Minder zorgen
Nederlanders maken zich volgens het onderzoek minder zorgen over klimaat en milieu en vinden duurzame thema's minder belangrijk dan een jaar geleden. Ouderen kopen vaker duurzaam, jongeren juist minder vaak. Bijna vier op tien Nederlanders vindt zichzelf bewust duurzaam.
Gedrag
De Duurzaamheid Monitor onderzoekt jaarlijks de drijfveren en belemmeringen voor duurzaam gedrag onder Nederlanders. In het internet panelonderzoek beantwoordden 1125 Nederlanders tussen 18 en 64 jaar vragen over hun duurzame gedrag in het algemeen en met betrekking tot onder andere koopbereidheid en -drempels bij de aanschaf van duurzame producten en diensten.
bron:distridfood
En als mensen het nou eens gewoon zat zijn: duurzame woorden waar je weet dat ze niet hoorden?
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
mensen in de rol van consument denken normaliter niet al te diep, lang, bewust na. Te vermoeiend namelijk: gewoontetrouw winkelen is makkelijker en ook natuurlijker: die automatisering van gedrag is noodzakelijk geweest in de evolutie. Dat er nu al te snel gehamerd wordt op <i>bewust</i> consumeren, gaat weerstand oproepen.
Het ideaalbeeld voor de consument zal inderdaad zijn dat de supers / winkels, producenten, of overheden zorgen dat de keuze <i>altijd</i> "OK" is (gezond, milieu- en diervriendelijk, sociaal), en de keuze "vrij" is, en vrij van kritiek..
Daartegenover heeft het beleid rond "bewust kiezen" vooral met (af)schuiven van verantwoordelijkheden te maken: de mondige burger met kritiek op niet-duurzame producten mag verweten worden boter op het hoofd te hebben, als er aangetoond kan worden dat dezelfde burger bewust diezelfde producten kocht.
'Gelukkig maar', Marieke. Je refereert naar het schuldgevoel, veronderstel ik. Wat niet wegneemt dat er dient gehandeld te worden. Hoe krijg je de burger (consument is zo'n lelijk begrip) dan wel actief? Zodat zij voor zichzelf gaat EN DE TEOKOMSTIGE GENERATIES wil zorgen?
dat de consument het duurzaam product laat liggen, vindt, vrees ik, ook zijn oorzaak in waar we eerder over discusieerden. taalerosie. het begrip duurzaam begint onderhand wrevel op te roepen. alles moet duurzaam zijn. een vis, een fietsband, energie... en de vlag dekt zeker niet altijd de lading, zoals gebleken is.
prijs/kwaliteit-verhouding is de eerste trigger tot aankoop. daarna komt eventuele correctie ten gevolge van schuldgevoel als tweede. en daar hebben, begrijpelijk, steeds minder mensen last van.
de 'milieu-correcte' indoctrinatie van de consument door de media en politiek begint spaak te lopen. gelukkig maar.
Ailko,hoe ik het moet onderbouwen weet ik ook niet zo goed.Maar,dat duurzaamheid zo zijn waarde verliest,zoal niet was verloren,wordt het een marketingsverhaal om de verkoop te stimuleren. En nu snel naar mijn eten,anders verpieterd dat straks nog.Eeuwig zonde.Wereldse zonde.
Ailko, omdat je zo'n vriendelijke kerel bent. Een keukengeheimpje. Gisteren kreeg ik de vraag van de uitbater van een Delhaize 'bij mij in de buurt' (Limburg). Hij wilde een trekkersgroep FairTradeGemeenten opzetten... Uit het hart, kwam dat.
Daar wordt ik dus blij van. Als zo'n man navolging krijgt (en die signalen zijn er) dan hoeft er zelfs niks fout te zijn met de instelling van de consument. Pe slot van rekening betaalt hij/zij letterlijk de rekening. Naar mag wat tegenoverstaan.
Over of dit de bedoeling moet zijn van democratie:'de ander lost het wel op'?