1 min
Wat gebeurt er met een geamputeerd been of ander lichaamsdeel? Het wordt weggegooid en verwerkt als medisch afval. Maar Leo Bonten houdt van zijn been.
Mensen zijn gehecht aan dingen waar ze een relatie mee hebben. Een dier met een naam eet je niet, want je aaide het en liet het misschien wel in je bed slapen. Je knuffelde het en troostte het als het ziek was.
Niet zomaar weggooien
Zo is het ook met het been van Leo Bonten uit Spijkenisse. Het moet eraf. Dat is geen gevolg van diabetes en dus een rottend been, maar van een onfortuinlijke val. Die zorgde voor een gecompliceerde beenbreuk. Het zetten wil maar niet lukken en leidt nu al 2 jaar lang tot veel pijn en gedoe. Daarom hebben de dokters uit het Erasmus Medisch Centrum nu besloten dat het genoeg is. Het been moet eraf. Dat vindt Bonten ook, maar hij wil het niet kwijt. Hij wil het laten opzetten, er een lamp met zijn voet van laten maken of het eervol begraven maar het onder geen beding zomaar laten weggooien.
Integriteit binnen de tijdsgeest
Het ziekenhuis weet niet goed hoe met het verzoek van Bonten om te gaan. De chirurg haalt het been eraf en is dan klaar. Volgens mensen met kennis van het eigendomsrecht en gevoel voor de zaak staat Bonten in zijn recht.
Zou je het ook op mogen eten? Dat is kannibalisme, maar het is gezond vlees ook al is het met antibiotica behandeld. Maar een paar kilo, af en toe uit de diepvries van je eigen been, dat moet toch kunnen als je vraagt om respect voor je integriteit en de wet aan je kant staat? Zo hou je het immers bij je. Het past bij de geest van de tijd. Die heeft inmiddels ook hangertjes met dieren die je na hun crematie om je nek hangt voortgebracht.
Fotocredits: het been van Leo Bonten zoals op de foto gezet door het Algemeen Dagblad, AD
Dit artikel afdrukken
Niet zomaar weggooien
Zo is het ook met het been van Leo Bonten uit Spijkenisse. Het moet eraf. Dat is geen gevolg van diabetes en dus een rottend been, maar van een onfortuinlijke val. Die zorgde voor een gecompliceerde beenbreuk. Het zetten wil maar niet lukken en leidt nu al 2 jaar lang tot veel pijn en gedoe. Daarom hebben de dokters uit het Erasmus Medisch Centrum nu besloten dat het genoeg is. Het been moet eraf. Dat vindt Bonten ook, maar hij wil het niet kwijt. Hij wil het laten opzetten, er een lamp met zijn voet van laten maken of het eervol begraven maar het onder geen beding zomaar laten weggooien.
Integriteit binnen de tijdsgeest
Het ziekenhuis weet niet goed hoe met het verzoek van Bonten om te gaan. De chirurg haalt het been eraf en is dan klaar. Volgens mensen met kennis van het eigendomsrecht en gevoel voor de zaak staat Bonten in zijn recht.
Zou je het ook op mogen eten? Dat is kannibalisme, maar het is gezond vlees ook al is het met antibiotica behandeld. Maar een paar kilo, af en toe uit de diepvries van je eigen been, dat moet toch kunnen als je vraagt om respect voor je integriteit en de wet aan je kant staat? Zo hou je het immers bij je. Het past bij de geest van de tijd. Die heeft inmiddels ook hangertjes met dieren die je na hun crematie om je nek hangt voortgebracht.
Fotocredits: het been van Leo Bonten zoals op de foto gezet door het Algemeen Dagblad, AD
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@Alexis, zo eenvoudig is de koppeling zelfs nu al niet tussen het aantreffen van geamputeerde lichaamsdelen en het inschakelen van de politie. Tot 31 mei 2014 zou je bij het zien van deze lamp nooit op het idee gekomen zijn, dat het om een 'echt' been zou kunnen gaan. De context waarin je iets aantreft is minstens net zo belangrijk als dat wat je aantreft. Dit weten professionele booswichten al lang, en zij er zijn zeer bedreven in criminele handelingen onopvallend te doen. Maar juist een doorgewinterde huurling zal het wel uit zijn hoofd laten een echt ledemaat in zijn huis ten toon te stellen, als hij beseft dat andere mensen weten dat het ook een echt ledemaat kán zijn.
Ik vermoed dat er niet veel meer tegen het houden van eigen geamputeerde ledematen is dan de beruchte yuck-factor.
Ok Marc, ik vind het niet zo'n heel serieus onderwerp, maar ik vind het maatschappelijk onacceptabel als mensen dode lichaamsdelen danwel lijken in hun huis gaan bewaren. Als je bij iemand een hoofd of voet in de koelkast aantreft, weet je niet meer of je bij Ed Gein, Jeffrey Dahmer of een lampenmaker op bezoek bent. Als je nu ergens afgehakte ledematen aantreft, kun je ervan uitgaan dat de politie ingeschakeld mag worden. Dat kan dan niet meer. Het biedt ook mooie mogelijkheden voor georganiseerde misdaad om van lijken af te komen.
Alex, wat is hier precies 'ziek' aan? Met zo'n oneliner kom je niet weg.
En heeft ie ook al iemand gevonden die het been ook wil conserveren en opzetten voor hem? Dat is nl het volgende dilemma wat ik me kan voorstellen of een 'opzetter'(hoe noem je zo iemand) dat wel wil doen? Maar ja, waarom zou je je eigen spullen niet mee naar huis mogen nemen, wat je ermee doet moet je zelf weten, misschien zou ik het wel flink vermalen en als compost gaan gebruiken, LOL!!
Mijn moeder zou bijv graag gecremerd willen worden en dan in mijn tuintje uitgestrooid worden, zou dat ook goede mest kunnen zijn? Het zijn van die principe kwesties waar velen gewoon te moeilijk over doen.
Een mooi stukje bot voor de hond!