imageHet was een onschuldig klein berichtje van afgelopen vrijdag op Zibb: Kardinaal Simonis noemt de omgang met dieren in bepaalde vormen van de bio-industrie 'een voorbeeld van de menselijke hoogmoed'.

Ten onrechte heeft de mens alle rechten en de natuur geen, zegt hij in een nieuwe boek ter gelegenheid van zijn vijftigjarige priesterschap. Volgens Simonis moeten dieren zo gehouden worden dat zij hun oorspronkelijke gedrag kunnen uitvoeren.


Ik zit nu met een groot probleem: als het criterium voor dierwaardigheid zo moet worden gedefinieerd vanuit menselijke deemoed, welk criterium moeten mensen dan voor zichzelf aanleggen?

Let wel: ik ben een groot voorstander van dierenwelzijn, maar ook van goed gebruik van ons verstand.
Dit artikel afdrukken