Jaren geleden schreef toen nog Trouw-culinist Jeroen Thijssen een stukje op Foodlog. Het heette Bak een taart voor een moslim. Hoon was zijn deel. Geenstijl.nl viel over ons heen. Veel te politiek correct.

Na ‘Parijs 13/11’, het Europese 9/11, moeten we er nog eens over nadenken. Bergen mensen uit Syrië trekken via Turkije Europa binnen. Al bijna een decennium proberen Afrikanen via Gibraltar en Lampedusa onze contreien te bereiken. Die komst is onvermijdelijk. Wij hebben wat zij niet hebben en zijn, anders dan de VS, heel bereikbaar. Duitsland wil bovendien graag nieuwe goedkope arbeidskrachten.

Jarenlang hebben we het, zoals een Amsterdamse PvdA politicus het uitdrukte, ‘kut-Marokkanen’ gevonden. De Marokkaanse burgemeester van Rotterdam ziet de uitdaging heel anders. Hij zoekt naar de ‘wij-gemeenschap’ en wil zijn moslimbroeders en –zusters assimileren.

Er zit iets scheef tussen hen en ons, de anderen. Natuurlijk gaat het wereldpolitieke gedoe uiteindelijk allemaal om olie, maar hun jeugd radicaliseert en vindt een levensdoel in een wrede middeleeuwse heilstaat. De bruut gedode islamitische politieman op de stoep van Charlie Hebdo was begin dit jaar het symbool van het kleine en tegelijk zo grote verschil tussen een geradicaliseerde identiteitszoeker en een wij-mens. Na 13/11 voelen we hoe dat verschil leeft in de banlieus van Parijs, in Chartres en in de Brusselse wijk Molenbeek. We snappen inmiddels dat wijzelf en niet een stel cartoontekenaars het doelwit voor angst zijn.

De tafel lost het op. Bak geen taart voor een moslim maar eet met hem en haar. Daar kunnen detaillisten iets aan doen
Wat hebben wij en zij fout gedaan? Da’s een lang verhaal. Als we het simpel houden: we delen elkaars levens niet. Snappen niet wie de buurman is en hoe hij zomaar een kamikaze-terrorist kon worden.

De tafel lost het op. Bak geen taart voor een moslim maar eet met hem en haar. Daar kunnen detaillisten iets aan doen.

'Let's make soup, not war!' komt binnenkort in het Nederlands uit. Soep voor Syrië is een boek vol door de vluchtelingencrisis geïnspireerde soeprecepten. De eetboxenbezorger Marley Spoon brengt binnenkort dozen met gerechten van vluchtelingen.

Vrede gaat net als liefde door de maag. Je hebt een plek nodig om elkaar te leren snappen. Etenswarenverkopers, u hebt een taak. U hebt dagelijks heel Nederland over de vloer. Zet ons aan tafel. Sluit iedereen in, in plaats van uit. Dan blijft die kut-olie een ding dat niet tot moordende terreur en rare kalifaten leidt.

Deze column verscheen in de printeditie van de Levensmiddelenkrant van deze week

Fotocredits: Olietanker, donielle
Dit artikel afdrukken