders is het $45 per maand) en krijgt dan de Mill en dozen waarin je het kippenvoer-in-wording kunt opsturen. Ook de verzendkosten zijn inbegrepen. Als de verzamelbak vol is, leeg je hem in een verzenddoos en stuur je die op naar Mill. Het afval zal uiteindelijk nog een verwerkingsstap ondergaan voor het (hopelijk) als kippenvoer naar de kippenboeren gaat.
Als je nog niet composteert, kan de Mill een goede bestemming voor je keukenafval zijn. In de Verenigde Staten eindigt voedselafval namelijk nog vaak op een vuilstort (waar veel methaan vrijkomt) of in de verbrandingsoven. Voor mensen die hun keukenafval al composteren, heeft dit systeem niet zoveel zin.
Er zijn natuurlijk nog andere duurzame toepassingen voor GFT-afval te verzinnen: denk aan een wormenkrukje voor thuis, of aan een wormenhotel voor in de buurt
Of je houdt de kippen gewoon in de achtertuin
In België kwam de 'afvalintercommunale' (de instantie voor afvalpreventie en inzameling) Limburg.net zo'n tien jaar geleden met een andere alternatieve oplossing: geef mensen gewoon geld om levende kippen voor in hun achtertuin aan te schaffen. De kippen aten flink wat wat op: per inwoner werd er 28% minder keukenafval opgehaald. Scheelt weer een hoop gesjouw.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Wat je aan je eigen kippen voert moet je zelf weten. Al zou ik persoonlijk niet eens kippetjes houden als ik naast Tata Steel woonde of als mijn tuin op vervuilde grond lag.
Maar die inzameling van keukenresten (per huishouden of op wijkniveau) gaat hier niet werken. Allereerst omdat het niet mag, zoals ook in de tekst al is vermeld: risico op kannibalisme (voedselresten met kippenvlees mogen niet bij vleeskuikens of leghennen terecht komen en varkensrestjes niet bij varkens). Restjes die vlees van herkauwers bevatten mogen sowieso niet in de voedselketen terecht komen (erfenis van de gekke koeien ziekte problematiek). Zie hier voor info over wat wel en niet mag met verwerkte dierlijke eiwitten (processed animal proteins, PAP's). Het is na decennia in de EU eindelijk weer toegestaan om (onder strenge voorwaarden) dierlijke reststromen weer te verwerken in voeders voor landbouwhuisdieren, waardoor verspilling van hoogwaardig eiwit (slachtbijproducten) wordt tegengegaan.
Ook als de meeste mensen deugen zullen er altijd gekken zijn die medicijnresten (antibiotica), beschimmeld brood (mycotoxinen), oude vlooienbandjes (fipronil) of andere troep in zo'n wijk-Mill gooien.
Op termijn kan het wel een optie zijn om GFT en/of etensresten uit horeca of thuiskeuken tot diervoeders te verwerken, maar dan graag onder zeer goed gecontroleerde omstandigheden, met adequate processing (verhitting), door ter zake kundige personen/bedrijven en met strenge monitoring, kwaliteits- en veiligheidscontrole en handhaving. Ik zie de Europese wetgeving op dit gebied niet snel versoepelen, en dat is (in my humble opinion) maar goed ook.
Elders op Foodlog gaat het over de vrachtwagens van Renewi die ODP producten (over de datum vers) ophalen en er energie van maken. Carolien Makkink en Henk Breman maakten er opmerkingen over.
Deze manier van de schillenboer weer laten werken waardeert voedselresten meteen vanaf de bron in de keuken tot voer op. Zo deden we het vroeger toen achter de huizen nog een varkenshok stond en wat kippen rondliepen, maar dan nu in een moderne vertaling.
Iets wat mij al jaren bezighoudt, zou ik hier graag eens bespreken.
Voedselactivisten - denk aan Jaap Seidell en Rob Baan - pleiten voor zelf koken van vers voedsel. Als hun droom werkelijkheid wordt, dan neemt de niet recycleerbare waste flink toe en er staan geen varkens meer achter het huis (en dat is maar goed ook). Tiny van Boekel waarschuwde daar niet voor niets voor, cq. laat nog regelmatig weten dat de levensmiddelenindustrie zo zijn voordelen heeft.
Is het handig om in iedere keuken zo'n Mill te hebben is het beter om die op een makkelijk en droog te bereiken plek neer te zetten? Bijv. op verschillende plekken in de wijk of in je appartementencomplex. In de keuken heb je dan een emmertje en als je gekookt hebt loop je even met keukenafval naar de semi-centrale Mill.
Wouter de Heij zie jij brood in zo'n oplossing?
''Of je houdt de kippen gewoon in de achtertuin''Alle keuken afval gaat hier naar de kippen. Gewoon in het hok gegooid. Wat ze niet opeten komt in de mest en gaat na een jaar naar de groente tuin.
Afval? Niet bekend hier.