Ze wist niet dat ik juist zit te wachten op de eerste publicaties als die in Psychologies. Doe gezond in de ban en concentreer je op lekker. Dat is de evidente boodschap tegen alle calvinisme van de 'dit mag niets' en 'dat moets' rond gezond eten die we in het Noorden van Europa zien. De gezondheidslabelling van voedingsproducten is er een voorbeeld van. Het nawijzen en culpabiliseren van mensen met overgewicht al evenzeer.
Het nummer heet 'Weer eten met plezier' (Retrouver le plaisir de manger) en heeft als ondertitel '148 pagina's tips om grenzeloos te genieten'. Voor mensen die Frans lezen is het aan te bevelen, want het blad kiest die verfrissende aanpak waar we volgens mij op zitten te wachten: leer weer genieten in plaats van je schuldig te voelen. 'Less is more' komt vanzelf. Over gezondheid hoeven we het niet eens meer te hebben. Proeven en genieten met aandacht zijn het geheim. De titel van het editorial - door de nog altijd vitale Jean Louis Servan-Schreiber - is goed gekozen: 'Moeten we weer leren eten?'
Het antwoord mag duidelijk zijn: ja, want we eten niet meer. We moeten (oeps!) weer leren genieten en de spanning van nieuwe smaken ontdekken in plaats van plichtmatig allerlei stofjes naar binnenwerken terwijl we niet inzien dat er nog honderden andere nodig zijn.
Ik zie uit naar meer van dit soort publicaties, maar vooral naar deze positieve toonzetting en levenshouding! Lekker trekt, straf niet.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Grappig dat die lezeres dat blad opsturde. Hier in Frankrijk is eten en drinken veel belangrijker dan in Nederland...
Helemaal eens, die zijn al 'bekeerd'.
Ik ben benieuwd wat je in petto hebt, vooral omdat de uitdaging zit in het meekrijgen van "de massa", niet van de "voedings-elite" (waar ik foodloggers dan maar even onder meereken).
'Al laat ik mij graag overtuigen van het tegendeel.' Ik denk daar dat daar de uitdaging zit: hoe doe je dat?
Wordt later vervolgd, experimenten zijn in uitvoering.
Als ideaal deel ik je visie, Dick, maar ik ben bang dat de praktijk weerbarstiger is. Zet een kinderklas "lekker" en "makkelijk" voor, en de keuze wordt vaak "makkelijk" - zie de ervaringen van Jamie Oliver en Pierre Wind, om maar enkele pioniers te noemen.
De schapruimte voor "makkelijk lekker" is nog altijd veel groter dan de ruimte voor "echt lekker". En ook economisch zal de eerste categorie aantrekkelijk blijven.
Door de nadruk op "genieten mag" te leggen, zal er meer chips, fastfood, magnums en frisdrank door dejasd worden. En niet automatisch meer "echt lekkere" producten. Al laat ik mij graag overtuigen van het tegendeel.