Er is geen 'beste manier' om vleeskuikens te houden in Nederland. De verschillende systemen, van regulier tot biologisch, hebben ieder plussen en minnen op voedselveiligheid, milieu, dierwelzijn en prijs. 'Duurzaamheid' op productniveau is dan ook een kwestie van smaak.
In opdracht van het Productschap Pluimvee en Eieren heeft Wageningen UR de verschillende systemen om vleeskuikens te houden in Nederland met elkaar vergeleken op duurzaamheidsaspecten. Het ging er niet om tot een waardeoordeel te komen, maar om een objectieve bijdrage te kunnen leveren aan 'een open discussie over de diverse aspecten die te maken hebben met het op een verantwoorde manier produceren van pluimveevlees.'
De vergeleken systemen zijn: regulier, scharrel binnen, scharrel met uitloop, biologisch en de systemen waarvan het eindproduct onder een merknaam wordt verkocht (Volwaard, Puur en Eerlijk, Gildehoen). Importkip zoals de Franse Label Rouge en Belgische biologische kip zijn niet meegenomen.
In reguliere systemen worden 20 à 24 kuikens per meter in ongeveer 6 weken opgefokt tot een gewicht van 2200 g. Ze worden gehouden in strooiselstallen. Biologische kuikens groeien in ongeveer 10 weken naar een gewicht van 2600 g en doen dat met 8 à 10 kuikens per meter. Ook zij leven in strooiselstallen, met toegang tot een buitenuitloop. In de verschillende systemen worden verschillende types kuikens gebruikt (snel- of langzaam groeiende rassen).
Een paar opvallende verschillen:
- Volksgezondheid en voedselveiligheid: buitenuitloopkuikens hebben een minimaal groter risico op vogelgriep. EBSL komt even vaak voor in de reguliere als in de biologische kuikens, maar de aantallen kiemen zijn lager op biologische filets. Salmonella komt iets minder voor bij biologische kippen, maar even vaak bij regulier en scharrel binnen. Campylobacter komt juist weer meer voor bij biologisch en scharrel buiten, en het minst in reguliere kippen.
- Diergezondheid. de alternatieve systemen gebruiken minder antibiotica, de verschillen in diergezondheid zijn gering
- Dierwelzijn: de scharrel- en biologische kuikens hebben een groter loopvermogen en vooral een hogere score op ‘positieve emotionele status’
- Milieu: regulier kippenvlees kost per kilo minder energie. Alternatieve systemen gebruiken meer voer en verwarming. De 'carbon footprint' van regulier vlees is lager dan die van alternatief kippenvlees en er is minder grondoppervlak voor nodig. Regulier heeft ook minder ammoniak en geuruitstoot per kilo dan de alternatieve systemen, per dierplaats is het juist iets meer.
De onderzoekers concluderen: "Bij de nu in Nederland voorkomende productiewijzen scoort geen enkel systeem op alle aspecten tegelijkertijd 'beter' dan alle anderen. Of te wel, afhankelijk van het belang dat een consument aan (aspecten van) dierenwelzijn, milieu, voedselveiligheid, prijs, etc. toekent, kan de keus voor een productiewijze anders uitvallen. Tegelijkertijd op alle mogelijke aspecten van de productie de beste zijn, is een enorme uitdaging. Juist de verschillen tussen de huidige systemen en de discussie daarover geven aanknopingspunten hoe we kunnen leren daadwerkelijk duurzamer systemen te ontwikkelen."
'Duurzaamheid' op productniveau is een kwestie van smaak. Nadrukkelijk minder consumeren is daarentegen onbetwistbaar beter dan 'duurzamer' evenveel consumeren.
Het volledige rapport is via de site van het PPE beschikbaar.
Fotocredits: JMaz Photo
Dit artikel afdrukken
De vergeleken systemen zijn: regulier, scharrel binnen, scharrel met uitloop, biologisch en de systemen waarvan het eindproduct onder een merknaam wordt verkocht (Volwaard, Puur en Eerlijk, Gildehoen). Importkip zoals de Franse Label Rouge en Belgische biologische kip zijn niet meegenomen.
In reguliere systemen worden 20 à 24 kuikens per meter in ongeveer 6 weken opgefokt tot een gewicht van 2200 g. Ze worden gehouden in strooiselstallen. Biologische kuikens groeien in ongeveer 10 weken naar een gewicht van 2600 g en doen dat met 8 à 10 kuikens per meter. Ook zij leven in strooiselstallen, met toegang tot een buitenuitloop. In de verschillende systemen worden verschillende types kuikens gebruikt (snel- of langzaam groeiende rassen).
