Bij de uitreiking van de Johannes van Dam-prijs aan Carlo Petrini afgelopen vrijdagavond in Amsterdam, prees bestuursvoorzitter Louise Fresco van de WUR diens verdiensten als onafhankelijke geest. Daarmee heeft hij het woord SLOW op de agenda van de hele wereld gezet, zei ze.
Bijna ongemerkt definieerde ze in haar speech het lastig te definiëren woord SLOW.
Aandacht voor detail en betekenis
Fresco: "Als reactie op de opening van een fast food hamburger restaurant vlakbij de Spaanse Trappen aan de Piazza di Spagna, een iconisch plek in het centrum van Rome, bedacht hij de term SLOW FOOD. [...] Inmiddels is SLOW doorgedrongen tot alle onderdelen van de samenleving: we hebben slow steden, slow tourisme en kunnen zelfs slow werken. Het woord is een iconisch tegenwicht geworden voor de haastige, mediagedreven moderne wereld. Ook al valt SLOW moeilijk te definiëren, het is duidelijk waar het voor staat: leef, eet en werk op een betekenisvolle manier die aandacht heeft voor details en het hier en nu."
Fresco liet ook een klein punt van kritiek horen. Slow Food zou in het verleden teveel nadruk op ambachtelijke voedselproductie hebben gelegd. Ze sloot af op de opmerking dat Petrini een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de noodzakelijke dialoog tussen traditie en modernisatie. Innovatoren zoals hij moeten in combinatie met wetenschap de vernieuwing brengen die de wereld kan voeden en niet alleen maar de middenklasse van de rijke landen.
Fotocredits: Carlo Petrini en Louise Fresco, Monique Koopmans
Dit artikel afdrukken
Bijna ongemerkt definieerde ze in haar speech het lastig te definiëren woord SLOW.
Aandacht voor detail en betekenis
Fresco: "Als reactie op de opening van een fast food hamburger restaurant vlakbij de Spaanse Trappen aan de Piazza di Spagna, een iconisch plek in het centrum van Rome, bedacht hij de term SLOW FOOD. [...] Inmiddels is SLOW doorgedrongen tot alle onderdelen van de samenleving: we hebben slow steden, slow tourisme en kunnen zelfs slow werken. Het woord is een iconisch tegenwicht geworden voor de haastige, mediagedreven moderne wereld. Ook al valt SLOW moeilijk te definiëren, het is duidelijk waar het voor staat: leef, eet en werk op een betekenisvolle manier die aandacht heeft voor details en het hier en nu."
Fresco liet ook een klein punt van kritiek horen. Slow Food zou in het verleden teveel nadruk op ambachtelijke voedselproductie hebben gelegd. Ze sloot af op de opmerking dat Petrini een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de noodzakelijke dialoog tussen traditie en modernisatie. Innovatoren zoals hij moeten in combinatie met wetenschap de vernieuwing brengen die de wereld kan voeden en niet alleen maar de middenklasse van de rijke landen.
Fotocredits: Carlo Petrini en Louise Fresco, Monique Koopmans
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Da’s waar ook, dit onderwerp hadden we ook nog Willem. Hendrik J heeft zijn bierviltje kennelijk nog niet gevonden overigens.
Ik ben zo vrij dit allemaal,niet te (kunnen) volgen maar merk slechts op dat we in NL wel vrijheid van meningsuiting hebben, maar geen vrijheid van meningsbezit./ Dat getuige de manier waarop sribenten elkaar de kop afschieten.
Weten doe ik het natuurlijk niet zeker Dick, maar sterk die indruk krijg ik wel door haar gedrag en uitspraken bij zulke gelegenheden, ze koketteert vaak met haar dedain voor de haute cuisine en allerlei eettrends(eet maar gewoon supermarktbrood en soep van een pakje) maar ik zie haar steeds wel op podia waar daar nu juist reclame en aandacht voor geetaleerd wordt. Die kritiek op het elitaire van slow food (lees ook haar voorlaatste boek, Hamburgers.., hierover) lijkt me ook niet terecht, gezien al die stands uit de Derde Wereld van Terra Madre in Florence.
Zou het ook kunnen dat Louise met haar verleden bij de FAO gewoon gevraagd is voor de prijsuitreiking aan een oude bekende uit Rome ? En wellicht tevens bezig is met het imago van de WUR in Nederland en op dit onderwerp bruggen te bouwen. Er is een enorme discrepantie van het imago van Wageningen in NL en de andere landen in de wereld. Luister ook naar Sharon Dijksma hierover, als nieuweling op landbouw was de grootste eye-opener voor haar het geweldige imago van de Nederlandse agrarische sector in het buitenland. En voor die buitenlanders is het niet te geloven hoe veel slechter het binnenlands imago van de agrarische sector is.
Dirk, hoe weet je dat?