Rabobank Nederland en LTO Glaskracht Noord werken aan een afzetplan voor de al bijna een decennium kwakkelende glasgroentesector. Dat melden de vakbladen voor de groenten- en fruitsector.
Het vermaarde internationale consultingbureau McKinsey is gevraagd "een businessplan te schrijven" voor "een nieuwe afzetstructuur." Het plan "moet voortborduren op een vooronderzoek dat al is uitgevoerd door Rijnconsult". Het businessplan moet "uiteindelijk leiden tot een verbeterde afzetstructuur met meer kansen voor stabielere prijzen, veel minder onbestemd product, innovatieve alternatieve afzetmogelijkheden bij overproductie en jaarrond belevering van de Europese retail door Nederlandse ondernemers."
Het vooronderzoek waaraan wordt gerefereerd heeft 2 jaar geduurd en is de resultante van het project STAP dat hetzelfde doel had als de eisen die gesteld worden aan het McKinsey-plan.
Een onoplosbaar probleem?
Het schrijf- en adviestraject gaat € 1,6 miljoen kosten. Het Productschap Tuinbouw zou €250.000 gaan bijdragen. De rest moet uit eigen, collectieve middelen van de afzetorganisaties komen. Het hele traject wordt in 3 maanden afgerond. Ondanks de forse kosten en toch geringe doorlooptijd zou er "breed draagvlak bij de sector" zijn.
Of het plan tot nieuwe inzichten leidt, mag worden betwijfeld. In de afgelopen 10 jaar zijn voortdurend analyses en plannen gemaakt.
McKinsey staat bekend om zijn uiterst gedegen cijfermatige analyses en het wijzen van richtingen en de randvoorwaarden waaraan voldaan moet worden om die te realiseren. Geconstateerd kan worden dat de voorgaande analyses reeds tot een uitstekende opdrachtformulering hebben geleid die tevens al een antwoord is op de vraag WAT er moet gebeuren om de tuinbouw weer op de rails te krijgen. HOE dat moet worden uitgevoerd kan McKinsey eveneens uit de vele rapporten die reeds gemaakt zijn samenvatten en er nog wat van de jongste trends aan toevoegen. Het is dan ook begrijpelijk dat het traject in korte tijd kan worden gerealiseerd. Vermoedelijk ontbreekt echter de belangrijkste vraag in de opdrachtformulering: hoe zorgt de tuinbouw ervoor dat de logische adviezen ook daadwerkelijk worden geïmplementeerd, cq. waarom wil dat steeds maar niet lukken?
LTO Glaskracht en Rabobank kunnen straks in ieder geval zeggen, dat als het knappe McKinsey het probleem niet kon oplossen, niemand het kon. Wellicht is dat ook zo en doet daarom de markt onderwijl gewoon op zijn manier het echte oplossende werk.
Fotocredits: The Story of McKinsey, Duff McDonald
Dit artikel afdrukken
Het vermaarde internationale consultingbureau McKinsey is gevraagd "een businessplan te schrijven" voor "een nieuwe afzetstructuur." Het plan "moet voortborduren op een vooronderzoek dat al is uitgevoerd door Rijnconsult". Het businessplan moet "uiteindelijk leiden tot een verbeterde afzetstructuur met meer kansen voor stabielere prijzen, veel minder onbestemd product, innovatieve alternatieve afzetmogelijkheden bij overproductie en jaarrond belevering van de Europese retail door Nederlandse ondernemers."
Het vooronderzoek waaraan wordt gerefereerd heeft 2 jaar geduurd en is de resultante van het project STAP dat hetzelfde doel had als de eisen die gesteld worden aan het McKinsey-plan.
Een onoplosbaar probleem?
Het schrijf- en adviestraject gaat € 1,6 miljoen kosten. Het Productschap Tuinbouw zou €250.000 gaan bijdragen. De rest moet uit eigen, collectieve middelen van de afzetorganisaties komen. Het hele traject wordt in 3 maanden afgerond. Ondanks de forse kosten en toch geringe doorlooptijd zou er "breed draagvlak bij de sector" zijn.
Of het plan tot nieuwe inzichten leidt, mag worden betwijfeld. In de afgelopen 10 jaar zijn voortdurend analyses en plannen gemaakt.
McKinsey staat bekend om zijn uiterst gedegen cijfermatige analyses en het wijzen van richtingen en de randvoorwaarden waaraan voldaan moet worden om die te realiseren. Geconstateerd kan worden dat de voorgaande analyses reeds tot een uitstekende opdrachtformulering hebben geleid die tevens al een antwoord is op de vraag WAT er moet gebeuren om de tuinbouw weer op de rails te krijgen. HOE dat moet worden uitgevoerd kan McKinsey eveneens uit de vele rapporten die reeds gemaakt zijn samenvatten en er nog wat van de jongste trends aan toevoegen. Het is dan ook begrijpelijk dat het traject in korte tijd kan worden gerealiseerd. Vermoedelijk ontbreekt echter de belangrijkste vraag in de opdrachtformulering: hoe zorgt de tuinbouw ervoor dat de logische adviezen ook daadwerkelijk worden geïmplementeerd, cq. waarom wil dat steeds maar niet lukken?
