De macht van de nog maar heel kleine groep van supermarktinkopers is fnuikend. Ze knijpen samen de tuinders halfdood (half, want dan leven ze nog en kunnen ze het nog een paar keer proberen). Ik wil, oorontsteking en andere gezelligheid op de Foodlog ten spijt, nog even aandacht vragen voor Dicks idee om de consumentenprijs voor winkelwaar te ontleden.
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wat een verhalen allemaal! Waar niemand het over heeft en wat eigenlijk de oorzaak is van de diefstalmarges op verse producten, is de druk die de supermarktorganisaties opgelegd krijgen om toch vooral maar zo goedkoop mogelijk te lijken. Deze mannen doen dat door banale merkproducten met zeer geringe marges aan de man te brengen, zodat iedereen zien kan hoe goedkoop men is. De geachte Consumentenbond doet dan nog een duit in 't zakje door lijstjes te produceren waarop staat waar je de DE koffie het goedkoopst kan krijgen...
Daarentegen, de kosten lopen gewoon door. En die kosten zijn enorm! Dus pakt de grootgrutter zijn marge op versproducten. Niet moeilijk en niet geheimzinnig. Overigens, een goede observeerder zal zien dat in het kruidenierswarensegment, de producten uit den vreemde ook rijkelijk van marge zorden voorzien. Geen punt voor de grootgrutter, want de client heeft geen vergelijkingsmateriaal. Ga maar eens googelen en kijk maar eens wat er onderaan de streep overblijft bij de exploitatie van een supermarkt. Valt nog best tegen....
Een ander punt: het Nederlandse prijspeil is het laagste van Europa. Hoef je echt niet blij van te worden, want tenslotte hebben ze hier ook het banaalste assortiment van Europa...
De aardbeien die ik aan Streekselecties verkoop, de ouders van GIJS dus, dat zijn dezelfde aardbeien als die bij Marqt in het schap liggen. Alleen dan zit er onze eigen ook herkenbare Jan Robben verpakking omheen. Gisteren trouwens nog bij het programma Smaken Verschillen op Net5, waar te zien was dat onze doosjes bij Marqt uit het schap gehaald werden en bereid in een nagerecht. Toen ik de eerste keer bij Marqt kwam viel me op dat er een andere manier van zaken doen heerst. Toen we het over de prijs gingen hebben was de vraag van Marqt welke prijs ik nodig had. Uiteindelijk spraken we een hogere prijs af dan ik vroeg. De winkelprijs was het uitgangspunt en daar kreeg ik een eerlijk deel van. Deze manier van werken heeft me gemotiveerd om de hele zomer twee keer in de week zelf naar Amsterdam te rijden. Niet om daar snel rijk van te worden, want de volumes waren nog klein en mijn uren heb ik allemaal maar niet geteld. Ik zie het vooral als een investering in de toekomst, want het concept spreekt mij erg aan.
MarQt is een leuke winkel, meer kijken dan kopen overigens. Wat opvalt is het feit dat de groenten redelijk betaalbaar zijn, van uitstekende kwaliteit zijn, en bij de ingang van de winkel liggen. De groenten zijn de grote lokker.
Interessant is ook dat contant geld hier niet geaccepteerd wordt, je kan er alleen pinnen. Misschien koop je dan meer, dan je van plan bent. MarQt lijkt vooral bedoeld voor tweeverdieners zonder kids, ja een niche.
MarQt is een niche in de delicatessenland, geen supermarkt al moeten we dat geloven. Zeker, het is anders dan in de super. Het aanbod in vers is interessanter. De etenswaar ligt er in concessie. Derving is voor rekening van de boer. Afrekenen gebeurt nadat er verkocht is. Dat is conform Jan Robben's voorstel.
Het probleem zit in de prijs. Ver boven het budget van een gemiddeld Nederland's gezin. Zelfs als het van de MarQt zou willen eten, wordt het wat duur om dat iedere dag te doen. Is MarQt een delicatessenzaak die doet of hij supermarkt is of een supermarkt die een delicatessenzaak is? Hoe dan ook, het is in ieder geval geen supermarkt die mensen van hun dag dagelijkse eten voorziet. Zelfs culi's zullen er minder vaak komen dan in hun super, bij hun Turk of op de markt.
In Nederland hebben we zo'n 30.000 boeren die - mede onder druk van natuur & milieuorganisaties en Wakker Dier, soms terecht, meestal onterecht - moeten kiezen: doorploeteren of verdwijnen. Om in Nederlandse magen te krijgen wat zij moeten produceren om door te kunnen, moet er nog heel wat gebeuren. Pas dan valt er te zien - wat mij betreft en gezien door mijn economenbril - dat die andere manier van doen ook echt een deuk in een pak boter slaat.
In dat opzicht probeert GIJS het wel via een volumekanaal. Wat op zich te loven valt, maar weer zorgt voor imago- en volumeproblemen.
Het is altijd wat. Het zijn experimenten die op zoek zijn naar andere vormen van handel. GIJS pakt de handelsstructuur niet aan. MarQt klimt zo hoog in de boom, dat het een druppel op de gloeiende plaat wordt die geen wezenlijke impact op de markt kan hebben.
Ik word gek van die Gijs. Alleen die naam al, en dan nog met dat boerenbontje. Denigrerend! Volgens mij zetten ze alleen maar met foto's de hoofden van de producenten op de voorgrond, maar hoe zij zakelijk met die producenten omgaan weet ik niet. Dan zie ik nog liever een Marqt. Zie http://www.marqt.com/index2.php?p=about
Opgezet door Quirijn Bolle, ooit bij AH geleerd hoe het ook anders kan.