"Canadese bossen worden omgezaagd, vermalen, gedroogd tot houtpellets en opgestookt in onze kolencentrales. Onzeker of en wanneer zo'n bos weer aangroeit. Intussen stoot verbranden van hout meer CO2 uit dan kolen. Daar komt de brandstof voor drogen en vervoer nog bij."

Die sneer deelde gisteravond prof. em. Martijn Katan (chemicus met een specialisatie in voeding) uit naar het Nederlandse energiebeleid. Katan maakte deel uit van een groep hoogleraren die namens de Koninklijke Nederlandse Academie voor Wetenschappen (KNAW) op wetenschappelijke gronden protesteerden tegen het gebruik van biomassa als zogenaamd herbruikbare bron van energie.



Gevraagd naar bewijs antwoordde Katan:


De verwijzing naar de Canadese publicatie in de NRC die Katan twitte, is hier te vinden. Uit de daarin opgenomen grafieken blijkt dat Nederland in 2020 na Zweden, Z-Korea, het Verenigd Koninkrijk en Denemarken de grootste importeur van houten pellets (versnipperd hout) is.

De vraag naar pellets als energiebron verdrievoudigt bijna in een tijdsbestek van 13 jaar. Japan en Z-Korea blijken uit het niets op te komen als vragers naar energie uit pellets; in 2023 zullen ze ruim een derde van de marktvraag bepalen.

Nederland haalt het brandhout hoofdzakelijk uit Canada, de VS en de Baltische staten. Tussen 2012 en 2017 bouwde Nederland zijn import van pellets voor houtstook af. Om in de buurt te komen van de eisen van het energieakkoord in 2020, schroefde ons land de import met behulp van forse subsidies weer op. Houtstook geldt als hernieuwbare energie. Nederland slaagt er niet in zon en wind voldoende snel in beschikbare energie om te zetten en kiest daarom voor houtstook in zijn oude kolencentrales. Volgens het Energieakkoord uit 2013 zouden die gesloten worden. Eind 2018 werd niettemin met houtstook begonnen in de Amercentrale. Binnenkort volgen drie andere. Volgens het Energieakkoord hadden die centrales eigenlijk gesloten moeten worden.


Canadian Biomass Magazine - 2019 global wood pellet markets outlook
  • Deel
Druk af