1 min
Tussen 1950 en 2015 is het aantal vissersschepen over de hele wereld meer dan verdubbeld. Maar om nu evenveel vis te vangen als vroeger moeten vissers 5 keer zoveel moeite doen. Dat geeft een indicatie van de druk van de visserij op de visbestanden.
Dat is één van de uitkomsten van een onderzoek onder leiding van de visserijbioloog Yannick Rousseau van de universiteit van Tasmanië, Australië. Het aantal vissersschepen, groot en klein, groeide van 1,7 miljoen in 1950 tot 3,7 miljoen in 2015. In West-Europa en Noord-Amerika bleef het aantal ongeveer gelijk of daalde het zelfs, mede door de regulering en quotering van de visserij. Maar in Azië verviervoudigde het aantal schepen in die periode.
In 1950 ging nog 80% van de vissers de zee op met roeiriemen en een zeil. Nu hebben de meeste schepen een motor, 68% van het totaal. Ook nam het gemiddelde motorvermogen toe. Rousseau maakt een onderscheid tussen de kleinschalige, ‘artisanale’ visserij en de industriële visserij, met schepen groter dan 12 meter.
Diepvriestrawlers
Opmerkelijk is dat het totale motorvermogen van de kleine vissersschepen gelijk is aan dat van alle grote schepen bij elkaar. Dat weerspreekt de algemeen gedeelde opvatting dat het vooral de reusachtige diepvriestrawlers zijn die de zeeën leegvissen. Ook kleine gemotoriseerde schepen kunnen langer op zee blijven en beschikken over apparatuur om scholen vis op te sporen.
Visserijbiologen hanteren het begrip CPUE, de ‘catch per unit of effort’, de inspanning die gedaan moet worden om een bepaalde hoeveelheid vis te vangen. “In de afgelopen jaren daalde de CPUE scherp in Zuidoost-Azië, Latijns-Amerika en de zuidelijke Middellandse Zee, hetgeen erop duidt dat de visserijen daar sneller in omvang toenamen dan de visbestanden konden verduren,” zegt Rousseau in een toelichting in Phys.org.
Database
Rousseau vergaarde gegevens over de visserijen uit meer dan 100 landen van uiteenlopende bronnen, zoals nationale rapportages, lokale verslagen en wetenschappelijke tijdschriften, schrijft Science. Daarmee is zijn database groter en completer dan die van organisaties als de FAO en zal deze een rijke bron voor andere onderzoekers zijn.
Het onderzoek van Rousseau bevestigt het beeld dat de zeeën ernstig overbevist worden. Dat was ook de boodschap van een rapport uit 2018 van UNCTAD, de raad van de Verenigde Naties voor handel en ontwikkeling. Daarin stond dat 90% van de visbestanden maximaal worden bevist, worden overbevist of zijn leeggevist.
In reacties op het rapport van Rousseau door mariene biologen die niet bij het onderzoek betrokken zijn wordt het onderzoek “een belangrijke stap voorwaarts” genoemd. Nationale overheden moeten de visserijen beter reguleren om de ecologische ramp van de overbevissing te keren.
Dit artikel afdrukken
In 1950 ging nog 80% van de vissers de zee op met roeiriemen en een zeil. Nu hebben de meeste schepen een motor, 68% van het totaal. Ook nam het gemiddelde motorvermogen toe. Rousseau maakt een onderscheid tussen de kleinschalige, ‘artisanale’ visserij en de industriële visserij, met schepen groter dan 12 meter.
Diepvriestrawlers
Opmerkelijk is dat het totale motorvermogen van de kleine vissersschepen gelijk is aan dat van alle grote schepen bij elkaar. Dat weerspreekt de algemeen gedeelde opvatting dat het vooral de reusachtige diepvriestrawlers zijn die de zeeën leegvissen. Ook kleine gemotoriseerde schepen kunnen langer op zee blijven en beschikken over apparatuur om scholen vis op te sporen.
Visserijbiologen hanteren het begrip CPUE, de ‘catch per unit of effort’, de inspanning die gedaan moet worden om een bepaalde hoeveelheid vis te vangen. “In de afgelopen jaren daalde de CPUE scherp in Zuidoost-Azië, Latijns-Amerika en de zuidelijke Middellandse Zee, hetgeen erop duidt dat de visserijen daar sneller in omvang toenamen dan de visbestanden konden verduren,” zegt Rousseau in een toelichting in Phys.org.
Database
Rousseau vergaarde gegevens over de visserijen uit meer dan 100 landen van uiteenlopende bronnen, zoals nationale rapportages, lokale verslagen en wetenschappelijke tijdschriften, schrijft Science. Daarmee is zijn database groter en completer dan die van organisaties als de FAO en zal deze een rijke bron voor andere onderzoekers zijn.
