Zwitsers spenderen jaarlijks 102 EUR aan biologische levensmiddelen. Ze worden op de voet gevolgd door Denemarken met 80 Euro per hoofd van de bevolking per jaar. Oostenrijk ligt met 64 EUR net voor op Duitsland met 56 EUR. Tot de spelers op het middenveld behoren de Britten (47 EUR), Zweden (42 EUR), Italianen (32 EUR), Nederlanders (28 EUR) en Fransen (27 EUR). Aan de onderkant van de markt bevinden zich de Belgen (23 EUR), de Ieren (16 EUR) en Spanjaarden (2 EUR). De gegevens hebben betrekking op 2006 (muv Ierland, 2005).
Nou moet je weten dat het leven in Zwitserland fors duurder is dan in Nederland. Ik hoop maar dat er voor dat soort gegevens - in Nederland is eten het goedkoopst van heel Europa- gecorrigeerd.
Een heel andere vraag: wat zou nou dit soort nationale verschillen verklaren? Opvallend is dat Duitstalige landen het best scoren, gevolgd door de Scandinavische. Betekent dat iets of is het toeval?
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
en die Duitstalige landen? Hebben die niet een 100 jaar oude traditie in Reinheitskultur? Reinheitsgebote en wat dies meer zij? Ze liggen wat dat betreft een eeuw op ons voor. Daar kunnen wij ons botermerk tegenover stellen - maar (1) wie eet er nog roomboter? en (2) wie weet uberhaupt dat er een botermerk op het pakje staat?
Zo'n handschoen kan ik niet laten liggen.
Ik kan er alleen naar gissen, maar ik heb de neiging veel oorzaken in de geschiedenis te zoeken: sinds de tijd van de Hanze is Nederland (en later vooral Holland) eerst en voor alles een handelsnatie geweest. De kost gaat voor de baat uit, en de goede spullen verhandel je - je vergissingen eet je op. Export kwaliteit betekende in Nederland vanouds de beste kwaliteit. Een beetje appelhandelaar at het hele jaar aangetaste appelen, want de gave exemplaren waren voor de handel. Vlamingen zien die 'Ollanders als gierig,
Hollanders noemen dat een "gezonde handelsgeest" en kijken inmiddels met afgunst naar de Vlamingen die zich het goede leven laten smaken en [en dat steekt best wel] inmiddels niet minder welvarend en zeker niet minder gelukkig zijn. En die 100 of meer lokale biermerken hebben.
Dit lijkt me vooral ook iets voor Ynte. Overigens, 'koopkracht', da's nu net zoiets wat je toch ook vaak aan die 'psychologische factoren' kunt linken.
Vlamingen zien Nederlanders ook nogal eens als 'gierig'. Toch wel een centenkwestie?
Ja, Steven, en juist daarom is koopkracht geen verklaring.
Neem willekeurg welk handboek economie. Het onderdeel 'psychologische factoren achter prijselasticiteit' kan je verder helpen.
Maar die staan toch heel erg op de prijs? Ik raad maar iets: Nederlanders op Foodlog klagen nogal eens over kwaliteitsbewustzijn van hun landgenoten. En (zonder die discussie hier te willen voeren): mensen verbinden bio wellicht nogal eens aan kwaliteit.