Streekproducten zijn populair. Maar je kunt er ook streken mee uithalen.
De Vlaamse vleeswarenfabrikanten Ter Beke en Guina maken al jaren Ardense worst. In het Frans noemen ze die saucisson d'Ardenne. Dat was geen probleem tot het Waalse gewest Ardennen bedacht dat iets alleen Ardens (zoals Vlamingen zeggen; wij zeggen 'Ardenner') mag heten als het ook echt uit de Ardennen komt.
Streekwetgeving en oudere rechten
Dat is nu vier jaar geleden. Ardense worst kreeg een heuse streekbenaming. Daarmee verkregen de Walen een wettelijke basis voor de eisen waar de titel 'Ardens' aan moet voldoen. Omdat alleen salami's die daadwerkelijk worden gemaakt in de Ardennen nu nog 'Ardens' mogen heten, moesten de vleeswarenmakers kiezen: verhuizen naar de Ardennen voor een van hun producten of het product staken? Ter Beke besloot voor een andere weg te gaan en stapte naar de rechter.
RetailDetail meldt hoe het afliep: de Vlaamse bedrijven verloren hun oude recht en verworven marktpositie voor de Belgische Raad van State. Het argument? De worst wordt niet in de Ardennen gemaakt. Dat klopt, maar de naam van de worst is een soort- en geen herkomstnaam, zeiden de fabrikanten. Daar kon de hoogste rechter niets mee. Er is immers opeens streekwetgeving.
Terecht?
Of het oordeel terecht is? Dat kun je zelf beoordelen door jouw antwoord te bepalen op de volgende vraag: zou het terecht zijn als Keulen plotseling aanspraak maakt op Keulse leverworst die alleen nog maar in Keulen gemaakt mag worden?
Als je 'nee' antwoordt, dan vind je Keulse leverworst een soortnaam. Als je 'ja' antwoordt, dan denk je dat Keulse leverworst uit Keulen komt. De kans dat je Keulse leverworst uit Keulen komt, is echter nagenoeg nul.
Fotocredits: Ardenner worst, Ter Beke
Dit artikel afdrukken
De Vlaamse vleeswarenfabrikanten Ter Beke en Guina maken al jaren Ardense worst. In het Frans noemen ze die saucisson d'Ardenne. Dat was geen probleem tot het Waalse gewest Ardennen bedacht dat iets alleen Ardens (zoals Vlamingen zeggen; wij zeggen 'Ardenner') mag heten als het ook echt uit de Ardennen komt.
Streekwetgeving en oudere rechten
Dat is nu vier jaar geleden. Ardense worst kreeg een heuse streekbenaming. Daarmee verkregen de Walen een wettelijke basis voor de eisen waar de titel 'Ardens' aan moet voldoen. Omdat alleen salami's die daadwerkelijk worden gemaakt in de Ardennen nu nog 'Ardens' mogen heten, moesten de vleeswarenmakers kiezen: verhuizen naar de Ardennen voor een van hun producten of het product staken? Ter Beke besloot voor een andere weg te gaan en stapte naar de rechter.
RetailDetail meldt hoe het afliep: de Vlaamse bedrijven verloren hun oude recht en verworven marktpositie voor de Belgische Raad van State. Het argument? De worst wordt niet in de Ardennen gemaakt. Dat klopt, maar de naam van de worst is een soort- en geen herkomstnaam, zeiden de fabrikanten. Daar kon de hoogste rechter niets mee. Er is immers opeens streekwetgeving.
Terecht?
Of het oordeel terecht is? Dat kun je zelf beoordelen door jouw antwoord te bepalen op de volgende vraag: zou het terecht zijn als Keulen plotseling aanspraak maakt op Keulse leverworst die alleen nog maar in Keulen gemaakt mag worden?
Als je 'nee' antwoordt, dan vind je Keulse leverworst een soortnaam. Als je 'ja' antwoordt, dan denk je dat Keulse leverworst uit Keulen komt. De kans dat je Keulse leverworst uit Keulen komt, is echter nagenoeg nul.
Fotocredits: Ardenner worst, Ter Beke
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
de consumenten (of de vroegere wijnproevende en -keurende kloosterlingen in de Bourgogne) bepalen wat er in die en die speciale streek verbouwd/gevraagd wordt, niet alleen bodem en klimaat bepalen dat, noem het humane agro-eco-technologie (misschien loop ik wat vooruit nu). voor de -amenagement du terroir- is de mens zeker zo belangrijk als de natuur, zonder mens (producent en consument) zelfs helemaal geen terroir, maar wildernis. misschien dat bij de huidige vercommercialisering die consument al het andere in de begripsbepaling voorbijgestreefd is,maar in dit geval is het niet meer dan gebakken lucht, zo zou je het idd kunnen noemen!
Dirk Zavel, wat is terroir? Een stukje hieronder somt u een en ander op en zouden zelfs consumenten deel uit maken van terroir.
Het is absurd dat een kwalitatief goede aardappel op deze manier onderuitgehaald wordt. De kwaliteit in Opperdoes is volgens de constateringen van Dirk minder 'ambachtelijk' dan die van de Trapakkers. Maar de Trapakkers mogen deze soort niet meer legaal aanbouwen... terwijl ze een beter product leveren.
Een van de nadelen van dit soort certificeringen - die vaak tot grootschaliger lokale productie leiden waarbij de oorspronkelijke kwaliteit aangetast raakt.
Maar ook het systeem is veranderd - (bijv.) werd de melk vroeger dagelijks verwerkt, gebeurt dat nu 3-dagelijks. Is dat een eis bij streek-kaasbereiding - ik ken heerlijke camembert, maar ook vieze... terwijl de lokale kaasboerderij hier de meest verrukkelijke 'brie' levert die ik ooit geproefd heb.
Dat is wel erg ver van de kerk van Opperdoes vandaan Frank, mag dat zomaar? Pootgoed? Betaling aan de Opperdoezer kwekers? Ik heb jarenlang mijn eigen aardappels gepoot en met de hand gerooid op de eng van de wageningse berg, ook op grond van de kerk, rassen: Accent en Desire, en ook negenwekers zoals de oorpronkelijke Opperdoezer, 5x5 m was genoeg voor jaarrond eten. Nooit geweten dat ik een streekproduct zat te wieden en later te eten!
Dirk: op de hellingen van de Trapakkers in Ede worden Opperdoezers door liefhebbers geteeld - alleen heten ze dan 'Trapakkers'. Op de beste grond, organisch bemest, onbespoten en met de riek geoogst. Heerlijk. Je moet er wel op tijd bij zijn...