Volgens haar is het Britse volk de politieke spelletjes en gekonkel van de leden van het Lagerhuis meer dan zat, net als zijzelf. Het volk wilde brexit, zij wilde het volk die brexit geven. Het parlement speelde echter een potje volksverlakkerij door te blijven doen alsof het voor de brexit was, maar die niet mogelijk te maken.

Ze deed haar uitspraken gisteravond tijdens een officiële verklaring vanuit Downing Street.

"Ik sta aan uw kant', zei de premier gisteren tegen het Britse volk nadat ze van Donald Tusk, de voorzitter van de Europese Raad, te horen had gekregen dat ze alleen uitstel voor de brexit (29 maart, al over 8 dagen dus) krijgt als het Lagerhuis instemt met de deal die zij met de EU heeft gesloten. Het parlement stemde die al twee keer weg. Een derde keer mag niet meer, zei de voorzitter van het parlement.

De premier neemt vandaag en morgen deel aan de EU-top. Daar staat ze voor een uitdaging. Ze moet proberen de Europese regeringsleiders te verleiden om toch in te stemmen met het door haar persoonlijk "diep betreurde uitstel".

En wat moet het Britse parlement intussen? Toch volgende week een derde keer over de vermaledijde 'deal' stemmen? Zonder stemming is er immers geen uitstel mogelijk. Dan volgt een no deal brexit, die zowel de Britten als de landen die naar het eiland exporteren nodeloos veel geld gaat kosten.

Terwijl De Volkskrant aan het begin van gisteravond nog even dacht dat de Britten door uitstel te vragen nu concessies (niemand zou echt een brexit willen) kunnen afdwingen bij de EU, stelt politicoloog Bale vermoedelijk de juiste vraag. Is May gek geworden om het parlement waar ze nu zo van afhankelijk is tegen zich in het harnas te jagen?



Dit artikel afdrukken