kleine update:  ‘waternappings’

"ik ben het best eens dat er een beetje sfeer geschapen mag worden en de consument niet helemaal voor 'dom, doof & blind' moet worden gehouden."

Waarom is een combinatie van verplichte etikettering en een verbod op misleiding dan niet genoeg? Misschien moet de conclusie zijn dat de "argeloosheid van de massa" in feite op een diepe ongeïnteresseerdheid berust. Hoe democratisch is het om tegen die klip op het elitaire product te willen beschermen? Massabrie en eliterbrie zijn allebei brie. De liefhebber/belanghebber moet maar doorvragen.

Dat is de misleiding van de reclame. Tsja en zo‚n spotje blijft je wel bij, beetje nostalgisch, ouderwets en ambachtelijk. Een eerlijke kaas denk je dan. Old Amsterdam wordt ver over de landsgrenzen heen verkocht. Ik wist niet dat wij zo bedot werden maar ik geloof je meteen, Dick.

@Dick, reden te meer om dat label rouge op de Nederlandse markt te brengen!

Wouter (vdL), ik ben het best eens dat er een beetje sfeer geschapen mag worden en de consument niet helemaal voor 'dom, doof & blind' moet worden gehouden.

Toch ligt die tolerantiegrens verrassend laag. Neem Old Amsterdam - ik heb het recent meegemaakt dat mensen die ik voor redelijk geinformeerd en ontwikkeld hield, dachten dat OA een échte Nederlandse Oude Kwaliteitskaas is.

Ze wilden niets weten van de uitleg dat het een poging was van kaasfabrikant Westland uit Huizen om merken met toegevoegde waarde te creëren. Westland is een moderne kaasopslaghal (een van de grootste van Europa) in Huizen - waar ik geboren ben. Ik heb er mening uur in doorgebracht om in er in mijn middelbare schooltijd kazen om te keren als bijverdienste.
Grappig voor mij dus om te zien dat Westland op z'n site een Amsterdamse origine suggereert (in beeld, niet in woord, want het hele verhaal staat er eerlijk op). Denk aan het filmspotje voor Old Amsterdam. Ik moet er nog steeds om lachen, maar er zijn mensen met een heel behoorlijke opleiding die denken dat het echt is. Weten zij veel. En zo zijn er steeds meer .....

Daarom: je argument is volstrekt cultuurgebonden. Omdat we hard op weg zijn onze eetculturele verankering kwijt te raken, krijgen we steeds meer fancy fake namen voorgeschoteld die argeloze consumenten (= de massa die voor de omzet zorgt) verrassend makkelijk op hetzelfde niveau ziet als 'echte' - een Fransman zou zeggen AC - producten.

Het is een beetje als de gekken in en buiten het gekkenhuis. Waarschijnlijk zitten wij er in!

Eeen beetje meer taalzuiverheid zou ons bij de rest houden ;-)

Ja, het is leuk in de levensmiddelenindustrie zonder liegen, zolang je nog wel de kracht van suggestie mag gebruiken. Een toepasselijk sfeertje scheppen moet mogen, zoals een theedoekpatroon op een jampotdeksel afte drukken of een sfeervolle naam kiezen. Verbeteringen die feitelijk niet of nauwelijks verbeteringen zijn, zoals het hier besproken scharrelei, zijn erger dan de inlandse vrouw op het Conimex-etiket. Ik heb ook niks tegen de Belgisch aandoende kaasnaam Doruvael, al staat het kennelijk voor DOor RUilverkaveling VAn ELders, maar dus wel iets tegen genoemde Kollumer die niets met Kollum te maken heeft. Bij kaas is herkomst/regionale traditie belangrijk, dus is het belangrijk om te weten waar je aan toe bent. Tegen feta uit Denemarken is ook niets, zolang de herkomst en de gebruikte melk maar duidelijk zijn vermeld. Parmaham zou ook niet perse uit de Parma-regio hoeven te komen, zolang de receptuur maar wordt gevolgd.

Het gaat mis waar grote groepen consumenten daadwerkelijk worden bedot en –hierop gewezen– zich ook daadwerkelijk bedot zouden voelen.

Een voorbeeld van iets wat wat mij betreft zeer twijfelachtig is, zijn de 'streekbroden' van Albert Heijn. Maar uit de afwezigheid van een bakkerij en de wijze van verpakking blijkt voldoende dat het hier om nepperts gaat. De consument moet ook zelf een beetje opletten.

Merknamen lijken mij uiteindelijk minder dubieus dan woorden als maaltijd/menu voor iets wat niet in de buurt komt van wat een goede maaltijd is. Woorden zoals 'vers' zouden wat mij betreft ook duidelijker gedefinieerd moeten worden, om echt verse waar de beschikking over een redelijk vocabulaire te geven.