4 min
'De NVWA misleidt ministeries, de politiek en de consument.' Met die gewaagde uitspraak reageert de pluimveeindustrie, verenigd in de Nepluvi, op het gisteravond verschenen scherpe rapport van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit over de Nederlandse slachtkuikenketen. Daar is volgens de NVWA het nodige loos. De Nepluvi verwijt de NVWA een dorpse blik. Nederland loopt juist voorop, betoogt de belangenbehartiger van kippenboeren en -slachters.
In een persbericht dat vanmiddag verscheen in reactie op de risico-analyse die de NVWA maakte van de slachtkuikensector, verbergt de Nepluvi zijn boosheid nauwelijks. De belangenbehartiger schrijft: "De wijze waarop de NVWA met haar Integrale Risico Analyse naar buiten komt en de pluimveeverwerkende industrie in een kwaad daglicht stelt en onrecht doet aan al hetgeen de pluimveevleessector heeft bereikt, is alleen ten einde het eigen blazoen schoon te wrijven."
'Nederland loopt ver voorop'
Volgens de NVWA is kippenvlees risicovol vanuit het oogpunt van volksgezondheid. Ernstige boosdoeners zijn onder meer salmonella-besmettingen. Maar Nederland doet het juist goed, zegt Nepluvi: De aanpak van voor de volksgezondheid meest relevante Salmonella’s (Se en St) door de pluimveevleessector zorgt voor een zeer laag risico voor de consument. Alle koppels slachtdieren worden voor de slacht door een onafhankelijke monsternemer bemonsterd en indien een koppel positief is dan wordt het vlees verhit voor het naar de consument gaat. Dat zou ook de NVWA moeten weten en moeten meenemen in een risico-analyse. Met de aanpak van Campylobacter loopt Nederland ver voorop in Europa en in de wereld, ook dat zou de NVWA moeten weten en moeten meewegen in een analyse. Wat betreft de aanpak van antibiotica is Nederland een gidsland en is er heel veel bereikt. Uitsluitend een ouder MARAN rapport gebruiken door het onafhankelijke (dat wordt door de NVWA herhaaldelijk benadrukt) BuRO [het wetenschappelijke onderzoeksinstituut van de NVWA, DV], geeft een foutief beeld. Jammer dat BuRO blijkbaar niet in staat is een juist beeld te geven (en dat gaat helaas ook op voor andere onderwerpen).
Wat betreft de handhaving door de NVWA: juist op een punt als verdoven hebben leden van NEPLUVI de Nederlandse wetenschappers er bij moeten halen om de NVWA duidelijk te maken waarop gelet moet worden. Veel bevindingen van de NVWA toezichthouders zijn niet deugdelijk. Natuurlijk moet het verdoven goed plaats vinden en dat is ook het geval!
Fouten moeten worden aangepakt, fraude is niet acceptabel, maar we hebben wel recht op een eerlijke toezichthouder en daar ontbreekt het aan!
De misleiding door de NVWA van de ministeries, de politiek en de consument is onacceptabel en zou eindelijk eens aangepakt moeten worden.
Ik belde vanmiddag met Peter Vesseur, secretaris van de Nepluvi. Jullie suggeren dat de NVWA aan cherry picking doet om de kipsector zwart te maken. Is dat correct? "Ja", zegt Vesseur onomwonden. "De NVWA kiest wat feiten, zet die niet in een breder perspectief omdat ze die naar haar eigen conclusies toe wil buigen. Dat is een autoriteit onwaardig. Het onderzoek van BuRO zou onafhankelijk zijn, maar dat is het niet. De Nederlandse pluimveehouderij loopt in vele opzichten voor. Wie de cijfers internationaal in perspectief zet, zal dat concluderen, maar de NVWA wil het niet zien. Omdat ze hun autoriteit zijn kwijtgeraakt in de afgelopen jaren, willen ze die met dit soort rapporten weer vestigen. Dat is een manier van doen die past bij een activistische NGO, maar niet bij de NVWA. Op deze manier komen we niet uit de discussies die over de productie van kip in ons land gevoerd moeten worden. We staan - onterecht, vinden wij - al een eind achter in de publieke opinie. Op deze manier worden we verder de grond in getrapt, terwijl we juist vooruit willen. Is dat wat de overheid en de autoriteit willen?"
