3 min
Dat zegt Martine Olijslagers, directeur chocolade bij Nestlé. Met informatie over portiegrootte, zoveel mogelijk suikerreductie en verkoopadvies aan supermarkten wil Nestlé zijn steentje bijdragen aan het aanpakken van de obesitasproblematiek. Niet alleen, want iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen.
“In ieder voedingspatroon is ruimte voor iets lekkers. Ook het Voedingscentrum zegt dat. Ons uitgangspunt is dan ook ‘iets lekkers kan er zijn en zal er zijn’. Maar we steken onze kop niet in het zand. We zien ook dat overgewicht en obesitas een probleem zijn. Als Nestlé willen we levenskwaliteit verbeteren en bijdragen aan een gezondere toekomst,” zegt Martine Olijslagers. Dat doet Nestlé op meerdere manieren.
Vorig jaar introduceerde Nestlé in Europa YES!. Voor het bedrijf een nieuwe productlijn bestaande uit onder andere groenten-, fruit- en notenrepen. “Het voordeel van nieuwe producten is dat er nog geen smaak-benchmark is.” Een reep waarover de meningen over smaak, prijs en gezondheid overigens verdeeld zijn.
Nestlé blijkt zowel supermarkten als consumenten te adviseren en te informeren over gezondere keuzes. “We raden impuls-verkooppunten als benzinepompen aan geen 2-halen-1-betalen-aanbiedingen te doen met onze producten.” Een andere manier waarmee Nestlé de consument probeert te helpen is het aangeven van de portiegrootte op de verpakking. Daarnaast richt het voedingsconcern zich in zijn marketinguitingen alleen op volwassenen. “We hebben geen producten met kinderspeeltjes,” zegt Olijslagers “We proberen consumenten bewust te maken van wat ze kiezen. Al weten ze heus wel dat een reep chocolade geen appel is.”
Sinds 2000 vermindert Nestlé de hoeveelheid suiker in zijn producten. “We hadden de ambitie om in 2014 en 2016 in al onze producten 10% suikerreductie te realiseren ten opzichte van 2000. Uiteindelijk is 8% gelukt. Naar 2020 toe willen we nog eens 5% suiker verminderen. Dat is lastig, want voor 3% minder suiker heb je bijvoorbeeld 25% meer melk en cacao nodig.” Olijslagers stipt aan dat suiker niet alleen voor een zoete smaak nodig is: “Denk aan knapperigheid. Om die bite te behouden, vervangen we suiker door bijvoorbeeld gepofte granen. We gaan met reductie zo ver als we kunnen. Smaakverandering gaat stap voor stap en heeft tijd nodig. Om consumenten mee te nemen in gezondere keuzes, moet reductie stap voor stap gebeuren. Door te veel verandering zouden we zo maar een grote groep kunnen kwijtraken.”
Als een suikerspin
“Onze onderzoekers in Zwitserland hebben een holle suiker ontwikkeld. Als je water, suiker en melk met kracht in warme lucht perst, ontstaat een gestructureerde suiker, met de structuur zoals een suikerspin. Op de tong proef en ervaar je suiker. Je consumeert minder calorieën; de kern ontbreekt. Met de holle suiker kunnen we tot een suikerreductie van 40% komen in een chocolaatje. Er is wel een nadeel: de holle suiker heeft een andere structuur dan de normale.” Daardoor kun je er niet zomaar gewone suiker mee vervangen.
Vorig jaar lanceerde Nestlé in Groot-Brittannië de Milkybar Wowsomes met deze holle suiker. “Dit product is goed ontvangen. We zijn nu aan het onderzoeken of we de holle suiker ook in andere producten kunnen toepassen. Een concrete introductie is op korte termijn niet te verwachten.”