Een paar opvallende verschillen:
- Volksgezondheid en voedselveiligheid: buitenuitloopkuikens hebben een minimaal groter risico op vogelgriep. EBSL komt even vaak voor in de reguliere als in de biologische kuikens, maar de aantallen kiemen zijn lager op biologische filets. Salmonella komt iets minder voor bij biologische kippen, maar even vaak bij regulier en scharrel binnen. Campylobacter komt juist weer meer voor bij biologisch en scharrel buiten, en het minst in reguliere kippen.
- Diergezondheid. de alternatieve systemen gebruiken minder antibiotica, de verschillen in diergezondheid zijn gering
- Dierwelzijn: de scharrel- en biologische kuikens hebben een groter loopvermogen en vooral een hogere score op ‘positieve emotionele status’
- Milieu: regulier kippenvlees kost per kilo minder energie. Alternatieve systemen gebruiken meer voer en verwarming. De 'carbon footprint' van regulier vlees is lager dan die van alternatief kippenvlees en er is minder grondoppervlak voor nodig. Regulier heeft ook minder ammoniak en geuruitstoot per kilo dan de alternatieve systemen, per dierplaats is het juist iets meer.
De onderzoekers concluderen: "Bij de nu in Nederland voorkomende productiewijzen scoort geen enkel systeem op alle aspecten tegelijkertijd 'beter' dan alle anderen. Of te wel, afhankelijk van het belang dat een consument aan (aspecten van) dierenwelzijn, milieu, voedselveiligheid, prijs, etc. toekent, kan de keus voor een productiewijze anders uitvallen. Tegelijkertijd op alle mogelijke aspecten van de productie de beste zijn, is een enorme uitdaging. Juist de verschillen tussen de huidige systemen en de discussie daarover geven aanknopingspunten hoe we kunnen leren daadwerkelijk duurzamer systemen te ontwikkelen."
'Duurzaamheid' op productniveau is een kwestie van smaak. Nadrukkelijk minder consumeren is daarentegen onbetwistbaar beter dan 'duurzamer' evenveel consumeren.
Het volledige rapport is via de site van het PPE beschikbaar.
Fotocredits: JMaz Photo
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tja, als je enigszins hebt verdiept in dit soort kwesties is het niet erg verrassend. Het heeft geen zin om per se te moeten kiezen voor een systeem. Het levert het meeste winst op als binnen elke bedrijfsstijl voortdurend wordt gezocht naar verbetering op al die punten die we onder het hoedje 'duurzaam' proberen te stoppen. Evt door langzaam de minimum normen aan te scherpen en de achterblijvers warm te saneren. En laat de boer kiezen voor zijn voorkeursbedrijfsvoering en de consument voor zijn voorkeurskippetje. Dan hoeven we niet meer zo spastisch te doen over voeding.
"Bij de nu in Nederland voorkomende productiewijzen scoort geen enkel systeem op alle aspecten tegelijkertijd 'beter' dan alle anderen".
1)Waarschijnlijk ook de reden waarom het Label Rouge concept (uiteindelijk) niet in het onderzoek is meegenomen. Er is wel vergelijkend onderzoek naar gedaan, maar men heeft het niet in de publicatie meegenomen.
2)Als er met normale aantallen per bedrijf wordt gewerkt en met rassen die daarvoor geschikt zijn, is de buitenkip winnaar op alle fronten. Zelfs mbt de amoniak uitstoot. Dat geldt overigens ook voor alle aangedragen afwijkingen welke in de kippenhouderij voorkomen en welke te wijten zijn aan te intensieve bezetting.... 't Is maar waar je voor kiest. Een systeem waar geen preventieve medicijnen worden gegeven lijkt mij toch te prefereren boven de systemen welke in de intensieve veehouderij worden gebruikt. Toch?
meter ? vierkante meter!
Volgens mij kun je maar een conclusie trekken uit dit onderzoek: veel minder kip eten, maar wel biologische buitenkip. Daarmee is het effect van hogere prijs en meer energie effectief geneutraliseerd (en waarschijnlijk is het ook nog lekkerder en voedzamer). Objectief de beste manier om vleeskuikens te houden dus. Substantieel minder kip durven verkopen zit alleen niet in de genen van de pluimveesector, vrees ik.
Scato, je kinderen een spuitje geven en daarna jezelf een pil van drion is ook heel duurzaam.