Vijf Amsterdamse horecalocaties zetten de komende 2 maanden alternatieve eiwitten op het menu.
Gasten van de restaurants Bolenius en Elements, en ook eters in de horecagelegenheden in het Deloitte-gebouw, het Cordaan-zorgcentrum en de kantines van de gemeente Amsterdam krijgen 'nieuwe' eiwitten voorgeschoteld die duurzamer en diervriendelijker zijn dan traditionele eiwitten. Op het menu staan boekweit, zeewier, Nederlandse bonen, Noord-Amerikaanse rivierkreeft en Hollandse leghaan. De nieuwe eiwitten hebben de naam 'Fab Five' meegekregen.
Het project 'Nieuwe eiwitten op de menukaart' maakt deel uit van de Green Deal Verduurzamen Voedselconsumptie van Dutch Cuisine, een samenwerkingsverband van vijftien nationale en gemeentelijke overheden, bedrijven en maatschappelijke organisaties. De samenwerkende partijen willen de Nederlandse vraag naar en productie van 'nieuwe' eiwitten stimuleren. Dat doen ze door niet alleen duurzamere eiwitten te serveren, maar ook uitgebreide informatie over de nieuwe eiwitten en de duurzaamheidsaspecten daarvan te verspreiden.
Zo bevatten bonen, zeewier en boekweit veel goede plantaardige eiwitten en worden deze duurzaam geteeld. De Noord-Amerikaanse rivierkreeft (een schadelijke exoot) en het Hollandse leghaantje zouden volgens de Amsterdamse restaurants minder milieubelastende en diervriendelijker bronnen van dierlijke eiwitten zijn dan die uit reguliere productiestromen. [over het waarheidsgehalte van die gedachte: zie de discussie bij dit bericht, red]
Gasten van de restaurants Bolenius en Elements, en ook eters in de horecagelegenheden in het Deloitte-gebouw, het Cordaan-zorgcentrum en de kantines van de gemeente Amsterdam krijgen 'nieuwe' eiwitten voorgeschoteld die duurzamer en diervriendelijker zijn dan traditionele eiwitten. Op het menu staan boekweit, zeewier, Nederlandse bonen, Noord-Amerikaanse rivierkreeft en Hollandse leghaan. De nieuwe eiwitten hebben de naam 'Fab Five' meegekregen.
Het project 'Nieuwe eiwitten op de menukaart' maakt deel uit van de Green Deal Verduurzamen Voedselconsumptie van Dutch Cuisine, een samenwerkingsverband van vijftien nationale en gemeentelijke overheden, bedrijven en maatschappelijke organisaties. De samenwerkende partijen willen de Nederlandse vraag naar en productie van 'nieuwe' eiwitten stimuleren. Dat doen ze door niet alleen duurzamere eiwitten te serveren, maar ook uitgebreide informatie over de nieuwe eiwitten en de duurzaamheidsaspecten daarvan te verspreiden.
Zo bevatten bonen, zeewier en boekweit veel goede plantaardige eiwitten en worden deze duurzaam geteeld. De Noord-Amerikaanse rivierkreeft (een schadelijke exoot) en het Hollandse leghaantje zouden volgens de Amsterdamse restaurants minder milieubelastende en diervriendelijker bronnen van dierlijke eiwitten zijn dan die uit reguliere productiestromen. [over het waarheidsgehalte van die gedachte: zie de discussie bij dit bericht, red]
De keuze voor het leghaantje maakt overduidelijk dat dit soort campagnes niet op feitelijkheid zijn gebaseerd , maar vanuit de emotionaliteit moeten worden ingeschat, hoe kan dat traag groeiende haantje (zie ook Dick hierover) dat helemaal niet gefokt is op snelle en efficiente vleesaanzet nu beter voor het milieu zijn? Ja, het wordt enkele weken langer gered van het slagersmes, en niet als schattig kuikentje verhakseld, maar dat is het dan ook wel zo'n beetje. NB, Wageningen heeft hier ook een studie naar verricht, die natuurlijk gewoon niet eens is ingekeken of geraadpleegd.
Waarschijnlijk is een leghaan beter aan de man te brengen dan een sprinkhaan.
In het rijtje 'nieuwe' eiwitten mis ik de meest voor de hand liggende: insecten.
Dutch Cuisine zegt over de milieubelastendheid: De Noord-Amerikaanse rivierkreeft en het Hollandse leghaantje zijn dierlijke eiwitten, maar dan minder milieubelastend. De rivierkreeft is een schadelijke exoot in de Nederlandse wateren. Door consumptie kan de verdere opmars worden voorkomen. De keuze voor het leghaantje heeft nog een extra voordeel. Per dag worden 100.000 pasgeboren haantjes gedood als overschot van de pluimvee-industrie. De haantjes hebben een goed leven en worden gevoerd en met lokale granen. De antibioticavrije haantjes zijn bovendien heel smakelijk."
Wouter, ik neem aan - en zal de tekst aanpassen met een 'zou'/'zouden' zin (want zo horen we dat te doen volgens onze interne afspraken) - dat Duurzaam Bedrijfsleven en Dutch Cuisine denken dat zo'n haantje milieuvriendelijker is dan regulier geproduceerd vlees.
Ik heb daar mijn ernstige twijfels bij omdat een leghaantje uiterst traag groeit en dus erg veel voer gebruikt. Ik durf het zelfs wel hardop te zeggen: milieutechnisch zijn leghaantjes een slecht idee, maar ze voorzien in de behoefte van mensen om iets duurzaams en diervriendelijks te doen. Ook over het laatste valt nog veel te zeggen.
Redactie, in vergelijking met wat is het zogenoemde 'leghaantje' minder milieubelastend?