1 min
De kunstenaars achter het project 'de Tostifabriek' beginnen een echte fabriek. Met Coco Conserven willen ze het imago van eten uit blik opvijzelen.
Dat meldt het Parool. Kok en kunstenaar Joris Jansen vertelt de krant dat hij aan het leren is wat grote fabrieken allang kunnen en dagelijks doen: vlees en groenten garen en inblikken.
Dat gebeurt ambachtelijk en - zo te lezen - nog wat klunzerig. Jansen heeft inmiddels drie blikproducten ontwikkeld. Kleine blikjes ganzenrillettes, een pastasaus en ribollita, een Toscaanse soep van brood, bonen en kool. Gisteren ging op het Hembrugterrein in Zaandam zijn nieuwe inblikfabriek Coco Conserven officieel van start.
De Tostifabriek met bijbehorende stadsboerderij moest Amsterdammers bijbrengen hoe vervreemd ze zijn geraakt van hun voedsel. Coco Conserven wil een echt bedrijf worden dat het nieuwe inblikken hip maakt. Voor de verkoop denkt Coco aan delicatessenzaken en biologische winkels. In de blikken zitten lekker eten, biologische groente, goed gehouden dieren en geen e-nummers.
De gangbare conservenindustrie heeft maar één probleem: conserven worden als minderwaardig gezien. Voor slechts enkele dubbeltjes meer, kan de industrie uitstekende kwaliteit leveren. Wellicht draagt Coco ertoe bij dat dat gaat gebeuren. Het bedrijf zal dan weer snel van de markt verdwijnen omdat de conservenkennis bij de industrie op het hoogst mogelijke niveau ligt. Alleen de marktacceptatie van kwaliteitsconserven ontbreekt.
Fotocredits: een blikje Bicro met Amsterdamse Croquetten, Foodlog Media
Dit artikel afdrukken
Dat gebeurt ambachtelijk en - zo te lezen - nog wat klunzerig. Jansen heeft inmiddels drie blikproducten ontwikkeld. Kleine blikjes ganzenrillettes, een pastasaus en ribollita, een Toscaanse soep van brood, bonen en kool. Gisteren ging op het Hembrugterrein in Zaandam zijn nieuwe inblikfabriek Coco Conserven officieel van start.
De Tostifabriek met bijbehorende stadsboerderij moest Amsterdammers bijbrengen hoe vervreemd ze zijn geraakt van hun voedsel. Coco Conserven wil een echt bedrijf worden dat het nieuwe inblikken hip maakt. Voor de verkoop denkt Coco aan delicatessenzaken en biologische winkels. In de blikken zitten lekker eten, biologische groente, goed gehouden dieren en geen e-nummers.
De gangbare conservenindustrie heeft maar één probleem: conserven worden als minderwaardig gezien. Voor slechts enkele dubbeltjes meer, kan de industrie uitstekende kwaliteit leveren. Wellicht draagt Coco ertoe bij dat dat gaat gebeuren. Het bedrijf zal dan weer snel van de markt verdwijnen omdat de conservenkennis bij de industrie op het hoogst mogelijke niveau ligt. Alleen de marktacceptatie van kwaliteitsconserven ontbreekt.
Fotocredits: een blikje Bicro met Amsterdamse Croquetten, Foodlog Media
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nick Trachet heeft gelijk. En het leuke (hij weet het); het eerste conservenblik was een glazen fles. Nicolas Appert vond het conservenblik niet uit maar het conserveren in een afgesloten vat.
Wat valt er op te vijzelen?
Blik (en glazen potjes) zijn gewoon geniaal. Van verre de grootste innovatie die er ooit in de voedingstechnologie is bereikt.
tegenwoordig zijn er ook gesteriliseerde plastic zakjes: "pouches" voor de anglofielen.
Leve Nicolas Appert!
En vergeet de conserven (cq gesteriliseerde) producten in afwijkende verpakkingen niet, zoals bijv. sta zakken.
Ongeopende conserven hoeven niet in de koelkast bewaard te worden.
Inderdaad Wouter. Vroeger waren de blikken van binnen vertind maar tegenwoordig verplasticd en migreert oa. BPA en ftalaat naar het voedsel. Geen metaalachtige smaak meer maar wel hormoonverstorend schijnt.
De dop van glas conserven heeft overigens ook een plastic coating.
Conserven in blik zijn twee eeuwen de mensheid, eerst alleen de rijken en soldaten, een zegen geweest. Zijn ze nog steeds maar de mensheid in het rijke westen wil er niet meer van weten.
Er is veel over te zeggen. Het staal van het blik maakt wat er in zit minder smakelijk. Je proeft het oxiderende staal in je bruine bonen.
Ho, dat is niet meer.
Blikken zijn gevoerd met een laagje kunststof. Een plastic zak in blik. Zoals ook in een melkpak. U denkt dat het van papier gemaakt is, is het ook, maar dat papier is er om een plastic zak overeind te houden. Daarom mogen melkpakken niet bij het oud papier, het papier is niet van de coating te scheiden.
(Voorspelling tussendoor: nu gaat Frank Buurman, vaste medewerker van Foodlog, zeggen dat geniepige stoffen uit de kunststoffen coating ons dood maken).
Wat ik zou willen; uitvinden wat goed in blik blijft en wat beter in glas kan of andere verpakking. Want conserven zijn de toekomst.