Ingewikkeld communicatief geweld
Ik vraag Vesseur wat zijn organisatie heeft gedaan sinds 5 maart toen de eerste gegevens uit de gisteravond naar buiten gebrachte NVWA-rapporten met de sector zijn gedeeld. "We hebben gewezen op de fouten die we toen hoorden. De rapporten hebben we pas deze week voor het eerst gezien."
Het is een ingewikkelde situatie. De NVWA, schreef ik vanmorgen, maakte haar analyse omdat ze een systeemfout (georganiseerde ketenfraude) ziet en niet verantwoordelijk wil worden gehouden voor falende handhaving; de controleurs van de autoriteit kunnen niet tegen de kracht van de openstaande kraan aan dweilen, zegt de NVWA tussen de regels door. De NVWA denkt - vermoed ik - dat de oorzaak van de overtredingen moet worden weggenomen, omdat handhaving anders niet voor verbetering zal zorgen. De Nepluvi wijst er daarentegen op dat de klas veel ergere leerlingen bevat en dat Nederland een van betere landen is om kip te zijn. Welk perspectief kies je als consument en als minister? Valt daar nog over te praten na al dit communicatieve geweld?
Na de mestfraude en de I&R-affaire heeft minister Carola Schouten sinds vanmiddag een nieuwe aap op haar schouder: ze eist actie van de kippensector, maar die zegt al volop in actie te zijn en verwijt haar autoriteit misleiding. Wat moet ze nu doen? In 2016 werden in Nederland 624.476.200 kippen geslacht. Zeg maar ruim 0,6 miljard. Dat zijn heel wat levens en dat geeft een hele verantwoordelijkheid, temeer omdat iedereen meekijkt.
UPDATE (30 maart, 19.00 uur): Vandaag liet directeur Marc Jansen van het Centraal Bureau voor de Levensmiddelenhandel (CBL) ons weten dat hij namens de gezamenlijke Nederlandse detailhandel begin maart kennis heeft genomen van de integrale risicoanalyse van de NVWA van de pluimveevleesketen. Het CBL heeft onmiddellijk aangegeven geschrokken te zijn en de ministeries van VWS en LNV - de ministeries die de activiteiten van de NVWA coördineren - gevraagd om namen en bestraffing van de overtreders. De NVWA heeft die niet willen of kunnen verstrekken. Het CBL vindt het vervelend dat zijn leden (waaronder alle Nederlandse supermarkten) nu worden aangekeken op mogelijke misstanden achter het vlees dat zij verkopen terwijl zij geen mogelijkheden hebben om daar iets aan te doen.
Dit artikel afdrukken
'Nederland loopt ver voorop'
Volgens de NVWA is kippenvlees risicovol vanuit het oogpunt van volksgezondheid. Ernstige boosdoeners zijn onder meer salmonella-besmettingen. Maar Nederland doet het juist goed, zegt Nepluvi: De aanpak van voor de volksgezondheid meest relevante Salmonella’s (Se en St) door de pluimveevleessector zorgt voor een zeer laag risico voor de consument. Alle koppels slachtdieren worden voor de slacht door een onafhankelijke monsternemer bemonsterd en indien een koppel positief is dan wordt het vlees verhit voor het naar de consument gaat. Dat zou ook de NVWA moeten weten en moeten meenemen in een risico-analyse. Met de aanpak van Campylobacter loopt Nederland ver voorop in Europa en in de wereld, ook dat zou de NVWA moeten weten en moeten meewegen in een analyse. Wat betreft de aanpak van antibiotica is Nederland een gidsland en is er heel veel bereikt. Uitsluitend een ouder MARAN rapport gebruiken door het onafhankelijke (dat wordt door de NVWA herhaaldelijk benadrukt) BuRO [het wetenschappelijke onderzoeksinstituut van de NVWA, DV], geeft een foutief beeld. Jammer dat BuRO blijkbaar niet in staat is een juist beeld te geven (en dat gaat helaas ook op voor andere onderwerpen).
