Onder de titel 'De Nederlandse tuinbouw is failliet' schrijft Telegraaf-journalist Richard van de Crommert een opiniestuk voor de Financiële Telegraaf over het McKinsey-rapport dat onlangs uitkwam over de Nederlandse tuinbouw.
Hard over 'de parel' van de Nederlandse agrisector
Het stuk is hard van toon en verwijst onder meer naar de analyses die de loop van vele jaren op initiatief van tuinbouwjournalist Pieternel van Velden interactief op Foodlog zijn gemaakt over de tuinbouw.
Van de Crommert concludeert dat de overproductie in de tuinbouw het gevolg is van overfinanciering door de banken en gebrek aan het maken van herkenbare kwaliteit. Ook daarvoor bestemde subsidies zouden anders gebruikt zijn. Daarmee bedierf de Nederlandse tuinbouw - volgens het nog zittende kabinet 'de parel van de Nederlandse agrisector' - de markt voor zijn eigen product.
McKinsey moest ingrijpen acceptabel maken
Die situatie zorgt er bovendien voor dat de tuinbouw zelfs in bijvoorbeeld ons belangrijkste afzetland, Duitsland, niet gemakkelijk een gewild product kan creëren. Alleen strakke samenwerking tussen bedrijven kan daar wellicht verandering inbrengen. Daar zal, zegt Van de Crommert, Rabobank nu voor gaan zorgen. Het inhuren van McKinsey voor € 1,6 miljoen had slechts tot doel daar de ogen van iedereen onvermijdelijk voor te openen. Het rapport van McKinsey had tot doel eindelijk de sector hardop toe te laten geven dat hij failliet is en ingrijpen onvermijdelijk is. De bank zou nu de leiding nemen in dat proces. Dat is een vergaande en prikkelende stellingname.
Rabobank zegt slechts: 'nu zaak door te pakken'
Rabobank zelf formuleert zijn reactie op het rapport als volgt:
- McKinsey heeft een gedegen analyse gemaakt van de glasgroentesector met stevige conclusies; Rabobank onderschrijft deze volledig
- de Rabobank spoort de glasgroentetelers aan om hier voluit verantwoordelijkheid voor te nemen.
- de koude sanering die nu gaande is kunnen de ondernemers zelf stoppen door de afzet samen gericht en slim aan te pakken
- wat ons betreft maakt dit rapport glashelder dat ‘niets doen geen optie is’
- de Rabobank kent de glasgroentesector als geen ander, het besef van urgentie bij ondernemers is er, het is nu zaak ook door te pakken
Fotocredits: oude kassen, Pieternel van Velden
Dit artikel afdrukken
Hard over 'de parel' van de Nederlandse agrisector
Het stuk is hard van toon en verwijst onder meer naar de analyses die de loop van vele jaren op initiatief van tuinbouwjournalist Pieternel van Velden interactief op Foodlog zijn gemaakt over de tuinbouw.
Van de Crommert concludeert dat de overproductie in de tuinbouw het gevolg is van overfinanciering door de banken en gebrek aan het maken van herkenbare kwaliteit. Ook daarvoor bestemde subsidies zouden anders gebruikt zijn. Daarmee bedierf de Nederlandse tuinbouw - volgens het nog zittende kabinet 'de parel van de Nederlandse agrisector' - de markt voor zijn eigen product.
McKinsey moest ingrijpen acceptabel maken
Die situatie zorgt er bovendien voor dat de tuinbouw zelfs in bijvoorbeeld ons belangrijkste afzetland, Duitsland, niet gemakkelijk een gewild product kan creëren. Alleen strakke samenwerking tussen bedrijven kan daar wellicht verandering inbrengen. Daar zal, zegt Van de Crommert, Rabobank nu voor gaan zorgen. Het inhuren van McKinsey voor € 1,6 miljoen had slechts tot doel daar de ogen van iedereen onvermijdelijk voor te openen. Het rapport van McKinsey had tot doel eindelijk de sector hardop toe te laten geven dat hij failliet is en ingrijpen onvermijdelijk is. De bank zou nu de leiding nemen in dat proces. Dat is een vergaande en prikkelende stellingname.
Rabobank zegt slechts: 'nu zaak door te pakken'
Rabobank zelf formuleert zijn reactie op het rapport als volgt:
- McKinsey heeft een gedegen analyse gemaakt van de glasgroentesector met stevige conclusies; Rabobank onderschrijft deze volledig
- de Rabobank spoort de glasgroentetelers aan om hier voluit verantwoordelijkheid voor te nemen.
- de koude sanering die nu gaande is kunnen de ondernemers zelf stoppen door de afzet samen gericht en slim aan te pakken
- wat ons betreft maakt dit rapport glashelder dat ‘niets doen geen optie is’
- de Rabobank kent de glasgroentesector als geen ander, het besef van urgentie bij ondernemers is er, het is nu zaak ook door te pakken
Fotocredits: oude kassen, Pieternel van Velden
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_s_c1.png)
#51, uiteraard - en voor ik mis wordt verstaan - komt mijn uitspraak uit het marketing handboek. Daar staat nooit iets in dat bruikbaar is omdat er alleen in staat WAT je moet doen, maar iedere context vergt een specifiek antwoord op de vraag HOE je dat moet doen in jouw geval.