Een aanpak waarbij alle partijen hun verantwoordelijkheid nemen, is volgens Olijslagers belangrijk om het obesitasprobleem aan te pakken. “Iedere partij moet kijken wat-ie zelf kan doen om bij te dragen aan een oplossing. Nu voelt het alsof de industrie alles op zijn bordje krijgt. De overheid kan met regelgeving de ontwikkeling van een gezonder aanbod versnellen. De wetenschap onderzoekt wat gezond is en wat niet. Bedrijven moeten kindermarketing stoppen. We zijn met de branchevereniging VBZ bezig om concrete invulling te geven aan de gemaakte afspraken in het preventieakkoord. De industrie werkt hier samen aan de realisatie van dit akkoord.”
“We weten dat bij een obesitasaanpak educatie heel belangrijk is. Een deel van de consumenten vindt gezond kiezen lastig. Daarmee moeten en kunnen we hen helpen. Iedereen heeft een zorgplicht naar zijn medemens toe. Daar ligt een taak voor Nestlé op het gebied van ingrediënten, portiegrootte en een gebalanceerd dieet. Obesitas is niet alleen door herformulering op te lossen.”
Olijslagers weet dat het publiek achterdochtig is als Nestlé zegt dat het gezonde voeding maakt. “Zien consumenten Nestlé, dan denken ze ‘daar zit vast iets achter’. Dat proberen we op te vangen door altijd transparant te zijn. Bij Nestlé werken allemaal moeders en vaders die hun kinderen gezond willen laten opgroeien. We hebben niet als doel de maatschappij te vergiftigen. Ik ben heel trots op alles wat Nestlé doet; we zijn vaak voorloper. Er zullen altijd critici zijn, en dat is ook goed. Tegelijk moet er ruimte zijn voor de nuance. Die nuance kan je aanbrengen in open gesprekken en in een brede samenwerking tussen alle partijen, wetenschap, bedrijven en rijk.”
Tijdens het congres Gezonde Innovatie van vandaag voeren we het gesprek over gezondere voeding, leefstijl en omgeving. Wat is ervoor nodig om bestaande en nieuwe bedrijven meer gezond aanbod te laten realiseren? We brengen al die partijen bij elkaar om over deze uitdaging te praten. Je kunt nog net de laatste kaartjes kopen, naar Ede komen vandaag en meedoen.
Dit artikel afdrukken
Vorig jaar introduceerde Nestlé in Europa YES!. Voor het bedrijf een nieuwe productlijn bestaande uit onder andere groenten-, fruit- en notenrepen. “Het voordeel van nieuwe producten is dat er nog geen smaak-benchmark is.” Een reep waarover de meningen over smaak, prijs en gezondheid overigens verdeeld zijn.
Nestlé blijkt zowel supermarkten als consumenten te adviseren en te informeren over gezondere keuzes. “We raden impuls-verkooppunten als benzinepompen aan geen 2-halen-1-betalen-aanbiedingen te doen met onze producten.” Een andere manier waarmee Nestlé de consument probeert te helpen is het aangeven van de portiegrootte op de verpakking. Daarnaast richt het voedingsconcern zich in zijn marketinguitingen alleen op volwassenen. “We hebben geen producten met kinderspeeltjes,” zegt Olijslagers “We proberen consumenten bewust te maken van wat ze kiezen. Al weten ze heus wel dat een reep chocolade geen appel is.”
Om consumenten mee te nemen in gezondere keuzes, moet reductie stap voor stap gebeurenSuiker is er niet alleen voor de zoete smaak
Sinds 2000 vermindert Nestlé de hoeveelheid suiker in zijn producten. “We hadden de ambitie om in 2014 en 2016 in al onze producten 10% suikerreductie te realiseren ten opzichte van 2000. Uiteindelijk is 8% gelukt. Naar 2020 toe willen we nog eens 5% suiker verminderen. Dat is lastig, want voor 3% minder suiker heb je bijvoorbeeld 25% meer melk en cacao nodig.” Olijslagers stipt aan dat suiker niet alleen voor een zoete smaak nodig is: “Denk aan knapperigheid. Om die bite te behouden, vervangen we suiker door bijvoorbeeld gepofte granen. We gaan met reductie zo ver als we kunnen. Smaakverandering gaat stap voor stap en heeft tijd nodig. Om consumenten mee te nemen in gezondere keuzes, moet reductie stap voor stap gebeuren. Door te veel verandering zouden we zo maar een grote groep kunnen kwijtraken.”
