In een bericht op de website van LTO Nederland roept Nederlands boerenvoorman Albert Jan Maat de Nederlandse en Europese politiek op de gevolgen van de Russische boycot voor haar rekening te willen nemen. De site schrijft:
“Nederland is de op een na grootste exporteur van land- en tuinbouwproducten ter wereld. Rusland is een belangrijke afnemer”, stelt Maat. LTO steunt het beleid van de Nederlandse overheid en benadrukt dat dezelfde overheid ook consequent moet zijn in het opvangen van de gevolgen van dit beleid. Vanwege de omvang van de export zullen de gevolgen groot zijn voor de land- en tuinbouwsector. “Dat moeten we niet onderschatten”, zeg Maat. “De boycot heeft niet alleen consequenties voor de afzet van producten, maar ook de prijzen op de Europese markt. We gaan er van uit dat die dalen als gevolg van overschotten. Vanuit deze overweging deed LTO vorige week al een oproep aan het kabinet voor het nemen van crisismaatregelen. We denken dan aan het uit de markt nemen van producten of het tijdelijk opslaan ervan. Daar kan de Europese Unie ook een rol in spelen.”
De totale export van de land- en tuinbouwsector bedroeg volgens het CBS in 2013 78 miljard euro per jaar. Het grootste gedeelte hiervan is de export van groenten en fruit, gevolgd door bloemen en planten. Daarna volgen vlees en zuivel. In totaal gaat er 1,5 miljard euro jaarlijks naar Rusland.
Slechts 2%
1,5 miljard is een kleine 2% van 78 miljard euro handelsvolume (incl. doorvoer, zoals Maat vergeet te melden). Een economisch gezonde portefeuille moet een dergelijk risico kunnen dragen en zou normaal gesproken geen reden mogen zijn voor staatsinterventie. Het risico blijkt immers in een beperkt deel van de portefeuille te zitten.
Toch ziet Maat aanleiding om zijn oproep te doen. Dat kan te maken hebben met het feit dat de prijzen voor tomaten en paprika's sinds het neerhalen van vlucht MH17 op 17 juli inmiddels worden geteld in luttele centen. Een en ander betekent dat Maat ziet dat een klein belang de gehele Nederlandse productie bedreigt. De Nederlandse handelspositie in agriproducten is echter 10 maal zo groot als onze eigen productie.
Structureel effect door overaanbod en daaropvolgend marktbederf
Hoofdeconoom Wim Boonstra van Rabobank geeft aan dat de Ruslandcrisis in zijn directe effecten op boeren en tuinders niet overdreven moet worden. Het grootste effect zit in bloemen en groenten en treft daar slechts enkele bedrijven.
Structureel acht hij daarentegen het overaanbod dat ontstaat omdat het kleine stroompje van 2% dat nu boven de markt blijft hangen, voor alle aanbieders de prijzen omlaag duwt. Tegen het FD zegt hij: "Bedrijven zullen proberen hun producten die ze niet aan Rusland kwijt kunnen ergens anders af te zetten. Dat zal een prijsdrukkend effect hebben, en dat kan de Nederlandse agrarische sector wel stevig treffen."
Overaanbod zorgt voor bederf van de prijzen in de markt, zoals de prijzen voor paprika's en tomaten laten zien. In België worden inmiddels vruchtgroenten uit de handel gehaald en doorgedraaid zodat bijvoorbeeld paprika's daar nog 16 cent opbrengen en telers het hoofd boven water kunnen houden.
Volgens Boonstra, wiens bank ca. 80% van de Nederlandse agrisector financiert, voorziet de bank geen grote negatieve effecten van de Ruslandcrisis op de positie van Rabobank als bank.
Dit artikel afdrukken
“Nederland is de op een na grootste exporteur van land- en tuinbouwproducten ter wereld. Rusland is een belangrijke afnemer”, stelt Maat. LTO steunt het beleid van de Nederlandse overheid en benadrukt dat dezelfde overheid ook consequent moet zijn in het opvangen van de gevolgen van dit beleid. Vanwege de omvang van de export zullen de gevolgen groot zijn voor de land- en tuinbouwsector. “Dat moeten we niet onderschatten”, zeg Maat. “De boycot heeft niet alleen consequenties voor de afzet van producten, maar ook de prijzen op de Europese markt. We gaan er van uit dat die dalen als gevolg van overschotten. Vanuit deze overweging deed LTO vorige week al een oproep aan het kabinet voor het nemen van crisismaatregelen. We denken dan aan het uit de markt nemen van producten of het tijdelijk opslaan ervan. Daar kan de Europese Unie ook een rol in spelen.”
De totale export van de land- en tuinbouwsector bedroeg volgens het CBS in 2013 78 miljard euro per jaar. Het grootste gedeelte hiervan is de export van groenten en fruit, gevolgd door bloemen en planten. Daarna volgen vlees en zuivel. In totaal gaat er 1,5 miljard euro jaarlijks naar Rusland.
