Consument pakt alle voordeel
In een persbericht bij de analyse verwoordt de bank het als volgt: De afgelopen 10 jaar groeiden prijzen slechts mondjesmaat, vaak met minder dan de inflatie. Het resultaat is dat de wereldmarktprijzen feitelijk de supermarktprijzen bepalen, hoewel met een vertraging van ongeveer een half jaar. Als de wereldmarktprijs stijgt, is de marge vaak te gering om dit zelf op te vangen en wordt dit doorberekend aan de consument. Als de wereldmarktprijs daalt, zijn supermarkten door de prijsconcurrentie gedwongen om dit direct door te geven aan de consument. Ruimte voor een eigen, onderscheidend, prijsbeleid, waarin schokken kunnen worden opgevangen of marges kunnen worden versterkt, is er niet meer. De consument wordt nu direct geconfronteerd met schommelingen op de wereldmarkt. ABN AMRO verwacht dat deze situatie ook de komende jaren zal aanhouden.
Reuzen op natte lemen voeten
De bank nadert daarmee dicht tot de verontrustende analyse dat het business model van de supermarkt 'op klappen staat'. Foodlog wijst al jaren op de kwetsbaarheid van supermarkten die geen supermachten, maar reuzen op lemen voeten zijn. Onlangs verscheen een analyse die onder insiders al wat langer rondzingt. Supermarkten kunnen hun deuren nog slechts ophouden dankzij de verkoopbonussen die zij ontvangen van hun leveranciers. Op de verkopen zelf, wordt geen winst meer gemaakt omdat voortdurend een te groot deel van het assortiment 'in de aanbieding' wordt aangeboden. Als die analyse klopt, zijn de voeten van de reuzen nat geworden.
Op dit moment hebben supermarkten nog maar 1 strategie: het verlagen van hun inkoopkosten door hun inkoopvolume te vergroten. In dat licht moet dan ook het nieuws van gisteren worden gezien: het Duitse Metro en het Franse Auchan gaan samen inkopen.
Fotocredits: ABN Amro, amsfrank
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Van een koude oorlog wat de prijzen betreft kan ik in de vijf verschillende supermarkten die ik frequenteer niet veel bespeuren. Ik heb eerder de indruk dat de meeste artikelen in de meeste ketens geprijsd worden in onderling overleg.
Dat op de verkopen geen winst meer wordt behaald omdat een groot deel voortdurend in de aanbieding zit? Kijk eens rond: de aanbiedingen die er wat toe doen tel ik op de vingers van 1 hand. Steller ABN brengt het daarom al voorzichtig: “als de analyse klopt”.
‘Vroeger’ gingen de prijzen na iedere jaarwisseling omhoog en schrok iedere consumens zich weer een beroerte. Die harde landing is niet meer. Zoals ieder jaar zijn ook nu weer vanaf half augustus – uitgesmeerd over een periode van een week of 6/7 – de prijzen van de dagelijks nodige artikelen met hoge omloopsnelheid wederom met 10 tot 30 cent verhoogd.
Meelij is niet op zijn plaats.
Qua volgen van marktprijzen verschillen supers dus duidelijk met superbenzineverkopers. Die zijn juist altijd opvallend snel met het doorberekenen van verhogingen, en traag met verlagingen in de prijs op de wereldoliemarkt...
Hoe is het toch mogelijk dat de EU nooit kartelafspraken kon traceren?