Als een suikerspin
“Onze onderzoekers in Zwitserland hebben een holle suiker ontwikkeld. Als je water, suiker en melk met kracht in warme lucht perst, ontstaat een gestructureerde suiker, met de structuur zoals een suikerspin. Op de tong proef en ervaar je suiker. Je consumeert minder calorieën; de kern ontbreekt. Met de holle suiker kunnen we tot een suikerreductie van 40% komen in een chocolaatje. Er is wel een nadeel: de holle suiker heeft een andere structuur dan de normale.” Daardoor kun je er niet zomaar gewone suiker mee vervangen.
Vorig jaar lanceerde Nestlé in Groot-Brittannië de Milkybar Wowsomes met deze holle suiker. “Dit product is goed ontvangen. We zijn nu aan het onderzoeken of we de holle suiker ook in andere producten kunnen toepassen. Een concrete introductie is op korte termijn niet te verwachten.”
Iedereen heeft een zorgplicht naar zijn medemens toe. Daar ligt een taak voor Nestlé op het gebied van ingrediënten, portiegrootte en een gebalanceerd dieetSamen
Een aanpak waarbij alle partijen hun verantwoordelijkheid nemen, is volgens Olijslagers belangrijk om het obesitasprobleem aan te pakken. “Iedere partij moet kijken wat-ie zelf kan doen om bij te dragen aan een oplossing. Nu voelt het alsof de industrie alles op zijn bordje krijgt. De overheid kan met regelgeving de ontwikkeling van een gezonder aanbod versnellen. De wetenschap onderzoekt wat gezond is en wat niet. Bedrijven moeten kindermarketing stoppen. We zijn met de branchevereniging VBZ bezig om concrete invulling te geven aan de gemaakte afspraken in het preventieakkoord. De industrie werkt hier samen aan de realisatie van dit akkoord.”
“We weten dat bij een obesitasaanpak educatie heel belangrijk is. Een deel van de consumenten vindt gezond kiezen lastig. Daarmee moeten en kunnen we hen helpen. Iedereen heeft een zorgplicht naar zijn medemens toe. Daar ligt een taak voor Nestlé op het gebied van ingrediënten, portiegrootte en een gebalanceerd dieet. Obesitas is niet alleen door herformulering op te lossen.”
Olijslagers weet dat het publiek achterdochtig is als Nestlé zegt dat het gezonde voeding maakt. “Zien consumenten Nestlé, dan denken ze ‘daar zit vast iets achter’. Dat proberen we op te vangen door altijd transparant te zijn. Bij Nestlé werken allemaal moeders en vaders die hun kinderen gezond willen laten opgroeien. We hebben niet als doel de maatschappij te vergiftigen. Ik ben heel trots op alles wat Nestlé doet; we zijn vaak voorloper. Er zullen altijd critici zijn, en dat is ook goed. Tegelijk moet er ruimte zijn voor de nuance. Die nuance kan je aanbrengen in open gesprekken en in een brede samenwerking tussen alle partijen, wetenschap, bedrijven en rijk.”
Tijdens het congres Gezonde Innovatie van vandaag voeren we het gesprek over gezondere voeding, leefstijl en omgeving. Wat is ervoor nodig om bestaande en nieuwe bedrijven meer gezond aanbod te laten realiseren? We brengen al die partijen bij elkaar om over deze uitdaging te praten. Je kunt nog net de laatste kaartjes kopen, naar Ede komen vandaag en meedoen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Mooi artikel in Het Parool vandaag: https://www.parool.nl/es-b5d58ae8
Mooie uitzending van 2Doc vanavond: Schapenheld Stijn, https://pers.kro-ncrv.nl/programmas/documentaires/kro-ncrv-2doc-schapenheld. Ook hier zie je het gevecht tegen: de maatschappij, de regels, die niet langer plaats biedt aan een schaapherder, schaalvergroting in de bedrijfstak, marktwerking, tot het inschakelen van Poolse herders, het aanbestedingsbeleid waardoor schaapherder Stijn opdrachten kwijtraakt. Het neoliberale aanbestedingsbeleid is een voorbeeld van waar het misgaat. In het artikel van Het Parool wordt dit helder verwoord: alles wordt tegen elkaar afgewogen binnen de veel te smalle economische context (van de korte termijn ook nog eens).
