Een ‘internet der voeding’ (internet of food) zou consumenten kunnen vertellen wat ze moeten eten op basis van hun persoonlijke gezondheid. De Britse e-health-onderzoeker Maged Boulos vergelijkt het 'internet of food' met het 'internet der dingen' (internet of things). Het internet of things refereert aan een ontwikkeling van het internet die alledaagse voorwerpen 'smart' en online laat zijn. Zo kan bijvoorbeeld je ijskast bijhouden wat er nog op voorraad is en je van een boodschappenlijstje voorzien of zelfs automatisch een online bestelling plaatsen. Volgens Boulos kan een dergelijke techniek worden toegepast op wat mensen eten.
Boulos: “Een internet of food kan specifieke aanbevelingen doen aan de hand van de context en de gebruiker.” Voorbeelden zijn een scanner die gluten detecteert, of een automatische controle op de hoeveelheid zout in een maaltijd. Voor dit soort toepassingen is al een groot aantal technologieën beschikbaar, zoals barcode scanners en andere sensoren die communiceren met apps. Daarnaast zijn 'connected' weegschalen en via smartphone met een community of specialist gedeelde foto's snelle manieren om inzicht te krijgen in wat er op het bord ligt.
Boulos stelt zich ten doel nog een stap verder te gaan dan het kijken naar en analyseren van wat op iemands bord ligt. “Deze methodes zijn nog te beperkt als je niet weet wat het geanalyseerde voedingsmiddel doet voor de gebruiker zelf.” In de toekomst hoopt hij dat het ‘internet of food’ inzicht biedt in hoe goed of gezond het eten is met het oog op iemands individuele gezondheidstoestand, persoonlijke behoeften en voorkeuren met als resultaat specifieke, gepersonaliseerde verbetervoorstellen.
Boulos: “Een internet of food kan specifieke aanbevelingen doen aan de hand van de context en de gebruiker.” Voorbeelden zijn een scanner die gluten detecteert, of een automatische controle op de hoeveelheid zout in een maaltijd. Voor dit soort toepassingen is al een groot aantal technologieën beschikbaar, zoals barcode scanners en andere sensoren die communiceren met apps. Daarnaast zijn 'connected' weegschalen en via smartphone met een community of specialist gedeelde foto's snelle manieren om inzicht te krijgen in wat er op het bord ligt.
Boulos stelt zich ten doel nog een stap verder te gaan dan het kijken naar en analyseren van wat op iemands bord ligt. “Deze methodes zijn nog te beperkt als je niet weet wat het geanalyseerde voedingsmiddel doet voor de gebruiker zelf.” In de toekomst hoopt hij dat het ‘internet of food’ inzicht biedt in hoe goed of gezond het eten is met het oog op iemands individuele gezondheidstoestand, persoonlijke behoeften en voorkeuren met als resultaat specifieke, gepersonaliseerde verbetervoorstellen.