Wat betreft de handhaving door de NVWA: juist op een punt als verdoven hebben leden van NEPLUVI de Nederlandse wetenschappers er bij moeten halen om de NVWA duidelijk te maken waarop gelet moet worden. Veel bevindingen van de NVWA toezichthouders zijn niet deugdelijk. Natuurlijk moet het verdoven goed plaats vinden en dat is ook het geval!
Fouten moeten worden aangepakt, fraude is niet acceptabel, maar we hebben wel recht op een eerlijke toezichthouder en daar ontbreekt het aan!
De misleiding door de NVWA van de ministeries, de politiek en de consument is onacceptabel en zou eindelijk eens aangepakt moeten worden.
De Nepluvi wijst erop dat de klas veel ergere leerlingen bevat en dat Nederland een van betere landen is om kip te zijn. Welk perspectief kies je als consument en valt daar nog over te praten na al dit communicatieve geweld?Heeft de Nepluvi gelijk? In het persbericht wijst de organisatie op een uitspraak van het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb). Dat schrapt per vandaag maatregelen tegen een aantal pluimveeslachterijen om hun Hazard Analysis and Critical Control Points (HACCP)-procedures aan te passen. De maatregelen werden genomen nadat de NVWA bij controles in de slachterijen verontreinigingen op karkassen aantrof. Het CBb vindt die verontreinigingen onvoldoende voor de conclusie dat de HACCP-procedures niet op orde zijn. De uitspraak van het College is definitief omdat CBb de eindrechter in deze zaken is.
Ik belde vanmiddag met Peter Vesseur, secretaris van de Nepluvi. Jullie suggeren dat de NVWA aan cherry picking doet om de kipsector zwart te maken. Is dat correct? "Ja", zegt Vesseur onomwonden. "De NVWA kiest wat feiten, zet die niet in een breder perspectief omdat ze die naar haar eigen conclusies toe wil buigen. Dat is een autoriteit onwaardig. Het onderzoek van BuRO zou onafhankelijk zijn, maar dat is het niet. De Nederlandse pluimveehouderij loopt in vele opzichten voor. Wie de cijfers internationaal in perspectief zet, zal dat concluderen, maar de NVWA wil het niet zien. Omdat ze hun autoriteit zijn kwijtgeraakt in de afgelopen jaren, willen ze die met dit soort rapporten weer vestigen. Dat is een manier van doen die past bij een activistische NGO, maar niet bij de NVWA. Op deze manier komen we niet uit de discussies die over de productie van kip in ons land gevoerd moeten worden. We staan - onterecht, vinden wij - al een eind achter in de publieke opinie. Op deze manier worden we verder de grond in getrapt, terwijl we juist vooruit willen. Is dat wat de overheid en de autoriteit willen?"
Ingewikkeld communicatief geweld
Ik vraag Vesseur wat zijn organisatie heeft gedaan sinds 5 maart toen de eerste gegevens uit de gisteravond naar buiten gebrachte NVWA-rapporten met de sector zijn gedeeld. "We hebben gewezen op de fouten die we toen hoorden. De rapporten hebben we pas deze week voor het eerst gezien."
Het is een ingewikkelde situatie. De NVWA, schreef ik vanmorgen, maakte haar analyse omdat ze een systeemfout (georganiseerde ketenfraude) ziet en niet verantwoordelijk wil worden gehouden voor falende handhaving; de controleurs van de autoriteit kunnen niet tegen de kracht van de openstaande kraan aan dweilen, zegt de NVWA tussen de regels door. De NVWA denkt - vermoed ik - dat de oorzaak van de overtredingen moet worden weggenomen, omdat handhaving anders niet voor verbetering zal zorgen. De Nepluvi wijst er daarentegen op dat de klas veel ergere leerlingen bevat en dat Nederland een van betere landen is om kip te zijn. Welk perspectief kies je als consument en als minister? Valt daar nog over te praten na al dit communicatieve geweld?
