1 min
Slager & Worstmaker Kees van der Marel
De lekkerste worst maken is een bijzondere en smakelijke kunst. Slager & Worstmaker Kees van der Marel van Slagerij Besteman uit Beverwijk ontving maandag jl. tijdens de jaarvergadering van
Het Worstmakers Gilde deze hoogste onderscheiding uit handen van profwielrenner Michael Boogerd. De prijs in de vorm van de ‘Gildemeester’, is een schitterend beeld waarin liefde voor het vak worstmaker tot uiting wordt gebracht. Zo’n 350 vakmensen, 180 ondernemers en medewerkers(sters) waren afgelopen maandag naar Vianen getogen voor deze jaarlijkse happening. Ieder jaar wordt in hun midden de beste Worstmaker bekend gemaakt. Hiervoor worden gedurende het jaar op verschillende momenten diverse producten uit het bedrijf beoordeeld. Dat gebeurt op geur en smaak door een vakjury, maar bovendien microbiologisch door TNO voeding. De leden van het Worstmakers Gilde staan namelijk behalve voor lekkere, ook voor veilige en gezonde producten.
De onaangekondigde keuringen maken duidelijk dat slager Kees van der Marel samen met zijn team, 52 weken per jaar, een geweldige prestatie levert en daar hoort deze onderscheiding bij. Volgens slager-worstmaker Kees van der Marel is het geheim: de kwaliteit van de grondstoffen, de zorgvuldig geselecteerde kruiden en specerijen afgestemd op de wensen van zijn consumenten, in combinatie met het vakmanschap. Daarom worden onze worstsoorten en vleeswaren tot in de verre omtrek gewaardeerd. ‘Hier is sprake van passie, een ‘ onvoorwaardelijke liefde’ voor het vak, en dat proef je!’, aldus de jury.
bron: culinairnet
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wouter, 'worsten zijn toch niet noodzakelijk land- of streekgebonden?': volstrekt eens.
Worst is worst. Maar Bourgogne is Bourgogne (gemaakt van Pinot Noir-druiven), en Pinot uit Oregon of California, het Oostenrijkse Weinviertel of de Languedoc niet. Dat is Pinot Noir, net als worst, maar dan uit die windstreken voor zover tenminste gepoogd is er iets van te maken dat niet op een uitgemiddelde fabriekssmaak lijkt.
Taalkundig, cq. logisch is het een kwestie van genus en species-begrippen.
Ik ben helemaal voor nieuwe Nederlandse streekproducten: Beverwijkse Ham (wat moeten alleen die Duinen erin? - weg daarmee, het verzwakt). Nieuw Venneper runderrookvlees. Friesche Wolhandkrab. Purmerender Broccoli en Beesterzwager Waterkers.
Ik ben zelfs voor Beverwijkse Ham van Van der Marel en voor Beverwijkse Ham van Jan van der Roest. Ook nog voor Beverwijkse Ham van Van der Marel van Berkshire en van HAN51-varken.
In Parma maken ze dan Parma-ham van Berkshire. En AH en de Lidl verkopen 'gewoon ham' en alleen-maar-Parmaham. Voor de anderen is ham geen ham meer, net zomin als Pinot Bourgogne is.
Leve de differentiatie, weg met de bulk. Eea obv heel duidelijke, feitelijke aanduidingen.
"Je moet de ham van Van der Marel hebben, want zelfs de Berkshire van Van der Roest is me te zoet". Als je dat in de straat gaat horen, gaat het goed.
Ik heb Van der Marel overigens nooit geproefd ;-)
I.v.m. de discussie over (nep)streekgerechten. Besteman verkoopt o.a. de Beverwijkse Duinham: "Een rauwe ham die zacht van smaak is. Een ham van hoge kwaliteit uit eigen worstmakerij en zouterij van 10 weken oud."
Ik zie allerlei biggetjes door de duinen scharrelen. Maar het is (hoogstwaarschijnlijk) een fantasienaam.
@Dick, worsten zijn toch niet noodzakelijk land- of streekgebonden? Het is als de Telemark-landing, die kun je ook buiten Noorwegen uitvoeren. Salami is niet meer dan een receptindicatie.
Wat mij betreft mogen ze in in Parma Beverwijkse Duinham maken. Mits ze het recept benaderen.
Pardon, Italiaanse worst uit Beverwijk?
Ah, natuurlijk. Michael Boogerd. Boegbeeld van de hedendaagse worstbeweging.
Wat voor worsten zou het eigenlijk om gaan? Rookworst, leverworst of zit er ook nog wat Italiaans bij bijvoorbeeld?