‘Frankrijk test maar 0,00000005% van zijn eieren op voedselveiligheid’

Dat ontdekte de Franse krant Canard Enchaîné. Het blad bracht het nieuws gisteren naar buiten met de kop 'Eieren: gapende gaten in het Franse controlesysteem'.

Frankrijk produceert jaarlijks bijna 15 miljard eieren. Het land is daarmee de grootste eierproducent van de EU. Uit cijfers van de Direction générale de l’alimentation (DGal), het directoraat-generaal voor voedselveiligheid, blijkt dat de handhavingsdiensten van de overheid in 2016 "maar" 677 eieren hebben gecontroleerd op voedselveiligheid. Volgens de krant is duidelijk dat de aanwezigheid van fipronil in eieren niet zou zijn ontdekt, als een Belgische fabrikant geen opdracht had gegeven om zijn ingekochte eieren te testen op residuen van fipronil. Dat bedrijf bracht de zaak aan het rollen en zorgde ervoor dat het verbod in de dierlijke voedselketen niet toegestane gebruik luizenmiddel nu streng wordt gehandhaafd.

Franse consumentenorganisaties reageren scherp. Ze veroordelen de handhavingspraktijk in het land. "De controle faalt in zijn plicht om de gezondheid van de consument te beschermen. [...] Het lijkt erop dat de overheid niet al het mogelijke doet om de consument te beschermen", reageert Ingrid Kragl van de Franse tak van foodwatch op LCI. De autoriteiten wijzen de kritiek af. Sinds het schandaal naar buiten kwam, zijn de inspecties opgevoerd en hebben ze ervoor gezorgd dat er alleen nog veilig te consumeren eieren in de schappen liggen. Niettemin verklaarde Fanny Molin, woordvoerder van de Directie Voorlichting van het Ministerie van Landbouw dat "nog onbekend is in hoeveel gevallen de wettelijke drempel is overgeschreven."

Voedselveilgheidscultuur
Naast kritiek op de handhaving door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit, bestaat in Nederland de neiging om ook boeren de schuld te geven van de ontstane eiercrisis wegens de blijkende gebrekkige voedselveiligheidscultuur in hun branche. Nederlandse boeren wijzen die verantwoordelijkheid af, op een enkeling na.
Boeren spelen in de Franse pers geen rol. De kritiek spitst zich vooral toe op de zuinige zelfcontrole van fabrikanten die - zo gaat de onderliggende gedachte - daarom veel beter door de overheid in de gaten moeten worden gehouden. België nam gisteren als land de opmerkelijke stap om het kleine Nederlandse bedrijfje Chickfriend dat verantwoordelijk lijkt voor de besmettingen van eieren, aansprakelijk te stellen voor schade aan zijn economie als geheel. Chickfriend is een toeleverancier van boeren. Wettelijk zijn zij aansprakelijk voor ondeugdelijke diensten die zij doorleveren in hun product. Indien, zoals de Franse pers lijkt te impliceren, falende controle als oorzaak aangewezen kan worden, zou België de Nederlandse staat het tolereren van een gebrekkige voedselveiligheidscultuur voor de voeten kunnen werpen. Strikt juridisch lijkt dat echter geen hout te snijden.