Het onderzoek van Rousseau bevestigt het beeld dat de zeeën ernstig overbevist worden. Dat was ook de boodschap van een rapport uit 2018 van UNCTAD, de raad van de Verenigde Naties voor handel en ontwikkeling. Daarin stond dat 90% van de visbestanden maximaal worden bevist, worden overbevist of zijn leeggevist.
In reacties op het rapport van Rousseau door mariene biologen die niet bij het onderzoek betrokken zijn wordt het onderzoek “een belangrijke stap voorwaarts” genoemd. Nationale overheden moeten de visserijen beter reguleren om de ecologische ramp van de overbevissing te keren.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Cor, dank voor je respons. Ja, lokaal kan de zogenaamde sympathie-gevoelige kleinschalige visserij voor grote problemen zorgen. Kustwateren zijn doorgaans visrijk en gebieden waar fronten (warm en koud water) voorkomen ook, vanwege de aanwezigheid van plankton. Grote delen van de oceanen worden nauwelijks tot niet bevist. Zelfs in de Noordzee kun je je afvragen waar vissersschepen dan uithangen. Als je van Scheveningen naar Whitby vaart, krijg je van mij 10 euro voor elk vissersschip dat je tegenkomt. Dertig jaar geleden was ik waarschijnlijk failliet gegaan. Anno 2019 dus niet.
In Afrikaanse wateren vissen schepen uit Aziatische landen in elk geval niet onder vreemde vlag. In de Noordzee vissen wel schepen die eigendom zijn van Nederlanders onder Duitse, Belgische, Britse en Franse vlag. Dat komt omdat de eigenaren in die landen er geen brood meer in zagen om het bedrijf voort te zetten (mismanagement, desinteresse, geen opvolging of veel te conservatief) en daar zijn Nederlandse visserijbedrijven op ingesprongen. Allemaal legaal en overeenkomstig de regelgeving binnen de EU. Aan de wal is dat al jaren zo. Dan hoor je niemand hierover klagen, maar als plots een Nederlander onder Britse vlag gaat vissen, dan roepen de Engelsen dat ze misbruik maken van de quota. Toevalligerwijs zijn Nederlanders meer ondernemend dan Britten, Duitsers, Fransen, Belgen en Denen. Zeker daar waar het de visserij betreft. Tegelijkertijd zijn het de bedrijven zelf die hun vangstrechten (waar ze veel geld voor hebben gekregen) aan een Hollandse onderneming verkocht hebben. En omdat de Britten geen kans zien hun quota (voor wat betreft bepaalde vissoorten) optimaal te benutten, zijn Nederlandse ondernemers daar op in gesprongen. Er is geen Brit die onder een andere Europese vlag vist (sinds kort is er voor het eerst in de geschiedenis een Britse onderneming die onder Nederlandse vlag op wulken gaat vissen), geen Belg die onder Franse of Deense vlag vist, geen Duitser die onder buitenlandse vlag vist en geen Fransman (te chauvinistisch) die onder een andere Europese vlag vist. Wel Spanjaarden die onder Britse vlag vissen en enkele Denen die een Duits nummer op de boeg hebben staan. En onder een andere Europese vlag betekent dat de schepen gewoon binnen het quotum voor het betreffende land moeten vissen.
Ik eet meer vis dan vlees. Vlees zit een luchtje aan. Niet duurzaam en ik kan het niet traceren. Ik eet veel schol (vooral na de maand juni), bot (heerlijk), makreel, haring, schar, wijting, rode poon, tong, tarbot, mul en dorade. Allemaal uit de Noordzee. Zeer korte transportlijnen. Dus vanuit dat oogpunt gezien erg duurzaam. Geen zalm of uit Azië afkomstige kweekvis.
Ja, geboortebeperking zou de belangrijkste oplossing moeten zijn in Azië en Afrika. Maar religies gooien roet in het eten als je dat wil bewerkstelligen. Dus kun je op je klompen aanvoelen dat het qua voedselvoorziening weer fout gaat in vooral Afrikaanse landen.
gegroet, Willem
Dank voor je uitgebreide reactie Willem. Het is niet fraai. En ja, ook lokaal ontwrichten mensen het ecosysteem, maar dat is op iets andere schaal dan alle wereldzeeën.
Ik weet niet precies, jij wel vermoed ik, hoe het zit met vissers die onder een andere vlag varen.
Maar hoe dan ook: veel minder en veel bewuster consumeren moet. Labels van "duurzame visserij" zijn een heel klein schaamlapje? De grootte van de wereldbevolking maakt de zaak er niet eenvoudiger op.