#21 #26 Helemaal eens met Jan Peter en Dennis en de meesten in deze lijn. Zeker met dit citaat van Jan Peter: "gewoon er mee stoppen. Maar dat gaat dus niet gebeuren. De markt gaat het niet oplossen. Daar is de markt niet bij gebaat."
Maar strikt genomen: een systeemverandering betekent: alles op zijn kop. 'Een dief die de rechter belooft minder te gaan stelen, is nog steeds een dief'. Al onze verduurzamingsacties zijn gericht op 'minder slecht', maar het moet 'beter'. Met veel verdienmodellen is 'beter' niet haalbaar.
In de evolutie neemt de natuur volgens natuurlijk verloop afscheid van doodlopende verdienmodellen, als we een organisme dat uitsterft op deze manier mogen benaderen. Wij hebben een systeem in het leven geroepen, dat alleen ten koste van de aarde kan overleven.
Een systeemverandering betekent: opnieuw terug naar de basis. Wat heeft een mens nodig? Schone lucht, schoon water, gezond voedsel, onderdak. Waarin voorziet het huidige systeem? In drie van de vier behoeften in ieder geval niet. Tamelijk ernstig toch.
Er is een B-Corp label. Hier willen bedrijven die zichzelf duurzaam vinden graag bij horen. Aanvankelijk konden alleen niet-multinationals in aanmerking komen voor het label. Totdat Paul Polman, bestuursvoorzitter Unilever, zich er tegenaan ging bemoeien. Unilever kocht Ben & Jerry's, dat een B-Corp label heeft. Unilever pleitte voor toelating van multinationals tot het label... B-Corp is er nu mee bezig, of laat inmiddels multinationals toe, dat weet ik even niet.
Het proces hierboven laat weer zien hoezeer heel veel bedrijven en organisaties met andere zaken bezig zijn dan met verduurzaming.
Iets anders. Gisteren in het nieuws: miljoenen slapende zangvogels laten bij olijvenoogst het leven omdat ze worden opgezogen(!!) door stofzuigers die 's nachts worden ingezet om olijven van de bomen te zuigen. https://www.nporadio1.nl/natuur-milieu/16946-miljoenen-vogels-dood-door-olijvenoogst.
Ik ben dol op olijven maar: waar zijn we in hemelsnaam mee bezig??? Dit heet efficiëntie, dit is het bedrijfsmodel waar we trots op zijn. Goedkoop, arbeidsextensief, de miljoenen zangvogels ziet dit model niet als een kostenpost. Externalisering van kosten, collateral damage. Jammer, maar helaas.
Als ik het citaat van Jan Peter van Doorn anders gebruik, dan kunnen we ons de vraag stellen: hoe is het mogelijk dat we niet massaal zeggen: stop hiermee! Dan maar geen olijven. Want het probleem zit hierin: de hele wereld wil olijven eten, het liefst het hele jaar door. Maar dat kan niet. Er is niet genoeg landbouwareaal op de aarde om iedereen op aarde alles op elk moment te kunnen laten eten. En dan de verspilling dit dat met zich meebrengt! Een geglobaliseerde economie, een landbouwmodel dat pretendeert dat dit wel lukt en dit ten koste van alles wat leeft nastreeft, is een soort van oorlogsmachine die gestopt moet worden. In het Angelsaksische worden termen als disaster caplitalism gebruikt. George Mombiot in The Guardian is onlangs ook tot de conclusie gekomen dat het kapitalisme zelf het probleem is.
