Naar aanleiding van mijn stukje met de opgeheven vinger over het duurzame inkoopbeleid van de regeringskantines stelt de Partij van de Dieren Kamervragen. Er zijn goeie bij, ook matige en er ontbreken er nog een paar.

Marianne Thieme vraagt de verantwoordelijke minister of gezondheid tegenwoordig ook duurzaam is. Nee, volgens de officiële afspraken is dat niet het geval. Er is ooit sprake van geweest en het is opnieuw in overweging. Logisch, want de kantine-uitbaters hebben het flink gepromoot. Waar blijft het als het niet duurzaam is en de overheid alles duurzaam wil? Daarom zette ik het zo scherp aan. Van gezondheid warmt het klimaat niet minder op en al helemaal niet van Ik Kies Bewust. Dat kun je nl. op iedere ordinaire appel plakken die er terstond duurzaam van wordt.
Een cateringman - werkzaam bij de overheid - die ik sprak gaf me aan dat hij zijn baas wel degelijk Ik Kies Bewust als duurzaam zou kunnen verkopen. Hij doet het niet, maar zijn ambtelijke opdrachtgever zou denken dat het conform de normen was.

Uitstekende vragen stelt Thieme over wat nou precies duurzaam mag heten volgens onze regering. Van de duurzame inkoopnormen mogen bijvoorbeeld streekproducten duurzaam heten. Maar waarom? Geen kip die het weet en het is duidelijk dat er mee gesjoemeld wordt bij het leven. In Brabant hebben ze veel varkens. In Limburg hebben ze veel asperges. In de Betuwe heb je veel appels en peren. Verkoop het allemaal als streekproduct en je bent duurzaam. Ik chargeer, maar een welingelichte bron vertelde me dat het gebeurt. Willens en weten wordt het doodgewone duurzaam getoverd door het verhangen van een naambordje. Vaker zelfs dan je zou durven dromen.

Marianne Thieme vergat te vragen naar de groteske handjeklap die daarvoor kon zorgen, maar krijgt een hartverzakking als ze hoort hoe er met haar dieren wordt omgesprongen.Ook ik schrok me rot. Een kip met uitloop die volgens de Dierenbescherming maar één ster waard is, is volgens de inkoopnormen van de overheid evenveel waard als de drie van een biologische. Onnavolgbare wiskunde.

Dat gesjoemel met zorgvuldig opgestelde normen viel nog niemand op. De Dierenbescherming niet en zelfs de Partij van de Dieren niet. Maar ik weet het nu zeker: er komen vast nog aanvullende Kamervragen.

Onderwijl heb ik er ook nog eentje. Aan Marianne en de minister. Als volgens haar gezondheid niets met duurzaamheid te maken heeft, wat doet dan dierwelzijn in die inkoopnormen? Dierwelzijn helpt niet mee het klimaat te redden. Minder vlees eten wel, maar dat is wat anders dan dierwelzijn. Dat staat op zichzelf. Weinig vlees eten, maar wel van ondierlijk gehouden dieren helpt het dier niet vooruit. Dat probeerde ik Marianne al heel lang geleden eens uit te leggen. Dierenrechten zijn net als mensenrechten - waaronder het recht op goede voeding - onvervreemdbaar. Ook zonder 'duurzaam' klimaatvraagstuk hadden zij en wij er nog steeds recht op.

Gelukkig is de tijd van bezinning gekomen. Waar zijn we mee bezig? Windowdressing? Er een intellectueel zooitje van maken? De bovenkamers zullen nog flink moeten kraken.






Dit artikel afdrukken