Na de mestfraude en de I&R-affaire heeft minister Carola Schouten sinds vanmiddag een nieuwe aap op haar schouder: ze eist actie van de kippensector, maar die zegt al volop in actie te zijn en verwijt haar autoriteit misleiding. Wat moet ze nu doen? In 2016 werden in Nederland 624.476.200 kippen geslacht. Zeg maar ruim 0,6 miljard. Dat zijn heel wat levens en dat geeft een hele verantwoordelijkheid, temeer omdat iedereen meekijkt.
UPDATE (30 maart, 19.00 uur): Vandaag liet directeur Marc Jansen van het Centraal Bureau voor de Levensmiddelenhandel (CBL) ons weten dat hij namens de gezamenlijke Nederlandse detailhandel begin maart kennis heeft genomen van de integrale risicoanalyse van de NVWA van de pluimveevleesketen. Het CBL heeft onmiddellijk aangegeven geschrokken te zijn en de ministeries van VWS en LNV - de ministeries die de activiteiten van de NVWA coördineren - gevraagd om namen en bestraffing van de overtreders. De NVWA heeft die niet willen of kunnen verstrekken. Het CBL vindt het vervelend dat zijn leden (waaronder alle Nederlandse supermarkten) nu worden aangekeken op mogelijke misstanden achter het vlees dat zij verkopen terwijl zij geen mogelijkheden hebben om daar iets aan te doen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De NVWA 'goochelt met cijfers', ontdekte Boerderij.
"Het aantal vleeskuikenbedrijven waar de NVWA ernstige tekortkomingen constateerde zoals vermeld in het recente rapport klopt niet". Boerderij vroeg het na. Volgens de risicoanalyse zou bij 126 vleeskuikenbedrijven (19% van het totaal) tekortkomingen zijn geconstateerd 'op een breed spectrum van dierenwelzijnsregels', maar het daadwerkelijke aantal ligt ergens tussen de 14 en 68 bedrijven (2% tot 10% van het totaal aantal vleeskuikenbedrijven in Nederland).
Geconfronteerd met het uitzoekwerk van Boerderij zegt een woordvoerder dat het "onduidelijk in de risicoanalyse staat" en dat er sprake is van "een samentrekking van twee onderzoeken" waarvan de data niet meer te herleiden zijn. "De organisatie ziet op dit moment geen reden om iets te corrigeren", schrijft het boerenblad.
Zoals #3, Marc vd Lee stelt, wil ik daar aan toevoegen: voordat je naar iemand wijst, zelf eerst meerdere keren van vergewissen, of je gelijk hebt. Zoals ooit een docent mij zei: als je meetresultaten erg afwijken van de theorie, eens heel goed nagaan, of je niet een systeemfout gemaakt hebt. Liefst dan door een ander op een andere manier het onderzoek herhalen. Bij de voedselvoorziening hebben we bovendien met de gezondheid van de consument te maken, een extra reden voor correctheid.
In de EU hebben we een prachtig systeem om risico's in voedselproducten te vinden: de RASFF database. Als je dan als verantwoordelijke en competente Europese voedselagentschap iets daarin publiceert, moet je ervan uitgaan, dat anderen dat lezen. En na gaan denken.
Daarnaast: het is 2018, met Internet zo'n beetje beschikbaar voor iedereen en Engels als publicatietaal van wetenschappelijk onderzoek, of dat nu de Uni van Khartoem - Sudan is of IRRI, een rijst-onderzoek instituut op de Filippijnen. Google doet in dat geval wonderen, die 20 jaar geleden nog niet voor te stellen waren.