LTO Glaskracht en Rabobank kunnen straks in ieder geval zeggen, dat als het knappe McKinsey het probleem niet kon oplossen, niemand het kon. Wellicht is dat ook zo en doet daarom de markt onderwijl gewoon op zijn manier het echte oplossende werk.
Fotocredits: The Story of McKinsey, Duff McDonald
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tja Miranda, Einstein schijnt het al gezegd hebben: Het is gekte, als dezelfde fout telkens weer wordt gemaakt en men toch op andere resultaten hoopt.
Als ik lees dat er voortborduurd gaat worden op al bestaande rapporten krijg ik de kriebels. Dat is niet wat we moeten willen. Juist af van die oude gebaande paden en met frisser blik op een nieuwe manier naar de tuinbouw kijken is wat ik hoop dat er gaat gebeuren. Als je doet wat je altijd hebt gedaan, krijg je ook wat je altijd hebt gekregen. In mijn column van 15 oktober in Het Hele Westland schrijf ik dat de vrouw de redding is van de Nederlandse glastuinbouw. En ik bedoel hiermee de innerlijke vrouw. Want die zijn we volledig kwijt. En dat nu juist de kern van het probleem. We kunnen afzetplannen en structuren maken wat we willen maar als de mindset van mensen in de sector niet verandert gaat er echt niets veranderen. Het moet gaan om een verandering op identiteitsniveau of zelfs eigenlijk op bestaansrechtsniveau. De why vraag moet beantwoordt gaan worden door iedere individuele teler en dan kun je gaan verbinden om uiteindelijk samen een nieuwe afzetstructuur te realiseren. Hier is geen 1',5 miljoen euro voor nodig maar eerder een week op een onbewoond eiland met een paar goeie trainers die dit begrijpen. Wellicht heeft SBS of TAlpa nog wel interesse om er een kijkcijferkanon van te maken, dan levert het zelfs nog wat op. Ik zou daarover best eens van gedachten willen wisselen met de heren (en ik hoop eigenlijk dames) van McKinsey.
Mijn column is te lezen op mijn LinkedIn pagina: Miranda van den Ende
Laten we het positief benaderen, misschien komt McKinsey met een plan waar nog niemand aan had gedacht. Maar dan moet eerst de pot gevuld worden. Ik vraag me af of de afzetorganisaties hiervoor de knip gaan trekken....Stel dat ze dat wel doen dan tonen ze bereidheid tot collectiviteit.Het fundament is er dan. Ik denk dat het winnende Master Plan voor de vernieuwing van de afzetstructuur de partijen en hun telers veel meer waard is dan die 1,6 miljoen. Maar ja, we hadden al eerder geconstateerd dat de sector als geheel niet te redden is en dat de retail zich niet zomaar aan aanbieders verbindt. Daarvoor zijn diepe veranderingen nodig die jaren duren. Laat staan dat met het veranderen van de afzetstructuur in NL, de rest van Europa hetzelfde blijft.
Laat McKinsey dat op no cure no pay basis doen. Dan wordt het pas echt interessant.
Krijn, ik wil je als LEI-man niet in verlegenheid brengen, maar ben het volstrekt met je eens: die 1,6 mio is volstrekt 'out of wack' (die woorden leerde ik ooit van Robert Reibestein van McKinsey) voor dit non-issue. In alle opzichten.
Ik denk dat Peter en Piet wel een punt hebben dat als er nog macht in de tuinbouwketen zit, die eerder bij de zaden en ander uitgangsmateriaal zitten dan bij de tuinbouwbedrijven. Daar is ook dankzij intellectueel eigendom de concurrentie minder groot dan in de overgedimensioneerde primaire productie. En dus heeft de tuinbouw een showroom en innovatielab functionaliteit, zoals we hier al eerder constateerden.
En inderdaad, met het IFPRI kun je constateren dat er onderconsumptie van groenten en fruit is, maar dat vraagt om WRR-achtig voedselbeleid, dat gaat McKinsey niet oplossen met een bedrijfskundig advies aan het bedrijfsleven.
Tot slot: 1,6 miljoen is veel geld voor een bedrijfskundige studie op korte termijn, gezien ook alle materiaal dat er ligt. Zelfs als je in aanmerking neemt dat het er wat glossier uit zal zien dan bij de huisleveranciers of de Commissies a la van der Stee die daar in het verleden voor werden ingezet. Ik mag hopen dat Henric ongelijk heeft met het opmaken van potjes en dat iemand echt een KostenBaten analyse van de collectieve geldbesteding heeft gemaakt, en dit heeft afgewogen tegen het doen van praktijkonderzoek (dat fors wordt afgebouwd bij mijn WUR collega's, notabene ook in de bedrijfskunde) of het aanvullen van de overheidssteun voor de boycot.