Met die eenvoudige zin zou de vandaag gepubliceerde policy brief van het Planbureau voor de Leefomgeving over de verduurzaming het voedselconsumptie kunnen worden samengevat.
Om duurzamer en gezonder te eten, is het nodig om ingesleten alledaagse voedselroutines te veranderen, zegt de studie Voedselconsumptie veranderen. Het PBL identificeert zeven bouwstenen voor beleid die duurzamere en gezondere voedselroutines kunnen bevorderen. Kern van de gedachte achter alle elementen is dat de consument het niet alleen kan. Alleen in samenwerking met ketenpartijen zoals supermarkten, horeca en voedingsmiddelenproducenten, influencers en overheden is de consument in staat om zijn eetpatroon stap voor stap te veranderen.
De facto adviseert het PBL cultuurverandering door middel van marketingtechnieken. Culturen zijn het resultaat van lange tradities die na de intrede van massaal ingezette reclametechnieken zich kunstmatig zijn gaan vormen en mensen toenemend hebben losgemaakt van hun cultureel gevormde wortels. In haar boek No logo pleitte de bekende Amerikaanse cultuurcritica Naomi Klein nadrukkelijk tegen deze 'plastic' vorm van cultuurvorming.
PBL - Voedselconsumptie veranderen
Om duurzamer en gezonder te eten, is het nodig om ingesleten alledaagse voedselroutines te veranderen, zegt de studie Voedselconsumptie veranderen. Het PBL identificeert zeven bouwstenen voor beleid die duurzamere en gezondere voedselroutines kunnen bevorderen. Kern van de gedachte achter alle elementen is dat de consument het niet alleen kan. Alleen in samenwerking met ketenpartijen zoals supermarkten, horeca en voedingsmiddelenproducenten, influencers en overheden is de consument in staat om zijn eetpatroon stap voor stap te veranderen.
De facto adviseert het PBL cultuurverandering door middel van marketingtechnieken. Culturen zijn het resultaat van lange tradities die na de intrede van massaal ingezette reclametechnieken zich kunstmatig zijn gaan vormen en mensen toenemend hebben losgemaakt van hun cultureel gevormde wortels. In haar boek No logo pleitte de bekende Amerikaanse cultuurcritica Naomi Klein nadrukkelijk tegen deze 'plastic' vorm van cultuurvorming.
Een dier kan van inefficiënte gronden en inefficiënte eiwitten efficiënte eiwitten maken die waardevol zijn voor de mens.
Slechts 2 %. V d wereldoppervlak is geschikt voor akkerbouw zoals groenten. Een heeel groot deel is alleen geschikt voor runderen schapen of tarwe. Dus als we zonder vlees willen gaat een heeel groot deel van de wereldbevolking dood van de honger! En waarom zouden we vleesproductie willen stoppen? Co2, water, stikstof alles is een cirkel van de natuur. Ik snap de drang niet zo goed om zo hysterisch te willen veranderen.
Het lijkt wel alsof dat bij deze tijd hoort, geen telefoon mag langer dan 2 jaar in je broekzak zitten, geen auto mag ouder dan 10 jaar worden, kledingkast moet minstens 1 x per jaar vol met nieuwe kleding. Om moe van te worden.
Ho ho
Is er echt mest teveel in Nederland?(graag berekeningen waaruit dit blijkt) of is dmv verplicht kunstmest gebruik, de bodem aan het verarmen en moeten we dankzij kunstmest mest exporteren? Want als we het over CO2 hebben denk ik en weet ik dat kunstmest niet een heilig boontje is!
En qua vocht en mineralen kunnen we 100 x beter gewone mest gebruiken!