Bijv. als je Duitse BVL denkt aluminium (7041 mg/kg - ppm) in rice noodle sticks from Thailand te hebben gevonden ( ja, 7 g per kg, dus... aluminium rietjes gevuld met rijspasta ? ) hoort een alarmbel af te gaan al in dat lab, en niet dit klakkeloos maar in de RASFF-database gedumpt te worden ( ref 2014.1586 ). Na correspondentie kwam als antwoord: typing mistake and the correct analytical result is 704 mg/kg. Hoe dit kan ? ? De onderzoekresultaten, die ik van SGS-Bangkok krijg, liggen tussen de LOD van 0,3 en LOQ van 1,0 mg/kg. Een factor van dik 700 x nog over.
Idem de Zwitsers: GMO in Thaise witte rijst(producten), en dat uit een land, waar GMO niet met een boete van € 500 of zo bestraft wordt, maar met opsluiting in een kooi, die hier 30 jaar geleden al afgekeurd was als tijgerkooi. Terug in Thailand kon niemand meer GMO erin constateren.
Jammer, dat hun latere test resultaten NIET vermeld worden in dat prachtige system:
2009: 84 samples tested, 3 positive (Chinese Bt63), as mentioned above, RASFF nr 2009.0360;
2010: 183 samples tested, all negative;
2011: 56 samples tested, all negative;
2012: 76 samples tested, all negative.
Als je als NVWA-offical schrijft: "af wilt gaan op de certificaten uit derdelanden, dan zult u het met me eens zijn dat hier nog vaker het predikaat "onbetrouwbaar" op geplakt kan worden, om niet te spreken van fraude ". Er staat nadrukkelijk NIET: minder-of meer gelukte Photoshop oefeningen, er uitziend als certificaten. In mijn ogen bega je dan smaad richting duizenden HBO+opgeleide voedseltechneuten over heel de wereld, werkend bij vaak al over een eeuw wereldwijd geapprecieerde organisaties.
Op 8 april 2013 publiceerde Tsanangurayi Tongesayi, associate professor chemie van de Monmouth University in New Jersey over zijn bevindingen mbt lood in rijst. Binnen dagen regende het al kritiek en op 21 April moest hij al zijn publicatie intrekken wegens grove fouten ( ach, ppb en ppm door elkaar gehaald ? Niet 30-60 x zo hoog, doch 1/10 tot 1/30e van de getolereerde waarden ). In 2012 had een U.S.-consumenten organisatie al een onderzoek gepubliceerd over 223 monsters en niets schokkends gevonden. 25 april 2013 kwam de NVWA met een rapport over 26 monsters, waarbij niets zorgelijks was gevonden. Er was niet op of om gekeken, wat er al weken op Internet gepubliceerd was.
Als je je van staatswege met de titel "voedselautoriteit" mag tooien, moet je minstens 3 x controleren voordat je één keer wijst, en al helemaal voordat je duizenden boerenfamilies zo in de narigheid brengt, dat de besparingen van generaties vernietigd kunnen worden.
Het CBL en vele voedselproducenten en -distributeurs zijn totaal afhankelijk van de goedertierenheid van de NVWA. Geen wonder, dat die geen kik aan kritiek durven laten horen.
Als consument moeten we een blind vertrouwen kunnen hebben in onze voedselveilig-autoriteiten, en niet vraagtekens moeten zetten achter hun ter zake kundigheid en juistheid van bevindingen. Om over de internationale schater maar te zwijgen. Internet is heel erg snel.
Als je met één vinger naar iemand wijst, wijzen er drie naar jezelf. Dat heeft weinig zin.
Dat je het veel beter doet dan anderen en dat het daarom dus goed moet zijn, doet de consument niet rustiger slapen. Die = eter = betaler = bepaler en mag verwachten dat er netjes wordt gewerkt.
Dat wordt nu ter discussie gesteld en dan sta je als sector aan de lat om uit te leggen dat je er alles aan doet om vlekkeloos te werken. Niet naar anderen kijken. En niet anderen de schuld geven.
Open en transparant. Starten in vredestijd om bewapend te zijn met een betrouwbare verdedigingslinie als de oorlog zich aandient. Dan moet er nu wel opgeschakeld worden.