Dit is een model zonder moraal. De gemiddelde mens draait zijn gezicht af in afschuw als al die vogels sterven, de ondernemer vindt de machine hooguit 'voor verbetering vatbaar'. Het is de MKZ-crisis, waar honderdduizenden koeien werden geruimd voor een ziekte die niet dodelijk is.... Het is absurd dat we dit steeds maar weer accepteren.
Een model dat zegt: áls de wet het niet verbiedt dan mag het, is niet een model dat we moeten willen. Er zijn andere regels waar we ons aan moeten houden behalve de wet.
Marjorie Keller, The Divine Role of Capitalism, geeft wel aardig aan waar het mis ging.
Enkele weeffouten, niet perse uit dit boek:
> Multinationals hebben het eeuwig leven, terwijl ze ooit als partnerships voor grote projecten werden opgericht en daarna weer ontbonden. In het huidige systeem hebben ze de kans om tot in het oneindige door te woekeren en hun macht uit te breiden.
> de fiduciary duty moet worden afgeschaft: managers moeten andere belangen verplicht ook laten meewegen bij hun beslissingen, niet alleen die van de aandeelhouders
> limited liability afschaffen, zodat strafrechtelijke vervolging mogelijk is van beroepsbeoefenaars die grote schade aanrichten met het bedrijf.
> bedrijven terugbrengen tot kleinere schaal, een maximumomvang vaststellen
> belastingen: ervoor zorgen dat elk bedrijf evenveel belasting betaalt, en ook afdraagt. (Misschien multinationals zwaarder belasten, zodat de prikkel om groot te worden verdwijnt.)
> ecocide strafbaar stellen, is vergelijkbaar met genocide. (Een bedrijf dat miljoenen vogels doodt, dat massale olielekken veroorzaakt in hun pijpleidingen, dat mijnrampen veroorzaakt, moet worden opgedoekt.)
> natuur, rivieren, ecosystemen, zoals al gebeurt, rechten geven.
> evt. generaties na ons rechten geven.
> etc.
Bovenstaand lijstje is niet goed doordacht, veel kritiek en kanttekeningen zijn mogelijk, maar het besef moet doordringen dat de schade die wij veroorzaken in geen verhouding staat tot de winst die we maken met ons handelen. De aandacht die nog steeds in alle media uitgaat naar de winst, moet uitgaan naar de kosten en de onherstelbare schade die aan de winst ten grondslag ligt.
Zie ook weer de ophef over de cruiseschepen in Venetië, 1,6% van de bruto nationaal product van Venetië, enorme schade. Overal lopen gemeenschappen, politici, achter de feiten aan, met AirBnB, met Uber. Dit komt omdat het systeem dat we hebben gecreëerd functioneert binnen het wereldwijde kader: 'alles mag totdat het wordt verboden'. En ook: 'als het hier wordt verboden, en het mag ergens anders nog wel, dan gaan we het daar doen.'
Een voortdurend opzoeken van de grenzen kenmerkt het systeem. Als de ondeugende kleuter die je voortdurend moet zeggen dat iets niet mag. Alleen dit systeem opvoeden lukt niet.
Daar komt ie weer Dick #25 :
1. voorlichting
2. omgeving aanpassen
3. regelgeving
Ze komen niet bij mij, omdat ze het antwoord al weten: gewoon er mee stoppen. Maar dat gaat dus niet gebeuren. De markt gaat het niet oplossen. Daar is de markt niet bij gebaat.
Jan Peter #23, en hoe keer je dat om?
Stel dat Nestlé bij je komt en je zegt: help ons bij het bedenken van een strategie om ons leven te beteren? Of Albert Heijn, Aldi of Carrefour?
De markt moet het oplossen, zei vorige week prof. Vincenzo Fogliano. Kan die het? Of moet het zoals de oude Kelten het deden: praten over een reset onder een grote eikenboom met z'n allen? Maar hoe ziet dat gesprek er anno 2020 uit?
Nestlé heeft het, onder andere, over het aangeven van de portiegrootte. Wie koopt er een blok chocolade van Nestlé met 20 blokjes en weet zich dan te houden aan de portiegrootte van 2 blokjes?