De auteurs bekeken meer dan 400 YouTube-video’s van de 5 populairste kid influencers. Dat zijn kinderen met een grote sociale media achterban die de hoofdrol spelen in video’s waarin ze speelgoed bekijken, cadeautjes uitpakken en spelletjes spelen. Volgens de onderzoekers wordt dit genre overspoeld door promoties en reclame voor merken als McDonald’s, Kinder en M&M’s.

Ouders maken zulke filmpjes van hun kinderen en zetten ze op YouTube ter vermaak van andere kinderen (en hun ouders). Ze kunnen daar bovendien een aardig zakcentje mee verdienen. De 9-jarige Ryan Kaji, van het kanaal Ryan’s World, heeft bijna 27 miljoen abonnees. Met zijn filmpjes verdienden zijn ouders vorig jaar bijna evenveel dollars: $26 miljoen.

Blootstelling aan reclames voor (ongezond) eten en drinken is een risicofactor voor kinderobesitas. Ongeveer 90% van het voedsel in de YouTube-video's was ongezond, zoals milkshakes, patat, frisdrank en cheeseburgers met een fastfoodlogo. Slechts 3% van de video’s bevatte gezonde voeding.

“Het ziet eruit als een normaal kind dat met normale speeltjes speelt, maar als onderzoeker gespecialiseerd in kinderobesitas, vielen de merkproducten me echt op”, zegt onderzoeker Marie Bragg in The New York Times. “Als je deze video's bekijkt en de kinderen doen alsof ze dingen in de keuken bakken of cadeautjes uitpakken, lijkt het allemaal wel mee te vallen. Maar eigenlijk is het gewoon een ongelooflijk divers landschap van promotie voor deze ongezonde producten.”

Speeltjes en spelletjes blijken het perfecte voorwendsel om reclame te kunnen maken voor eten waarvan kleine mensen maar beter een beetje minder kunnen binnenkrijgen. Zoals de om zijn duidelijkheid bekende Patrick le Lay, baas van 1988 tot 2008 van de commerciële main stream TV-zender TF1 in Frankrijk, ooit opmerkte: 'wij verkopen Coca-Cola hersenruimte tussen twee programma's in'. Op nieuwe media is die oude aanpak nog steeds van toepassing. Je zou het de wet van Le Lay kunnen noemen.
Dit artikel afdrukken