In Nederland rekenden de hoogleraren Martijn Katan, Louise Vet en Rudy Rabbinge op gezag van de KNAW voor dat biobrandstoffen op basis van landbouwproducten die ook als voedsel kunnen worden gebruikt een dom idee is. Hun visie werd door de hoogleraren Faay en Turkenburg in Trouw met de grond gelijk gemaakt. Dat gebeurde echter zonder argumenten. De drie eerstgenoemden zouden niets van biomassa begrijpen. Het dispuut ligt er dan ook nog altijd even heftig bij.
In Noorwegen rekent nu promovenda Helen Hamilton van de Noorse University of Science and Technology (NTNU) voor dat ook verspild voedsel en voedselresten beter niet als biobrandstof voor bijvoorbeeld bussen gebruikt kunnen worden, zoals in Noorwegen gebeurt.
Zeventien procent van het voedsel dat in Noorwegen door consumenten wordt gekocht, wordt weggegooid. Dat voedsel kan, via de vuilnisbak, worden hergebruikt om bussen op de laten rijden. Ook al is de overheid daar trots op, het is onverstandig, rekent Hamilton voor.
Tussen nu en 2050 zal wereldwijd de vraag naar het schaarse en niet-substitueerbare fosfor met 50-100% toenemen. Fosfaat dat verbrand wordt als energie is op dit moment niet recycleerbaar, terwijl het vermijden van voedselverspilling Noorwegen 14% minder behoefte aan fosfaatimporten zou bezorgen. Theoretisch is het denkbaar dat recycling uit de resten van biobrandstoffen kan plaatsvinden. In dat geval zouden de importen met 6% kunnen dalen. Is het doel fosfaat te sparen, dan is het tegengaan van verspilling op grond van deze berekeningen superieur.
In Noorwegen rekent nu promovenda Helen Hamilton van de Noorse University of Science and Technology (NTNU) voor dat ook verspild voedsel en voedselresten beter niet als biobrandstof voor bijvoorbeeld bussen gebruikt kunnen worden, zoals in Noorwegen gebeurt.
Zeventien procent van het voedsel dat in Noorwegen door consumenten wordt gekocht, wordt weggegooid. Dat voedsel kan, via de vuilnisbak, worden hergebruikt om bussen op de laten rijden. Ook al is de overheid daar trots op, het is onverstandig, rekent Hamilton voor.
Tussen nu en 2050 zal wereldwijd de vraag naar het schaarse en niet-substitueerbare fosfor met 50-100% toenemen. Fosfaat dat verbrand wordt als energie is op dit moment niet recycleerbaar, terwijl het vermijden van voedselverspilling Noorwegen 14% minder behoefte aan fosfaatimporten zou bezorgen. Theoretisch is het denkbaar dat recycling uit de resten van biobrandstoffen kan plaatsvinden. In dat geval zouden de importen met 6% kunnen dalen. Is het doel fosfaat te sparen, dan is het tegengaan van verspilling op grond van deze berekeningen superieur.
Jopie 05.2: Het is dus zelfs nog erger. Stoppen nog beter dan wat mij betreft.
Dat klopt niet Harry. Begin vorig jaar is dit onderwerp in Foodlog uitgeplozen en wat mij betreft kan er maar één conclusie zijn: zo snel mogelijk stoppen met biobrandstoffen.
Kan iemand mij nu eens duidelijk uitleggen wat er verkeerd is aan deze schematische (excuus voor het gebrek aan tekeningen, maar ik denk dat ik het wel verbaal af kan) redenering:
1. Een auto die op fossiele brandstof rijdt, voegt CO2 toe aan de atmosfeer omdat de koolstof daarin uit de grond komt (even afgezien van het feit dat het miljoenen jaren geleden ook al in de lucht zat).
2. Een auto die biobrandstof gebruikt voegt CO2 aan de atmosfeer toe die er eerst via planten is uitgehaald, en er komt dus per saldo niks bij.
3. Maar wat groeide er op dat stuk land waar de biobrandstof is geproduceerd, voordat het onder de biobrandstof ging? Oftwel, toen die auto nog op fossiel reed? En wat deed dat gewas of andere vegetatie dan om aan z'n CO2 te komen? Precies, haalde het uit de lucht.
4. Ergo, de enige manier om biobrandstoffen te gebruiken om klimaatsgasuitstoot tegen te gaan, is om ze te verbouwen waar vroeger niks groeide.
Klopt dat nou of niet?