1 min
Achttien jaar bestond het unieke praktijknetwerk van de Stichting Veldleeuwerik. De Stichting moest per eind 2019 haar activiteiten stoppen omdat de financiële basis te ver was afgebrokkeld. Ketenpartijen haakten af. De Veldleeuweriktelers maakten producten die onvoldoende meerwaarde opleverden.
Stichting Veldleeuwerik stond voor het stimuleren van duurzame voedselketens door een kennis- en educatienetwerk van ruim 300 akkerbouwers, ketenpartijen en onderzoeksinstellingen. Ook bood de Stichting de aangesloten telers een geborgde duurzaamheidssystematiek. Kat in het bakkie voor de landbouwvisie van minister Carola Schouten, zou je denken.
Ja, geïnteresseerd was de minister wel. En ze betreurde het ten zeerste dat Veldleeuwerik moest stoppen. Maar op de rijdende kar springen, deed de minister ook niet. Ze stelde een 'verkenning' voor. Die moest uitwijzen of een eventuele herstart zinvol zou kunnen zijn.
Vorige week vroegen de Kamerleden Jaco Geurts en Helma Lodders hoe het met die verkenning stond. De minister kon hen op hun wenken bedienen met een Kamerbrief.
De Verkenning is afgerond en de verkenner wordt als 'kwartiermaker' aangesteld. Matthé Elema, de voormalig directeur van BO Akkerbouw, moet binnen 1 jaar een nieuw praktijknetwerk voor de akkerbouw opzetten. "Dit netwerk moet een slimme verbinding tot stand te brengen tussen de telers van Veldleeuwerik, die werken aan duurzaamheid in regionale ondernemersgroepen in combinatie met de wensen van de sector, de overheid en het onderzoek. Het doel is om te komen tot een hoogwaardig netwerk van akkerbouwers als onderdeel van de totale kennisinfrastructuur," schrijft Boerenbusiness. Veldleeuwerik was opgericht om zowel een business model (herkenbare grondstoffen voor de industrie die aan een aantal eisen voldoen) als een praktijknetwerk voor boeren te bieden. Alleen het laatste lijkt nu het nieuwe doel. Waarom dat toegevoegde waarde heeft en wie het nieuwe netwerk gaat financieren, laat de minister in het midden.
Dit artikel afdrukken
Ja, geïnteresseerd was de minister wel. En ze betreurde het ten zeerste dat Veldleeuwerik moest stoppen. Maar op de rijdende kar springen, deed de minister ook niet. Ze stelde een 'verkenning' voor. Die moest uitwijzen of een eventuele herstart zinvol zou kunnen zijn.
Vorige week vroegen de Kamerleden Jaco Geurts en Helma Lodders hoe het met die verkenning stond. De minister kon hen op hun wenken bedienen met een Kamerbrief.
De Verkenning is afgerond en de verkenner wordt als 'kwartiermaker' aangesteld. Matthé Elema, de voormalig directeur van BO Akkerbouw, moet binnen 1 jaar een nieuw praktijknetwerk voor de akkerbouw opzetten. "Dit netwerk moet een slimme verbinding tot stand te brengen tussen de telers van Veldleeuwerik, die werken aan duurzaamheid in regionale ondernemersgroepen in combinatie met de wensen van de sector, de overheid en het onderzoek. Het doel is om te komen tot een hoogwaardig netwerk van akkerbouwers als onderdeel van de totale kennisinfrastructuur," schrijft Boerenbusiness. Veldleeuwerik was opgericht om zowel een business model (herkenbare grondstoffen voor de industrie die aan een aantal eisen voldoen) als een praktijknetwerk voor boeren te bieden. Alleen het laatste lijkt nu het nieuwe doel. Waarom dat toegevoegde waarde heeft en wie het nieuwe netwerk gaat financieren, laat de minister in het midden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#3 Dank Jeroen voor de interessante scenariostudie. Die 15% halen we denk ik wel in de Krimpenerwaard en daar werken we ook mee samen. Maar het moet financieel wel uitkunnen. Via hogere prijs lukt denk ik onvoldoende: te kleine markt. Meest kansrijk lijkt om het te doen via vergoedingen, waarbij boer loon-naar-werken betaald krijgt voor landschapsonderhoud, kruidenrijk grasland, weidevogels, schone sloten, etc. En als aantal boeren dan ook een hogere prijs weet te krijgen door het te vermarkten als 'weidevogelmelk' of zoiets, prima.
#2 Jaap, zoek de 15% op die hier benoemd wordt. Check of ze voor scenario 4 en/of 3 zijn van deze en its a go volgens mij.
Als uitvoering van de laatste zin van Dick in #2 van die draad: Je hoeft niet iedereen te vertegenwoordigen als je de toekomst draagt.
Vraag: Hoeveel (toekomstige) 4 en 3 boeren zitten er in de Krimpenerwaard?
#1 We zijn het zomaar eens Evert-Jan. In de Proeftuin Adaptieve Landbouw hier in Krimpenerwaard heerst zelfde gevoel, bij mij, bij boerendeelnemers.
Sterker, ik kwam laatst toevallig een artikel van Jeroen van Maanen tegen. https://www.boerderij.nl/Rundveehouderij/Blogs/2019/7/Hypocriet-zinloos-en-idioot-445392E/.
Niet iemand waarvan ik op eerste gezicht dacht 'dat is iemand waarmee vanuit natuurperspectief mee is samen te werken. Wrong. Ik las het en dacht, verrek, dit artikel had ik ook geschreven kunnen hebben. Strekking: er worden allerlei eisen aan de boeren gesteld, diensten gevraagd, maar er adequaat voor betalen ho maar.
Ik denk echt dat natuur- en landbouworganisaties veel meer samen moeten optrekken. Afzonderlijk lukt het niet om de politiek te bewegen tot een beleid te komen dat boeren en natuur perspectief biedt. Dat zien we weer met het stikstofplan. Gemeenschappelijke belangen genoeg: voorkomen van leegloop platteland, volbouwen met zonnevelden, aanspreken van de consument, bewerken van de politiek, en toewerken naar eerlijke prijzen voor boereninzet, bv ook voor onderhoud van landschap. Vaak goed verwoord door Alex Datema van Boerennatuur.
Maar geen banden en afspraken met de factor afzet zodat er veel leuks kan worden bedacht waar niemand voor wil betalen.
Dit is subsidie voor de onderzoeks-sector.