Daar bestaan geen boeken over. Nooit. Want wat je daarvoor nodig hebt is 'ondernemerschap'. Als je dat niet hebt, heb je dus ook niets aan zo'n marketinghandboek. Dat geldt trouwens ook voor herstructureringadviezen. Ook daar zit het verschil tussen slagen of mislukken in de details van de uitvoering. Die moet je snappen en aanvoelen.
Dat is natuurlijk ook logisch, want als handboeken zouden helpen, dan zouden bijv. alle studenten bedrijfseconomie of mensen met een MBA succesvolle, rijk geworden ondernemers zijn. Veelal werken ze echter in de advieswereld. Daar is ooit een leuk boekje over geschreven dat wordt ingeleid met het zinnetje 'if you are so smart, why aren't you rich?' (het boek heet: What is strategy and why does it matter, vermoedelijk alleen nog antiquarisch te vinden)
Henric# Als eerste de reactie op de salarissen. Deze ondernemers hebben wel degelijk risico dragend vermogen in gebracht, echter vaak minder dan 10%. Dit kapitaal is inmiddels verdampt maar draaien nog wel op de kwekerij verder en vangen nog steeds hun salaris uit de BV.
Ondernemers raken vast in een branche, als morgen de trend wordt dat men geen bloemen meer wil hebben wij beide een probleem. Vastgeroest in een sector waar de druk toeneemt. Banken willen niets meer en laten je opdrogen.
Wouter, die uitspraak van Dick past in een rijtje van citaten dat gebruikt wordt als de situatie daar om vraagt. Nog zo één is dat je niet moet verkopen wat je maakt, maar moet maken wat je verkoopt. Het gaat er niet om wat iets kost, maar wat het opbrengt. Wat iets gekost heeft is niet belangrijk, het gaat erom wat het waard is. Een goede ondernemer weet eerder wat zijn klanten willen dan zijn klanten zelf.
Als ik er even voor ga zitten kan ik er een scheurkalender mee vullen.
Klinkt heel leuk, dit soort prietpraat, maar als je er even over nadenkt heb je er niets aan. Lees die reactie van de Rabo nou nog eens, er staat werkelijk waar niks concreets. Menig politicus zou er jaloers op worden, zulke stevige uitspraken die helemaal niets zeggen.
Even reageren op Dick#32 en zijn "Als je kostprijs hoog is, heb je een opbrengstprobleem". Dat wisselt wel per sector. In een sector als de banken ligt dat wel anders dan in de landbouw. Daar zijn minder aanbieders, gaan/kunnen klanten niet bijna dagelijks wisselen van aanbieder en is het niet normaal als je (bijna) failliet gaat je een beroep doet op vele miljarden overheidsgeld. Een dienstensector heeft zo al zo minder last dan de maakindustrie en landbouw van goedkopere aanbieders in het buitenland.
Mooi voorbeeld dat Nederland ook een kostprijsprobleem heeft, is als je de appelteelt in Nederland gaat vergelijken met de appelteelt in Noord-Duitsland (das Alte Land bij Hamburg is een groot appelteeltgebied). Op vele hoofdpunten vergelijkbaar: vergelijkbare teeltsystemen, Elstar en Jonagold als hoofdrassen, zelfde klimaatzone, mix van veilingen en vrije handel e.d. Er zijn ook verschillen: onze binnenlandse markt is minder sterk (geen Heimische Waren-cultuur), wij moeten meer exporteren, telen veel meer duurdere peren en niet onbelangrijk onze loonkosten liggen absurd veel hoger. Het rendement van de appelteelt in N-Duitsland ligt gemiddeld op een tevredenstellend niveau en het rendement van appelteelt in Nederland is dat allesbehalve. Eén van de hoofdredenen waarom de N-Duitse telers heel veel beter renderen komt echt door dat daar de loonkosten op hooguit 2/3 van ons niveau liggen. Lang was het verschil nog meer maar nu kennen ze daar vanaf 1 januari ook een minimumloon maar met veel minder bijkomende premies en werkgeverskosten voor de werkgever. Europees gezien zie je de arbeidsintensieve appelteelt het sterkst krimpen in de landen met het hoogste arbeidsloon zoals Nederland, Frankrijk en België. Maar het is ook te kort door de bocht om te stellen dat dit alleen maar een arbeidskosten- en kostprijsverhaal is.
Als die individuele ondernemer die geleidelijk zijn bedrijf opgebouwd heeft nu eens naar buiten had gekeken, had hij misschien kunnen zien aankomen wat er nu aan de hand is. Dan had hij de tent mooi kunnen verkopen in plaats van nu geslachtofferd te worden.
Misschien weet jij meer dan ik, maar ik kan me niet voorstellen dat de bank een project financiert waar de ondernemer zelf geen enkel risico loopt, en wel voor anderhalve ton op de loonlijst staat.