Of daar de harde reactie richting NVWA bij past, geloof ik niet. Het zet harde druk op de relatie terwijl partijen hoe dan ook samen verder moeten. De vraag is wie het meeste te verliezen heeft. De reactie van het CBL spreekt daarbij voor zich.
De NVWA deinst NERGENS voor terug, zelfs niet het ontkennen van eigen verzonden e-mails of bijlagen in door hen ontvangen e-mails, waar ze nota bene op gereageerd hebben. Er werden gevaren gedefinieerd in een audit, die in hun eerder e-mail als niet relevant werden aangegeven en het verschil tussen “rijst” (korrels) en “rijstvermicelli” (u weet wel, die dunne voorgestoomde draadjes ook wel mihoen genaamd), geheel aan voorbij werd gegaan.
Aflatoxine in Thaise witte ( gepeld, gepolijst en gesortexde) rijst, wereldwijd nog NOOIT geconstateerd, ook niet in het EU – RASFF systeem sinds 1979, waar alle bevindingen in de EU in worden vermeld.
Aflatoxine in conserven… slechts één melding ooit: RASFF nr 2009.AZO: aflatoxins in canned pistachio-almond-spice mix from South Africa. Pistaches, zo bekend om hun aflatoxine risico. Maar in groenten-, fruit- of andere conserven? NIET. NOOIT !
( en vlg mijn risico analyse: onmogelijk… o.k., kans als een sneeuwstorm boven Bangkok, maar om op vakantie een dikke winterjas of zelfs sneeuwkettingen mee te nemen.. ) .
Zelfs een behandeling op het Ministerie van Gezondheid werd de uitspraak van een onafhankelijke ( en zelfs vroegere NVWA-) specialist, omgedraaid van: “geen gevaar voor” in “een gevaar voor “…
Een uitspraak van het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) werd totaal genegeerd. Werd dus een dubbel probleem bij de bestuursrechter.
Bij de bestuursrechter in Rotterdam op 15 maart 2015 met alles geconfronteerd, trok de NVWA hun hele – onder ambtsgelofte geschreven – boeterapport in en had de rechter geen zaak meer. Wat is nog de kreet: “onder ambtsgelofte/eed” waard als je het van de eerste tot de laatste letter in moet trekken ? Hun advocaat kwam bij ieder punt niet verder dan “hum, ahum, ahaham…”, tot forse irritatie van de rechter.
Nu bewijzen, dat de betreffende NVWA-auditors en hun beoordelende ambtenaren: MEERVOUDIGE, KWAADAARDIGE OPZET hebben gepleegd = meineed ! Dat is een ander verhaal.
Ik als plantenteler vraag me in alle redelijkheid af, " Hebben we een systeem gecreëerd waarvan we nu tot de conclusie mogen komen dat het zo niet werkt en handhaafbaar is?".
Als plantenteler moeten we alles registreren, en dat is controleerbaar, dicht getimmerd. Bewust van de regels afgeweken aardappelen onverkoopbaar (vernietigen). Onbewust vanuit onwetendheid of vanuit omstandigheden direct een verbeter campagne, controleerbaar en wordt alsnog gekeken of er volksgezondheid risico`s zijn. Dan mag het alsnog niet op de markt gebracht worden. We zijn als sector, incl. de controlerende instanties, toch dienstverlener aan de consument, en die consument moet er toch blindelings op kunnen vertrouwen.
Ik kan me voorstellen dat het met levende haven en slachterijen iets complexer is, maar tekortkomingen geconstateerd moet er een mogelijkheid zijn, misschien met een arbitrage commissie van onafhankelijk deskundigen, om tot een Salomons oordeel te komen die voor alle partijen duidelijk en bindend is.
Degene die alsnog in herhaling vervalt of bewust nalatig is, einde verhaal. Duidelijkheid kan de redding zijn en gaat gezichtsverlies beperken.
Wellicht is gezamenlijke inspanning nodig vanuit vertrouwen naar elkaar.
We kunnen er nog lang over praten, alleen nog meer verliezers. Wie is in staat deze weg te plaveien?