Slechts 2%
1,5 miljard is een kleine 2% van 78 miljard euro handelsvolume (incl. doorvoer, zoals Maat vergeet te melden). Een economisch gezonde portefeuille moet een dergelijk risico kunnen dragen en zou normaal gesproken geen reden mogen zijn voor staatsinterventie. Het risico blijkt immers in een beperkt deel van de portefeuille te zitten.
Toch ziet Maat aanleiding om zijn oproep te doen. Dat kan te maken hebben met het feit dat de prijzen voor tomaten en paprika's sinds het neerhalen van vlucht MH17 op 17 juli inmiddels worden geteld in luttele centen. Een en ander betekent dat Maat ziet dat een klein belang de gehele Nederlandse productie bedreigt. De Nederlandse handelspositie in agriproducten is echter 10 maal zo groot als onze eigen productie.
Structureel effect door overaanbod en daaropvolgend marktbederf
Hoofdeconoom Wim Boonstra van Rabobank geeft aan dat de Ruslandcrisis in zijn directe effecten op boeren en tuinders niet overdreven moet worden. Het grootste effect zit in bloemen en groenten en treft daar slechts enkele bedrijven.
Structureel acht hij daarentegen het overaanbod dat ontstaat omdat het kleine stroompje van 2% dat nu boven de markt blijft hangen, voor alle aanbieders de prijzen omlaag duwt. Tegen het FD zegt hij: "Bedrijven zullen proberen hun producten die ze niet aan Rusland kwijt kunnen ergens anders af te zetten. Dat zal een prijsdrukkend effect hebben, en dat kan de Nederlandse agrarische sector wel stevig treffen."
Overaanbod zorgt voor bederf van de prijzen in de markt, zoals de prijzen voor paprika's en tomaten laten zien. In België worden inmiddels vruchtgroenten uit de handel gehaald en doorgedraaid zodat bijvoorbeeld paprika's daar nog 16 cent opbrengen en telers het hoofd boven water kunnen houden.
Volgens Boonstra, wiens bank ca. 80% van de Nederlandse agrisector financiert, voorziet de bank geen grote negatieve effecten van de Ruslandcrisis op de positie van Rabobank als bank.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_s_c1.png)
Henric #13, ik vrees dat je gelijk hebt en schreef 'zou'. In het licht van de los van de Ruslandcrisis parallel aan deze spelende eierdiscussie, merk ik op dat hetzelfde ook daar aan de hand is. Reden voor een beleid (versnelde herstructurering vanuit integratie) in plaats van ondernemers die hun evenwicht moeten vinden. Ze vechten elkaar liever de tent uit in een ratrace; zelfs de eierboerenvoorzitter geeft toe dat hij dat ook doet.
De Ruslandcrisis is een stresstest: wellicht ontstaat wijsheid (al ben ik sceptisch: mensen zitten er te dicht op en kunnen niet handelen op het beeld van alle samenhangen. Daarom ontaardt wat individueel slim kan zijn in collectieve domheid).
Belderbos, ik ben blij te zien dat je weer vlijmscherp bent teruggekeerd van je vakantieadres!
Uiteraard meldt Boonstra geen negatieve gevolgen voor de RABO.
Doen ministers van Financiën ook niet als hun valuta onder druk staat.
Vertrouwen is immers core business voor een bank.
Met 1/3 van de woningmarkt óók al onder water mag de RABO natuurlijk niet failen op de volgende stresstest, en kan Jan met de Pet weer voor de ellende opdraaien.
Goed voor de interne bestedingen. En vooral veel nog grotere koeienstallen blijven financieren, RABO: het melkpoeder is weer op de bon!
Kwestie ook van een goede accountant, wat spelen met de balans, en samen met de LTO lobbyen dat deze boycot geen ondernemersrisico is. Zoals het ook lukte de "kleine" glastuinbouw stilletjes een miljard lastenverlichting te bezorgen.
Daar schrik ik van, Henric. Dat ze Vion naar de kl*ten hielpen en tienduizenden euro's van zo'n 20.000 leden lieten verdampen: a la.
Maar niet in staat zijn tot een dergelijke primaire taak als "belangenbehartiger":
het is nog erger dan ik al vermoedde.
Wát een brevet van onvermogen! En maar schreeuwen en klagen, roepen om "ondernemersruimte" en tegelijkertijd mekkeren om staatsondersteuning.
Dan rest slechts koude sanering. Niks "zachte landingen" op onze kosten.
Dick en Dick, de NMA is het probleem niet, zoals Belderbos ook al opmerkt. Het probleem is de organisatiegraad. Men gunt elkaar het licht in de ogen niet.