Obesitas legt internationaal een hoge druk op de gezondheidszorgsystemen. In het Verenigd Koninkrijk bedragen de obesitas-gerelateerde medische kosten bijvoorbeeld meer dan £4 miljard per jaar (op basis van cijfers uit 2007). Analisten verwachten dat de totale kosten zullen stijgen tot ongeveer £9.7 miljard in 2050. De Verenigde Staten besteden hieraan op dit moment ongeveer $160 miljard – tweemaal zoveel als tien jaar geleden – en dat bedrag kan tegen 2018 opnieuw verdubbelen.
Deze gigantische cijfers representeren echter slechts een fractie van de totale economische lasten op de maatschappij door obesitas. De indirecte kosten zijn veel hoger. Obesitas kost de Verenigde Staten indirect ten minste $450 miljard per jaar – bijna driemaal de directe medische kosten. De situatie is vergelijkbaar in andere landen. Uit de analyse van McKinsey blijkt dat de gemiddelde, directe kosten ongeveer 30 tot 40% uitmaken van de totale economische kosten voor de maatschappij en de indirecte kosten dus 60 tot 70%. De consultants waarschuwen echter dat er een duidelijke trend waarneembaar is: het aandeel van indirecte kosten stijgt geleidelijk, wat impliceert dat de totale maatschappelijke lasten door obesitas alleen maar groter zullen worden in de komende decennia.
Het staatje bij het artikel laat zien waaruit de indirecte kosten bestaan. Voor het individu: meer voedsel, grotere kleding, afslankprogramma's. Voor werkgevers: absenteïsme, teruglopende productiviteit, kortdurende invaliditeit.
Voor Nederland gaat het volgens de Raad voor Volksgezondheid en Zorg naar schatting om een jaarlijks bedrag van ruim 500 miljoen aan directe, en circa 2 miljard aan indirecte kosten van overgewicht. Deze cijfers komen overeen met de McKinsey-analyse.
Fotocredits: Images_of_Money
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
En hier een update van het rapport: Belangrijk advies: Just start (met verscheidene maatregelen en interventies), no matter what!
Ik blijf ervoor pleiten om ook de ''baten'' van obesitas te berekenen. Als we een economische afweging maken en niet een humanitaire moeten we ook toegeven dat er baten zijn. Boeren, fabrikanten, bewerkers en verkopers van voeding bijvoorbeeld verdienen meer aan grote eters dan aan lijners. Sportscholen, dietisten verdienen een boterham aan overgewichtsproblemen. De pomp verkoopt extra benzine. En vlak de extra gezelligheid niet uit (:)). En er zijn ook economen die beweren dat vroegstervers goedkoper zijn dan langlevers.
Ik heb altijd begrepen dat autoschades heel goed zijn voor de economie. Dat kun je toch wel een beetje vergelijken?
Overigens ben ik over een ding inmiddels ook wel vrij zeker: het ligt niet aan het eten maar aan de technologie en de beschikbaarheid van eten. We zijn minder gaan bewegen en niet minder gaan eten.
McKinsey maakt zich -ook met dit wat oudere artikel- natuurlijk nooit zorgen. Zij proberen telkens probleemeigenaren te identificeren om hen vervolgens te mobiliseren. Let wel, in deze 450mrd$ is 90mrd$ voor "estimated cost of incremental calorie intake to maintain obese weight". That's a chilling thought...