De niet-vegetarische Nederlander die de gemiddelde levensverwachting van 80,5 jaar bereikt, heeft in zijn of haar leven gemiddeld 1.167 hele dieren gegeten, schrijft de Vegetariërsbond. Maar hoe zit het met de rest?
Dat zijn dan 1.125 kippen of ander pluimvee, 33 varkens, enkele schapen, geiten en runderen, en 0,04 paard. Vissen of schaal- en schelpdieren heeft de bond nog niet eens meegerekend. Tijdens de kerstdagen stijgt het aantal gegeten dieren flink: 2,7 miljoen dieren zijn dan het haasje, vooral kippen en kalkoenen. Op een gewone dag zijn dat er 'slechts' 600.000. De Vegetariërsbond maakte gebruik van CBS-cijfers en kerstgerechten in de Allerhande en op Smulweb om tot zijn berekening te komen. Het aantal dieren dat gegeten wordt vindt de bond “nog altijd erg hoog.”
Ver voordat de bond bestond was er een kinderliedje over Holle Bolle Gijs:
Hij kon schrokken, grote brokken
Een koe en een kalf en een heel paard half
Een os en een stier en zeven tonnen bier
Een schip vol rapen en een kerk vol schapen
En nog kon Gijs van de honger niet slapen!
Het kinderlied wilde alles tellen wat we aten, zelfs de drank. Waarom deze opmerking?
Geen dieren eten, is mogelijk niet zo duurzaam als we denken, schreven we hier onlangs. Het leverde een weinig fraaie serie verwensingen op die te vinden zijn op onze Facebookpagina. We lijken ons nauwelijks te realiseren dat vleesvervangers producten zijn die vetten en eiwitten bevatten. Die kosten de natuur ook het nodige ecologische kruim. Van sla kan een kind niet groeien en een volwassene zijn lijf niet onderhouden; vervangers als noten en avocado's kosten heel wat uitstoot en water als je er miljarden mensen van wilt laten eten.
We leerden op Foodlog al tijdens 'Parijs' en ook recent nog eens dat vliegen en vakanties het allergrootse probleem zijn als we kijken naar vermijdbare uitstoot; vegetarisch eten helpt minder.
Vervanging van dieren door die eiwit- en vetrijke planten en de verwerkte producten daarvan, wat levert dat voor duurzaamheidswinst op? Dat willen we weten en gemeten hebben omdat dieren de planten en vruchten eten die wij nu moeten gaan eten. De dieren voegen niets toe aan wat door hun bek gaat en wat ze verspillen, laten ze grotendeels achter in de vorm van mest en andere nuttige stoffen die allemaal gebruikt worden. Alleen hun bewegen gaat als verspilde energie verloren.
Ik zou het graag eens van wijze Foodlogcommentatoren willen horen: hoeveel worteltjes, raapjes, sla, radijsjes, aardappelen, kikkererwten, walnoten, amandelen, pinda's, wijn, suikerbieten, gehackt, kipstuckjes en bier mag een mens in zijn leven eten en hoeveel van welke dieren? Het complete plaatje, daar gaat het om.
Dit artikel afdrukken
Ver voordat de bond bestond was er een kinderliedje over Holle Bolle Gijs:
Hij kon schrokken, grote brokken
Een koe en een kalf en een heel paard half
Een os en een stier en zeven tonnen bier
Een schip vol rapen en een kerk vol schapen
En nog kon Gijs van de honger niet slapen!
Het kinderlied wilde alles tellen wat we aten, zelfs de drank. Waarom deze opmerking?
Geen dieren eten, is mogelijk niet zo duurzaam als we denken, schreven we hier onlangs. Het leverde een weinig fraaie serie verwensingen op die te vinden zijn op onze Facebookpagina. We lijken ons nauwelijks te realiseren dat vleesvervangers producten zijn die vetten en eiwitten bevatten. Die kosten de natuur ook het nodige ecologische kruim. Van sla kan een kind niet groeien en een volwassene zijn lijf niet onderhouden; vervangers als noten en avocado's kosten heel wat uitstoot en water als je er miljarden mensen van wilt laten eten.
We leerden op Foodlog al tijdens 'Parijs' en ook recent nog eens dat vliegen en vakanties het allergrootse probleem zijn als we kijken naar vermijdbare uitstoot; vegetarisch eten helpt minder.
Vervanging van dieren door die eiwit- en vetrijke planten en de verwerkte producten daarvan, wat levert dat voor duurzaamheidswinst op? Dat willen we weten en gemeten hebben omdat dieren de planten en vruchten eten die wij nu moeten gaan eten. De dieren voegen niets toe aan wat door hun bek gaat en wat ze verspillen, laten ze grotendeels achter in de vorm van mest en andere nuttige stoffen die allemaal gebruikt worden. Alleen hun bewegen gaat als verspilde energie verloren.
Ik zou het graag eens van wijze Foodlogcommentatoren willen horen: hoeveel worteltjes, raapjes, sla, radijsjes, aardappelen, kikkererwten, walnoten, amandelen, pinda's, wijn, suikerbieten, gehackt, kipstuckjes en bier mag een mens in zijn leven eten en hoeveel van welke dieren? Het complete plaatje, daar gaat het om.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het artikel dat Jan Peter linkt, is precies waar het in dit deel van de discussie om gaat: zonder directe perceptie van gevaar doen mensen niets.
Interessant is dus de vraag wat ze doen als je (want er zijn twee scenario’s):
1. hoop op oplossingen en tegelijk meer rijkdom (Tesla’s, verticale circulaire stadslandbouw en ander Ecomodernisme) biedt
2. hun persoonlijke context in de toekomst tastbaarder maakt op basis van reële beelden by current knowledge.
Mij hoef je niet verder niet zo te overtuigen van de collectieve onwil tot minderen als obstakel. Scenario 1 versterkt dat bovendien en werkt vooral als geweldig business model voor - absurd, by current knowledge - de productie en verkoop van geheel nieuwe technische en snel verouderende infrastructuren (= per definitie heel onduurzaam).
Daniel Kahneman, die in 2002 de Nobelprijs voor economie kreeg voor zijn onderzoek naar (ir)rationele besluitvorming, denkt dat de mensheid het probleem helemaal niet kán oplossen. „Ik ben door en door pessimistisch, het spijt me”, zei Kahneman en vervolgt met „Ook al zijn mensen zich nog zo bewust van het probleem, dat zal nooit de weerstand overwinnen om hun eigen levensstandaard te verlagen.”
Uit de NRC 24 februari 2017 (betaalmuur?) "Waarom doen we niets?"
Dat "er iets aan doen" is nogal ingrijpend en beperkt zich niet tot het op het dak schroeven van een paar zonnepaneeltjes of plastic afval in een aparte zak doen. In de huidige omstandigheden schat ik daarom zo in dat het daadwerkelijk nemen van effectieve maatregelen nog een tijdje op zich laat wachten. Misschien wel een tijd.
Jos, niet van de basale drijfveren, maar mogelijk wel van een andere reactie in een relatief nieuwe situatie: wat doen mensen als hun krediet op is en zich grootschalig realiseren dat ze er iets aan kunnen doen als ze zelf actief worden?
Dick #46 In het verlengde van wat Jan Peter zegt; is er een andere, minder gebruikelijke, analyse?