#33 Dank je Jopie Duijnhouwer . Weer wat om te lezen ;-). (1) Ik bedoel inderdaad juist niet dat we areaal dat landbouwkundig alleen geschikt is voor vee, daar ook voor moeten gebruiken. Liever meer prairie met bizon dan range land met runderen. (3) Dat van die mest wist ik niet. Het is nogal een onderwerp: de mate waarin dierlijke mest nodig is. Kun je iets meer toelichten wat je bedoelt? Want met een nog steeds groeiende wereldbevolking en zonder gebruik van menselijke mest, moeten de nutrienten komen van maximaal recyclen van plantaaardige restproducten, en van verwering van mineralen. Is dat genoeg? Dit zal vast meerdere malen eerder op foodlog zijn behandeld, maar is nuttig voor nu. Bijvoorbeeld vanwege dit voornemen van onderzoekers in Wageningen (facebookpagina van Gerard Migchels") "Vandaag voor het eerst geinterviewd door BBC-Radio over de mogelijke oplossingen voor 'The Dutch Nitrogen Crisis'. Heb daarbij verteld dat wij als WUR op DairyCampus de uitdaging aangaan om met behoud van de huidige melkproductie niet alleen de ammoniakemissie te halveren. Maar ook tegeljkertijd de methaanuitstoot fors te reduceren. En tegelijkertijd 25% van de oppervlakte vrij te maken voor biodiversiteit. Door te kiezen voor een natuurinclusieve aanpak in combinatie met precisielandbouw. En de rol van technolgie is daarbij dienend. Niet tegen de natuur, maar met de natuur. Willen we Europa qua voedselvoorziening zelfvoorzienend houden terwijl in Spanje en Zuid Frankrijk landbouwgronden door klimaatopwarming verloren gaan. Dan hebben we een forse uitdaging om zowel te voldoen aan de maatschappelijke wensen m.b.t. milieu en biodiversiteit als aan de noodzaak van voldoende voedselproductie in de EU. Die uitdaging gaan we aan op DairyCampus."
In een gedachtenwisseling op de facebookpagina van Alex Datema geeft hij oa aan dat veengrond eigenijk niet voor iets anders geschikt is dan voor vee. Dat lijkt me niet te kloppen. We zijn net begonnen met nadenken over alternatieven, en lisdodde is een veelbelovende kandidaat.
Ook interessant: het College van Rijksadviseurs heeft op verzoek van LNV met boeren verkend hoe de landbouw er uit zou kunnen zien in 2050, met perspectief voor de boeren. Op veen, zand en klei. Voor veen waren ze in de Krimpenerwaard, mijn werkgebied. Ik ga het eens lezen, het college pleit voor nadenken over de toekomstige inrichting van het landelijk gebied, ruimtelijke planning door rijk en provincie. Zie hun Panorama Nederland. Wordt ondertussen hoog tijd.
Hier de link naar de veen/Krimpenerwaardstudie:
https://www.collegevanrijksadviseurs.nl/adviezen-publicaties/publicatie/2020/07/09/landschapsinclusieve-landbouw-pilot-krimpenerwaard
Maria, op Foodlog kun je honderden artikelen vinden over landbouw en landbouw in Nederland (dat is weer een specifiek onderwerp). Het kan veel van je vragen beantwoorden maar ook je perspectief in de war brengen. Het is dus niet ongevaarlijk en vaak schokkend voor je bestaande wereldbeeld; maar als je het durft: doen!
De algemene pers schrijft er inmiddels ook over, maar meestal vanuit of het ene of het andere frame. Hier vind je doorgaans vele perspectieven, met uiteindelijk de dingen waarover geen consensus kan ontstaan of de punten die nu eenmaal 'zo zijn'.
Mest in Nederland is niets waard omdat we te veel dieren houden voor de grond die we hebben. Alles heeft immers een verhouding.
De vraag is dus: willen we grond bijbouwen (dat gaat lastig) of de dieren verplaatsen?
En dan dat dier: heeft het een functie? Zoals Jopie al zegt: het verplaatst slechts nutriënten, het voegt niets toe. Alleen licht en planten doen aan schepping.
Dat is (nagenoeg) helemaal waar. Het dier heeft ook een recycling functie die energie kan besparen als je het dier maar niet houdt om het op te eten, maar slechts om resten met minder technische ingrepen die CO2-uitstoot veroorzaken weer op te werken dan machines kunnen. Zie daarover het onvolprezen werk van Imke de Boer van de WUR. Ze heeft weer andere kijk op kringlooplandbouw heeft dan Martin Scholten van dezelfde universiteit. Scholten pleit voor het open houden van het concept kringloop (een discutabel standpunt).
Het verbranden van kippenmest is een vorm van ecocide. In Moerdijk, waar het gebeurt, noemt men het echter zo groen als maar kan.
Maria Janssens , vroeger was mest goud waard. Klopt, nu heeft gangbare mest een negatieve prijs en wordt 1/3 van de kippenmest verbrand. Bio mest is nog steeds goud waard, als het van goede kwaliteit is.
Hoe ik het doe heb ik hier in het verleden beschreven (theoretisch en praktisch). En je bent van harte welkom om in de praktijk te komen bekijken hoe dat eruit ziet.