Een winkelscene van afgelopen zaterdag. Het viel me eerst niet op. Voor de toonbank van de visboer staat een ouder echtpaar. Het is al laat in de middag. De visboer heeft niet veel meer. Er ligt voornamelijk witte vis, waaronder kabeljauw en nog wat schol.

Ik raakte geinteresseerd door de vraag die de man stelde: 'welke vis is het vetst?' De visboer was heel eerlijk: 'dit is witvis, die is niet zo vet. U wilt vis met omega-3 olie?' Nee, zij de man, 'met visolie'. ' Dat is hetzelfde', zei de visboer, die zijn klant de ruimte liet om te kiezen. Hij dacht even na en pakte een gerookte makreel. Nee die wilden deze mensen niet. Gerookte zalm dan? Ook niet. Het moest verse zijn.

Of ze dan wel vis wilden eten. "Nee", zei de klant, "het moet vette vis zijn". Ik heb het over een vishandel waar tegenover een reformwinkel zit. Bergen omega-3 potjes op het schap.
Ik zou er gewoon een lekkere moot IJslandse kabeljauw naast hebben genomen. Of een haring naast de kabeljauw natuurlijk. Tijdens het wachten.





Dit artikel afdrukken