Ja, eigenlijk geen nieuws onder de zon. De vloten van de staten rondom de Noordzee zijn sterk geslonken. De omvang is nog maar een fractie van wat het ooit was. Niet zozeer dankzij regulering en quotering, die hebben er wel toe bijgedragen, maar vooral als gevolg van een periode met hoge brandstofprijzen en lage visprijzen. In Nederland wordt al jaren geen subsidie gegeven aan nieuwbouw in de visserij. Ik denk al meer dan vijfentwintig jaar. De WIR-premie (Wet Investerings Regeling) was altijd van toepassing op nieuwbouw om vlootvernieuwing te stimuleren. Volgens mij eind jaren tachtig al geschrapt. Op de bouw van een Eurokotter, kotters tot 24 meter lengte en 300 pk, kon de eigenaar wel subsidie ontvangen. ter bevordering van de visserij binnen de 12-mijlszone. Een gebied dat verboden was voor grotere kotters. Na 1990 is die subsidie al lang niet meer aan de orde. Geld dat beschikbaar was voor herstructurering van de vloot kreeg in ons land een andere bestemming, want daar werden de saneringspremies van betaald als vissers stopten met de visserij. Ook dat is al lang geleden, want de laatste saneringsronde ligt al meer dan tien jaar achter ons. In een land als Frankrijk en vooral Spanje zijn miljoenen uitgegeven aan het moderniseren van de vloot. Spanje kreeg die centen omdat de rest van de EU bang was dat ze vangstrechten in de Noordzee zouden krijgen. Dus, om ze buiten de deur te houden, hebben ze in Spanje miljoenen ontvangen en zijn er ook miljoenen achterover gedrukt door onder andere de grootste rederij van de wereld. Spanjaarden en Portugezen (en ook Fransen), zijn nog redelijk actief in de wateren van West (Senegal, Gambia, Namibië, enz) en Oost-Afrika, maar worden sinds enkele jaren voorbijgestreefd door China, Korea, Taiwan, Italië en plotseling door een massale vloot uit Turkije. China en Turkije vangen alles weg en gebruiken de vis (waaronder heel veel consumptievis) voor vismeel. Dus verwerking tot voer voor kwekerijen. In Turkije groeit de aquacultuursector als kool. Zeebaars en dorade zijn belangrijke soorten. Door een veel te grote artisanale vloot, in combinatie met vervuiling en een industriële vloot, is er al decennialang sprake van overbevissing in het oostelijke deel van de Middellandse Zee, dus de grotere schepen vissen nu voor de kusten van Mauritanië en Senegal. De behoefte aan visvoer voor de kwekerijen is enorm. Nederland is een belangrijke afnemer van zeebaars en dorade uit Turkije. Dus als de Nederlandse burger zo begaan is met arme Afrikanen dan moet ie deze vis links laten liggen. In Senegal is niet alleen sprake van overbevissing door buitenlandse vaartuigen. De eigen artisanale vloot van duizenden kano's is al heel lang verantwoordelijk voor een veel te grote visserijdruk in eigen kustwateren. Kan ook niet anders want de bevolking dijt steeds verder uit (het grootste probleem in Afrikaanse en Aziatische landen), alleen doen de buitenlandse vaartuigen (uit China, Korea, Taiwan, Italië en Turkije) er nog een schepje bovenop. Dus Cor, ook de kano's/bootjes die op de foto staan, kunnen de zaak kapot maken. De tsunami (26 december 2004)in Sri Lanka was een menselijk drama maar een zegen voor de vis, want de kleinschalige vloot was veel te groot. Ik heb er vlak voor en vlak na de tsunami in opdracht van Terre des Hommes gewerkt, dus goed op de hoogte van de situatie. De EU zou Turkije op de vingers moeten tikken (China is daar niet gevoelig voor), maar zal dat niet doen, want dan loopt de spanning met dictator Erdogan nog verder op. Greenpeace en het WNF hebben er intussen voor gezorgd door dat Nederlandse vriestrawlers de Mauritaanse wateren al jaren links laten liggen. Greenpeace beweerde met de slogan 'Africa feeds the EU' op banners dat de vis (sardine en sardinella's) naar Europa getransporteerd werd. In werkelijkheid ging er nog geen kilo vis uit Mauritaanse wateren naar Europa. Andersom wel. Heel veel haring en makreel krijgen een bestemming in Nigeria, Egypte, Ghana, Ivoorkust en zelfs in Tsjaad en CAF. Maar ja, dat mag de Nederlandse bevolking niet weten, want daar wint Greenpeace niets mee. Het gaat per slot van rekening om het verspreiden van onheilstijdingen, zodat donateurs geld overmaken. Zelfs schoolboekjes zitten vol zelfhaat. De Noordzee is overbevist en de Middellandse Zee is een voorbeeld van hoe het moet. Gegroet
Drama.
Overheden moeten beter reguleren? Al jaren bekend. Groei van de vloot van grote schepen wordt gesubsidieerd en goedgekeurd door de EU en andere overheden. Zijn er naast de Partij voor de Dieren nog anderen die daar wat aan proberen te doen?
Overigens: de foto bij het artikel toont niet het soort visserij dat de zaak sloopt.
Open doel voor de nepvlees op plantaardige basis industrie. Visch.