image
foto: the department

Op foodlog.nl wijzen we regelmatig op beleidsuitgangspunten die overheden en voedingsproducenten inspireren tot het maken van gezondere producten en het nemen van wettelijke maatregelen die dat stimuleren. 'Slecht eten' - te vet, teveel verzadigde vetten, te weinig vezels, mineralen en vitaminen, te veel transvetten en te weinig bewegen en te grote hoeveelheden wegkauwen - zou duurder zijn vanwege de enorm stijgende gezondheidskosten vanwege alle ziektekosten die er het gevolg van zijn.

Vandaag citeert Voeding in de media een onderzoek van de Erasmus Universiteit dat laat zien dat 'slecht leven' mogelijk helemaal niet duurder is. Vanuit dit economische perspectief zou je dus zeggen: stimuleer slecht leven! Het onderzoek beperkt zich tot rokers. Het argument is even simpel als overtuigend: omdat ze veel korter leven kosten ze minder, want ... de hoogste gezondheidskosten heb je pas aan het einde van je leven. De laatste loodjes wegen het zwaarst. Voor, pakweg, je zestigste overlijden is economisch gunstig.

Willen we - uiteraard, ik spreek louter economisch en beleidsmatig - dat effect met dikte-ziekten ook bereiken, dan moet die leeftijdsgrens dus het mikpunt worden: je moet óf daarvoor overlijden óf heeeeel gezond leven en alleen dan pas daarna (maar nog steeds het liefst aan een verkeersongeluk).

Het is overigens de vraag of de suggestie dat er geen economisch argument voor gezond leven is, hout snijdt voor obesitas gerelateerde ziekten. Op langere termijn zou de dynamiek daarvan wel eens anders kunnen uitpakken dan de kankerproblematiek die met roken samenhangt. Wat wil bedoel? Wél dik oud worden, maar niet op tijd de pijp aan Maarten geven!
Inderdaad, met alle kosten van dien ;-)
Dit artikel afdrukken