Dat schrijft Jop de Vrieze in de Volkskrant. Zijn artikel is gebaseerd op een onderzoek op muizen dat werd gepubliceerd in Cell. Muizen die gedurende de eerste vier weken van hun leven penicilline krijgen, worden op latere leeftijd aantoonbaar sneller dik. Omdat mensen en muizen een afwijkende darmflora hebben, is de vraag of de gevonden relatie tussen jong antibioticagebruik en obesitas ook bij mensen speelt.
Mogelijk beslissende invloed op darmgezondheid
De onderzoekers, waaronder de bekende Martin Blaser, zeggen dat ze dat niet weten maar hun onderzoeksresultaten wel beschouwen als een waarschuwing tegen de gevolgen van antibiotica voor kinderen in hun latere leven. Antibiotica beïnvloeden het microbioom en stellen onze darmflora open voor de vestiging van kwalijke bacteriën zodat de goede hun werk bij de transformatie van wat we eten naar wat ons lichaam voedt niet optimaal kunnen doen. Het is denkbaar dat interventies op jonge leeftijd beslissende gevolgen hebben voor onze darmgezondheid.
Zowel bescheiden als uitdagend zegt Blaser: "'De theorie van voeding en calorieën alleen kan de obesitasepidemie niet verklaren. De antibioticahypothese kan dat ook niet, maar wij hebben bewijs gevonden voor een interactie tussen de twee."
Blaser staat bekend om zijn pleidooien om zeer terughoudend te zijn met het gebruik van antibiotica.
Dit artikel afdrukken
Mogelijk beslissende invloed op darmgezondheid
De onderzoekers, waaronder de bekende Martin Blaser, zeggen dat ze dat niet weten maar hun onderzoeksresultaten wel beschouwen als een waarschuwing tegen de gevolgen van antibiotica voor kinderen in hun latere leven. Antibiotica beïnvloeden het microbioom en stellen onze darmflora open voor de vestiging van kwalijke bacteriën zodat de goede hun werk bij de transformatie van wat we eten naar wat ons lichaam voedt niet optimaal kunnen doen. Het is denkbaar dat interventies op jonge leeftijd beslissende gevolgen hebben voor onze darmgezondheid.
Zowel bescheiden als uitdagend zegt Blaser: "'De theorie van voeding en calorieën alleen kan de obesitasepidemie niet verklaren. De antibioticahypothese kan dat ook niet, maar wij hebben bewijs gevonden voor een interactie tussen de twee."
Blaser staat bekend om zijn pleidooien om zeer terughoudend te zijn met het gebruik van antibiotica.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Iets van deze strekking is ook al onderzocht bij mensen. Een kleinschalig onderzoek, maar het is dan ook lastig en kostbaar onderzoek. Het liet zien dat de microbioom van obese mensen afweek van gezonde vrijwilligers, waarbij de focus van het onderzoek lag op het metabolisme van koolhydraten (kijk vooral even naar figuur 3). Als ik me niet vergis is al wel vaker aangetoond dat de microbioom van mensen met overgewicht of obesitas afwijkt van die van gezonde mensen.
In de referenties van bovengenoemde artikel wordt verwezen naar een andere studie die het door Gonneke voorgestelde onderzoek heeft uitgevoerd. Zoals altijd is het weer eens niet makkelijk. Bij kinderen van moeders met een gezond gewicht bleek vroeg antibiotica gebruik (<6m) een flink verhoogde kans op overgewicht te geven. Echter bij kinderen van moeders met overgewicht of obesitas was de kans op overgewicht na vroege antibiotica juist lager.
De trial is ook al uitgevoerd (alhoewel niet als RCT) en bij een specifiek antibioticum bleek inderdaad een flinke toename van de BMI (2.3 punten!).
Ja Dick, dat zou je denken, maar hier in Nederland gaat dat niet zo snel.
Een beetje medewerking van RIVM, VWS of een universiteit zou dan wel lekker zijn.
Maar de eerste 2 lijken alleen maar tegen alles wat met probiotica te doen heeft en de meeste universiteiten zullen er meteen een RCT van willen maken want dat publiceert gemakkelijker. En dat moet je hier niet willen. Wellicht melden zich er mensen die mee willen denken.
Pieter en Gonneke, dat is een kwestie van tellen en de medewerking van huisartsen, ouders en hun kinderen. Toch?
We schreven hier eerder over die 1,5 kilo als een tweede, maar vermoedelijk juist eerste, brein in onze buik naar aanleiding van de documentaire van Cécile Denjean voor Arte.
Een mens bevat "maar" 1,5 kg microbioom. Maar die anderhalve kilo heeft wel een heel hoge metabole activiteit en het merendeel van die bacterieen is gek op snel verteerbare koolhydraten zoals (melk) suikers en dan met name glucose, dextrose of hoe je het maar noemen wilt. Door antibiotica te geven neemt de totale metabole activiteit van het microbioom af, neemt die minder snelverteerbare koolhydraten op en komt die energie dus beschikbaar voor de gastheer. Het idee van Gonneke om hier empirisch cohort onderzoek mee te doen lijkt me een prima plan. Hoe krijgen we dit van de grond? Iemand ideeën?