Na zijn aftreden bij de WUR werd Dijkhuizen benoemd tot voorzitter van de Alliantie waarin alle Nederlandse belangenorganisaties (LTO, FNLI, CBL, HKN en Veneca) verenigd zijn. Dijkhuizen stak zijn bewondering voor de plofkip als meest duurzame dier nooit onder stoelen of banken en blijkt niet van plan die discussie als voorzitter van dit brede en hoge duurzaamheidscollege uit de weg te gaan.
Tijdens de presentatie zei Dijkhuizen: Als maatregelen tot gevolg hebben dat het dierenwelzijn verbetert, maar de uitstoot naar het milieu toe neemt, moeten we dat gewoon eerlijk vertellen.
Volgens Boerderij wil Dijkhuizen de tegenstrijdige ideeën en verwarringen over duurzaamheid op tafel leggen en ze bespreekbaar maken. Consumenten kunnen daar volgens hem best mee omgaan.
Krijn Poppe, chief strategist van het Landbouw Economisch Instituut, vond het een prima sessie en twitte:
Goede sessie in Nieuwspoort vandaag van Alliantie Verduurzaming Voedsel. O.a. over vlees waarin bijgaand LEI rapport…http://t.co/2uvxdo2fUK
— krijn j. poppe (@Krijn_J_Poppe) June 2, 2014
Wij hebben het gevoel dat Aalt Dijkhuizen de gevoelens in de Nederlandse samenleving willens en wetens op scherp zette om zijn punt nog eens te maken: als we onze manier van leven niet op willen geven, dan moeten we doorgaan zoals we al deden. Met elektrische Tesla's én plofkip. Biologische kip is terug naar de vervuilende diesel uit de jaren '80 van de vorige eeuw.
Begrijpt Nederland dat? Laten we het simpel houden: wil jij dat begrijpen?
Fotocredits: Plofkip geen stuntartikel, Foodlog Media
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dick #71, ik heb het inderdaad nog eens duidelijk voorgelegd aan de bewuste medewerker. Volgens hem waren de poten niet gebroken maar kon een derde van de kippen niet meer overeind komen toen ze enkele dagen te laat werden afgevoerd naar de slacht. Te zwaar en te zwak. Hij schetste een beeld van medewerkers die onder die omstandigheden en dus (!) onder tijdsdruk de hulpeloze dieren in allerijl hardhandig in kratten lazeren. Wat een ongevoelige klootzakken zijn we toch.
Tom, waren de poten nou gebroken of niet? Daar ging het over.
Plofkipje in 6 weken van kuiken naar 3kg slachtrijp. Komt neer op een kleine 75 gram gewichtstoename per dag. Goedgekeurd door de criminele organisatie die zich onze overheid noemt. Slaap lekker.
#Wouter: dat plofkip op tijd geslacht moet worden, werd reeds vermeld in het
Rapport "Toekomst voor de veehouderij, agenda voor een herontwerp van de sector"
van inmiddels alweer 13 jaar terug (pag. 3):
"Op de tweede plaats staat ook de zelfredzaamheid van de dieren onder druk.
Onder meer door de ongebreidelde opvoering van hun productieve vermogen en het excessieve beroep op die capaciteiten. Bij vleeskuikens bijvoorbeeld is de groeisnelheid
zo hoog, dat de dieren in grote problemen komen als ze niet tijdig worden geslacht"
Over WUR-rapporten betreffende "gait" heb ik het dan maar even niet. Ligt blijkbaar te gevoelig. Je hebt ook heel wat losgemaakt met je "plofkip". Hoe voelt dat eigenlijk?
@ wouter: dat programma over die plofkip in huis herinner ik me nog heel goed, o.a. het niet onbelangrijke detail dat jouw kipjes(die niet zo rigide gehouden en gevoerd werden als die bij de boer waar je ze vandaan had), na drie weken maar de helft (of was het nog veel minder?) zo zwaar waren als bij die boer (je vroeg je toen af hoe dat toch kon? met gespeelde onnozelheid (" heb ik misschien iets fout gedaan??"), jouw handelsmerk). dus met wel al dat ongezonde overgewicht vraag ik me af hoe het met het lopen, de hakken en de gewrichten zou zijn gegaan! ik zag in een duits TV programma ooit een geredde kooileghen die in de achtertuin mocht gaan wonen en scharrelen, die zat eerst ook vooral op zijn borstbeen, maar na enkele maanden inburgeren en acculturatie, kon die net zo goed scharrelen, stofbaden , op stok slapen en legnest maken als de andere gezond gehouden kippen (dat geldt dus voor de plofkip heel beslist niet!). het is toch eigenlijk om uit je vel te springen gewoon, als je tenminste nog een greintje gevoel voor niet-huisdieren hebt, wat lang niet vanzelfsprekend meer is.