Dat zegt professor Ying Guang-Guo van de Chinese Academie van Wetenschappen. "Onze regering voelt heel sterke druk om in te grijpen, van wetenschappers, maar ook van het algemeen publiek", zegt Ying in een reportage door de NOS. "Vorig jaar vroegen de media de regering bijna maandelijks om strenge regels."
China gebruikte in 2013 162.000 ton antibiotica, de helft van alle antibiotica die dat jaar wereldwijd gebruikt werd. "We hebben de grootste bevolking en het meeste vee van de hele wereld. We geven ons vee veel antibiotica als voedingssupplement. Maar sommige antibiotica worden te vaak gegeven of verkeerd gebruikt. Dat heeft de afgelopen tien jaar een toename van de antibioticaresistentie in China veroorzaakt", aldus Ying. Het misbruik wordt in de hand gewerkt doordat het heel gemakkelijk is om aan antibiotica te komen. "Volgens de wet heb je een recept van een arts nodig om aan antibiotica te komen", zegt professor Ying. "Maar iedereen kan echt heel gemakkelijk aan antibiotica komen in kleine klinieken en winkeltjes."
De Chinezen zelf namen 78.000 ton antibiotica, hun vee kreeg 84.000 ton. Per Chinees komt dat neer op gemiddeld 56 gram per persoon, dat is volgens de NOS "15 keer zoveel als Nederlanders, 8 keer zoveel als de gemiddelde EU-burger en 6 keer zoveel als Engelsen en Amerikanen".
De Chinese overheid maakt zich in toenemende mate zorgen over de oprukkende antibioticaresistentie. Ying: "Het te veel nemen van antibiotica en illegaal gebruik ervan zorgen voor extra antibioticaresistentie. Mensen die vlees eten of die in de omgeving van boerderijen wonen, kunnen gemakkelijk resistente bacteriën oplopen." Op het Chinese platteland heeft het daardoor al weinig zin meer antibiotica voor te schrijven, constateerde de NOS.
China gebruikte in 2013 162.000 ton antibiotica, de helft van alle antibiotica die dat jaar wereldwijd gebruikt werd. "We hebben de grootste bevolking en het meeste vee van de hele wereld. We geven ons vee veel antibiotica als voedingssupplement. Maar sommige antibiotica worden te vaak gegeven of verkeerd gebruikt. Dat heeft de afgelopen tien jaar een toename van de antibioticaresistentie in China veroorzaakt", aldus Ying. Het misbruik wordt in de hand gewerkt doordat het heel gemakkelijk is om aan antibiotica te komen. "Volgens de wet heb je een recept van een arts nodig om aan antibiotica te komen", zegt professor Ying. "Maar iedereen kan echt heel gemakkelijk aan antibiotica komen in kleine klinieken en winkeltjes."
De Chinezen zelf namen 78.000 ton antibiotica, hun vee kreeg 84.000 ton. Per Chinees komt dat neer op gemiddeld 56 gram per persoon, dat is volgens de NOS "15 keer zoveel als Nederlanders, 8 keer zoveel als de gemiddelde EU-burger en 6 keer zoveel als Engelsen en Amerikanen".
De Chinese overheid maakt zich in toenemende mate zorgen over de oprukkende antibioticaresistentie. Ying: "Het te veel nemen van antibiotica en illegaal gebruik ervan zorgen voor extra antibioticaresistentie. Mensen die vlees eten of die in de omgeving van boerderijen wonen, kunnen gemakkelijk resistente bacteriën oplopen." Op het Chinese platteland heeft het daardoor al weinig zin meer antibiotica voor te schrijven, constateerde de NOS.
In de NRC-rubriek NRC checkt gaat Jochem van Staalduine na of China inderdaad de helft van de antibiotica ter wereld gebruikt.
De informatie komt van hoogleraar milieuchemie en ecotoxicologie Guang-Guo Ying, mailt Rinke van den Brink, redacteur gezondheidszorg van de NOS. Ying baseert zich op een wetenschappelijke studie van hemzelf naar het onderwerp. Daarnaast verwijst Van den Brink naar een artikel van The New York Times en naar Europese cijfers over antibioticagebruik. In het Amerikaanse artikel staat de claim dat China verantwoordelijk is voor de helft van de antibioticaconsumptie. Als bron noemt de krant de wetenschappelijke studie van Ying. [..]
Ying zelf erkent in een reactie dat de 50 procent niet in zijn artikel staat, maar zegt dat het „mogelijk” is dat China de helft van alle antibiotica in de wereld gebruikt: „Als het gebruik van de wereld rond de 300.000 ton ligt, gebruikt China de helft.” Maar die 300.000 ton is een schatting, geeft hij toe. [..] Of die schatting ergens op slaat is moeilijk te zeggen, een wereldwijd onderzoek naar antibioticagebruik is er namelijk niet. [..]
Het antibioticagebruik in China is niet met zekerheid vast te stellen, al staat het land in de wereldtop van antibioticagebruikers. Wetenschappers zijn het niet eens en betrouwbare data zijn er niet, globaal noch voor China. Wel zeker is dat de informatie niet staat in de bron waarnaar de NOS en The New York Times verwijzen. Yings cijfer is een schatting die hij nooit op papier heeft gezet en niet hard kan maken. De stelling beoordelen we als ongefundeerd.
Dat zijn indrukwekkende cijfers over China. Het zet zaken wel even in perspectief. Dat Nederland als prudent gebruiker uit deze benchmark komt, is een mooi gegeven. Er applaus voor krijgen gaat wat ver; deze goede positie durven claimen en uitdragen lijkt me wél een goede zaak.
Daarbij rekening houdend met de wetenschap dat van de koplopers altijd weer meer wordt verwacht en de hekkensluiters er gemakkelijk(er) mee wegkomen.