Zelfs als boeren vandaag zouden stoppen met het bemesten met stikstof, zullen rivieren en meren nog decennialang extreme stikstofwaarden vertonen. Dat komt doordat stikstof zich diep in de bodem ophoopt. Dat ontdekten onderzoekers van de Canadese Universiteit van Waterloo.
De wetenschappers testen meer dan 2.000 bodemmonsters uit het stroomgebied van de Amerikaanse Mississippi-rivier, waar drinkwaterbedrijven moeite hebben de nitraatniveaus in het drinkwater tot aanvaardbare niveaus terug te brengen. In de lagere bodemlagen (25-100cm) troffen ze grote stikstofophopingen aan, in de bovenste lagen niet. Hoogleraar Nandita Basu: "Een groot deel van de als kunstmest gebruikte stikstof is de afgelopen decennia 'verdwenen'. Het feit dat de stikstof dieper in de bodem accumuleert, betekent dat het nog lang nadat boeren stoppen met bemesten voor hoge nitraatniveaus in het oppervlakte- en grondwater kan zorgen."
Hoge stikstofwaarden zijn schadelijk voor ecosystemen en de menselijke gezondheid. Een hoge stikstofwaarde in drinkwater kan bij mensen tot ernstige ziekten als methemoglobinemie of het blauwe baby syndroomleiden. Hoge concentraties stikstof in rivieren en meren zorgen voor algenbloei waardoor zuurstof uit het water verdwijnt en zogeheten “dead zones” ontstaan.
Zowel boeren als beleidsmakers werken er al sinds de jaren '70 aan om de hoeveelheid stikstof die van landbouwvelden uitspoelt naar het oppervlakte- en grondwater te verminderen. Basu: "Het bestaan van deze 'stikstof-nalatenschap' betekent dat het nog langer zal duren voor zelfs de beste beheersmaatregelen resultaat opleveren. Als we beleidsdoelstellingen gaan opstellen, is het cruciaal dat we deze stikstofophopingen en de vertraagde effecten kwantificeren.”
Vermoedelijk zijn de ontdekkingen heel relevant voor Nederland dat door intensief landbouwgebruik van de bodem strenge nitraatrichtlijnen kent.
ScienceDaily
De wetenschappers testen meer dan 2.000 bodemmonsters uit het stroomgebied van de Amerikaanse Mississippi-rivier, waar drinkwaterbedrijven moeite hebben de nitraatniveaus in het drinkwater tot aanvaardbare niveaus terug te brengen. In de lagere bodemlagen (25-100cm) troffen ze grote stikstofophopingen aan, in de bovenste lagen niet. Hoogleraar Nandita Basu: "Een groot deel van de als kunstmest gebruikte stikstof is de afgelopen decennia 'verdwenen'. Het feit dat de stikstof dieper in de bodem accumuleert, betekent dat het nog lang nadat boeren stoppen met bemesten voor hoge nitraatniveaus in het oppervlakte- en grondwater kan zorgen."
Hoge stikstofwaarden zijn schadelijk voor ecosystemen en de menselijke gezondheid. Een hoge stikstofwaarde in drinkwater kan bij mensen tot ernstige ziekten als methemoglobinemie of het blauwe baby syndroomleiden. Hoge concentraties stikstof in rivieren en meren zorgen voor algenbloei waardoor zuurstof uit het water verdwijnt en zogeheten “dead zones” ontstaan.
Zowel boeren als beleidsmakers werken er al sinds de jaren '70 aan om de hoeveelheid stikstof die van landbouwvelden uitspoelt naar het oppervlakte- en grondwater te verminderen. Basu: "Het bestaan van deze 'stikstof-nalatenschap' betekent dat het nog langer zal duren voor zelfs de beste beheersmaatregelen resultaat opleveren. Als we beleidsdoelstellingen gaan opstellen, is het cruciaal dat we deze stikstofophopingen en de vertraagde effecten kwantificeren.”
Vermoedelijk zijn de ontdekkingen heel relevant voor Nederland dat door intensief landbouwgebruik van de bodem strenge nitraatrichtlijnen kent.