Wie vlees mindert en regelmatig alternatieve eiwitten eet, krijgt geen tekort aan kwalitatief goede eiwitten. Dat concludeert het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) op basis van een onderzoek naar voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen.
Eiwitten zijn een belangrijke bouwstof voor het lichaam. In een gangbaar Nederlands voedingspatroon halen consumenten het grootste deel van hun eiwitten uit vlees, zuivel en ei. Die dierlijke eiwitbronnen hebben echter een ongunstige impact op het milieu en zullen in de toekomst minder beschikbaar zijn. Daarom groeit het belang van alternatieve eiwitbronnen, zoals soja of algen.
Het RIVM onderzocht of de overstap naar voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen gevolgen heeft voor de hoeveelheid eiwitten die we binnenkrijgen en de kwaliteit daarvan.
De onderzoekers constateren dat de eiwitten in de nieuwe eiwittenbronnen iets minder goed door het lichaam worden opgenomen of een minder gunstige samenstelling aan aminozuren hebben. Maar omdat vrijwel niemand uitsluitend nieuwe eiwitbronnen gebruikt en het Nederlandse voedingspatroon meer dan genoeg traditionele eiwitten biedt, blijven we genoeg hoogwaardige eiwitten binnenkrijgen.
Het onderzoek spitste zich toe op producten die al in de winkel verkrijgbaar zijn, zoals soja en lupine als vlees- of zuivelvervanger. Daarnaast onderzocht het RIVM insecten (meelwormen en sprinkhanen), algen en zelfs het kweekvlees dat nog niet te koop is. Insecten worden inmiddels toegepast in snacks. Algenmeel wordt in brood verwerkt.
Bij de nieuwe voedingsmiddelen speelt, naast de hoeveelheid en kwaliteit eiwitten die ze bevatten, ook hun veiligheid een rol. Voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen kunnen onder de EU-Verordening voor Nieuwe Voedingsmiddelen (novel foods) vallen. De wet eist dat eerst moet worden vastgesteld dat ze veilig zijn voor ze commercieel op de markt mogen worden gebracht.
Al eerder constateerde het RIVM dat ook kinderen in de groei geen last hebben van minder dierlijk eiwit. Om precies dezelfde redenen als de zojuist genoemde.
Eiwitten zijn een belangrijke bouwstof voor het lichaam. In een gangbaar Nederlands voedingspatroon halen consumenten het grootste deel van hun eiwitten uit vlees, zuivel en ei. Die dierlijke eiwitbronnen hebben echter een ongunstige impact op het milieu en zullen in de toekomst minder beschikbaar zijn. Daarom groeit het belang van alternatieve eiwitbronnen, zoals soja of algen.
Het RIVM onderzocht of de overstap naar voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen gevolgen heeft voor de hoeveelheid eiwitten die we binnenkrijgen en de kwaliteit daarvan.
De onderzoekers constateren dat de eiwitten in de nieuwe eiwittenbronnen iets minder goed door het lichaam worden opgenomen of een minder gunstige samenstelling aan aminozuren hebben. Maar omdat vrijwel niemand uitsluitend nieuwe eiwitbronnen gebruikt en het Nederlandse voedingspatroon meer dan genoeg traditionele eiwitten biedt, blijven we genoeg hoogwaardige eiwitten binnenkrijgen.
Het onderzoek spitste zich toe op producten die al in de winkel verkrijgbaar zijn, zoals soja en lupine als vlees- of zuivelvervanger. Daarnaast onderzocht het RIVM insecten (meelwormen en sprinkhanen), algen en zelfs het kweekvlees dat nog niet te koop is. Insecten worden inmiddels toegepast in snacks. Algenmeel wordt in brood verwerkt.
Bij de nieuwe voedingsmiddelen speelt, naast de hoeveelheid en kwaliteit eiwitten die ze bevatten, ook hun veiligheid een rol. Voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen kunnen onder de EU-Verordening voor Nieuwe Voedingsmiddelen (novel foods) vallen. De wet eist dat eerst moet worden vastgesteld dat ze veilig zijn voor ze commercieel op de markt mogen worden gebracht.
Al eerder constateerde het RIVM dat ook kinderen in de groei geen last hebben van minder dierlijk eiwit. Om precies dezelfde redenen als de zojuist genoemde.