Triomf? Ik? Nee helemaal niet. En het bericht bevalt me niet, althans wat ik er van in media van terug vind. Kip in legbatterij even gelukkig, staat er. Brits onderzoek.
Ik beweerde hier en in het tv-programma Keuringsdienst van Waarde, dat kooikippen het bij lange niet zo slecht hebben als we van Wakker Dier moeten geloven. In het bericht wordt een vreemd onderscheid gemaakt tussen twee kippen. Een kooikip en een buitenloper.
Als ik het goed begrijp gaat het over het geluk van kippen die buiten mogen lopen en zogenoemde kooikippen. De buitenlopers zijn schijtensbang voor roofvogels, staat geschreven, de kooikippen niet.
Het Engelse bericht wordt gretig geciteerd in Nederlandse media die niet zo dol zijn op de georganiseerde Nederlandse dierenvrienden. Mijn vrienden zijn dat ook niet, want ze houden niet van kippen en liegen dat ze scheel zien.
Toch.
Uit de berichten uit Engeland kun je opmaken dat er twee soorten legkippen zijn. Batterijkippen en buitenlopers. Maar de zogenoemde scharreleieren komen in Nederland van kippen die helemaal niet buiten lopen. En die zijn niet bang van roofvogels maar van elkaar. Ik herhaal t tot ik er bij neer val. Wakker Dier heeft de kippen ernstig verneukt door ze met duizenden in loodsen te laten opsluiten en ze aldus scharrelkippen te noemen, met goedkeuring van de Dierenbescherming.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Gerrit Jan Groothedde zegt: 'Inmiddels heeft voortschrijdend inzicht de scharrelkip tot de op één na minst fortuinlijke gemaakt. Je kunt dat allemaal ook als winst zien.'
Ik ben geen hartstochtelijk bepleiter van de kooikip en zou willen dat er duizenden kleine boeren waren met kippen in een schuur en op een erf zoals Chalias ze beschrijft. Echt duizenden, ook in steden.
Maar ik heb gezien en gefilmd en jullie kunnen het waarschijnlijk nog bekijken op uitzending gemist: Kippen in een modern legsysteem hebben het niet slechter (minder goed) dan kippen in scharrelschuren. Ze zitten overigens niet met 30 duizend bijeen, maar met vijf in een ruime kooi en van die kooien zijn er in een systeem net zoveel als woningen in een flatgebouw waar mensen wonen.
Het verbaast me - ik beweer dit vaker - dat niemand uit de scharrelbeweging er op reageert en op reageerde toen we het op tv lieten zien.
O ja, natuurlijk gedrag. Natuurlijke omgeving? Kippen komen uit het bos.
Pjotr,
Qua aangeboren gedrag is er maar één soort kip. Het doet er niet toe waar het kippenleven begint of dat nu in de broedmachine is of onder de broedende moederkip of een onder een andere dier die die kip heeft uitgebroed.
Kippen zijn niet is staat op een intelligente positieve manier hun gedrag aan te passen aan de omstandigheden. Dus als een kip niet in haar natuurlijke behoeftes kan voldoen dan lijdt ze.
Ik heb zelf ongeveer 60 kippen en een paar hanen in een schuur van 80 m2 met een uitloop van ook 80m2. Het uitloop terrein is dicht begroeid met vlieren, bessen- en appelstruiken.
Ze maken een heel tevreden rustige indruk. De eieren en het vlees zijn heerlijk
@Chalias: heel duidelijk. Maar dat zijn niet de kippen waar het hier over gaat. Hier gaat het over kippen waarvan het 'natuurlijke' gedrag begint in een kuikenzaaimachine. Die weten niet beter. Als er al een besef is.
Een kip, evenals elk ander dier, voelt zich gelukkig als ze haar natuurlijke gedrag kan vertonen. Dat is stofbaden samen met anders kippen kunnen nemen, echt scharrelen naar voer, in alle rust apart een ei kunnen leggen, veilig buiten lopen op een terrein dat begroeid is met stuiken en bomen, liefst fruitbomen en -struiken zoals b.v. de vlier, in gezelschap van een haan. Hanen letten goed op de omgeving en het luchtruim en waarschuwen met een specifieke kreet voor gevaar. Niet meer dan 50 kippen bij elkaar want een kip kan maximaal 50 soortgenoten herkennen. Bij meer kippen voelen ze zich niet meer veilig.
Dan pas krijg je lekkere eieren en een goed stuk vlees.
Wouter K, in de jaren '80 was de scharrelstatus zo ongeveer het beste wat een industriële eierlegger kon overkomen. Vóór die tijd zaten we er als consument allemaal nog niet zo mee. Het was een eerste stap en dat valt te prijzen. Inmiddels heeft voortschrijdend inzicht de scharrelkip tot de op één na minst fortuinlijke gemaakt. Je kunt dat allemaal ook als winst zien.