De onderzoekers stellen dat hun onderzoek niet suggereert dat borstvoeding cariës veroorzaakt. Wel theoretiseren ze dat moedermelk in combinatie met de geraffineerde suikers in de meeste moderne voedingsmiddelen tot meer tandbederf leiden bij babies die lang borstvoeding krijgen. Het lijkt erop dat als een baby een tepel (of speen) in de mond heeft, er een soort verzegeling ontstaat waarbij de babytandjes afgesloten zijn van het speeksel in de mondholte. Daardoor kan het speeksel ook geen bacteriën afbreken. Dat doet de kans op tandbederf stijgen.
Voor het onderzoek verzamelden de onderzoekers gegevens over het voedingspatroon van de babies op de leeftijd van 6, 12 en 38 maanden. De ouders gaven aan wat zij hun babies te eten gaven op basis van 29 specifieke voedingscategorieën, waaronder 'fruit, groenten, orgaanvlees, snoep, chips, chocolade melk, koekjes, honing, frisdrank of zoete koek'. Dat meldt Reuters.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het lijkt mij dat het euvel eerder ontstaat doordat ouders véél te laat beginnen met het poetsen van de melktandjes. Mijn dochter had met 4 maanden al ondertandjes, die ik zodra ze doorkwamen eens per dag poetste met een zacht tandenborsteltje. Je went de baby dan gelijk aan het tandenpoetsen. Nog nooit een gaatje gehad in haar melkgebit en ook nog steeds een gaaf blijvend gebit. Overigens zitten die tandjes er niet voor niets. Het is zeer verstandig om geleidelijk aan vanaf een maand of zes meer vast voedsel en minder borstvoeding aan te bieden en er is geen enkele nuttige reden om een kind met een volledig melkgebit nog borstvoeding te geven. (Rond een jaar of twee uiterlijk is dat wel aanwezig, bij die van mij eerder).
Lijkt mij volledig logisch dat ze meer cariës krijgen. Cariës is afhankelijk van het aantal suikermomenten op een dag en borstvoeding zit vol met snel afbreekbare suikers. Als baby's en dreumesen naast borstvoeding ook nog de gebruikelijke m.n. (snel afbreekbare) geraffineerde suikermomentjes krijgen, krijgt het glazuur veel te veel zuurpulsen. Verklaring over speeksel is echt flauwe kul. Je verlengt door het zuigen aan een tepel de aanvoer van suikers en de duur van het glazuur aantastende zuurmoment. Speeksel is overigens voor de consortia van mondbacteriën een uitstekend groeisubstraat, in wezen de basisvoeding, dat ze de hele dag aangeboden krijgen. Oude kennis, begin jaren '80, Nijmegen, uitstekende topvakgroep van Hans van der Hoeven hield toen wel door enorme output en impact Nijmegen in de slag met Utrecht en Groningen open, maar werd helaas lokaal daarna door de latere medische bestuurders, de old boys, geen microbiologen, wegbezuinigd. Doden door slecht probiotica-onderzoek in Utrecht hadden ook kunnen voorkomen kunnen worden, als onderzoekers zich daar wat in basis microbiële ecologie o.a. opgedaan in deze vakgroep hadden verplaatst. Ook in die groep was in de jaren '80 al gevonden dat bijv. bifidobacteria in consortia razendsnel koolhydraatzijketens kunnen afbreken van o.a. immunoglobulines en de pH doen dalen en daarmee het immuunsysteem binnen no time KO kunnen slaan. In Wageningen werd de kwaliteit van Nijmegen wel onderkend. Een gewone onderzoeker uit Nijmegen werd zelfs 2e in de toenmalige hoogleraarsbenoeming voor de leerstoel Levensmicrobiologie. Helaas, net niet geworden. Ook op het gebied van veroudering en afweer leverde dat onderzoek in Nijmegen aardige clues op. Er treden dan namelijk veranderingen van suikers in je mucines en ook andere glycoproteinen op en daarmee selecteer je voor andere (consortia van) microflora, die waarschijnlijk minder je afweer stimuleren. Je zou misschien individueel met bijv. oligosacchariden (in kauwtabletten) die afweer weer kunnen herstellen.
PS Het was overigens niet alleen het ontbreken van basis microbiologische kennis, die de doden in Utrecht veroorzaakten, maar ook het niet kunnen combineren van kansen door de monitoringcommissie, een euvel waarin zich wel meer beroepsgroepen (neem de Lucia de B. zaak) zich schuldig maken.