Wie verzot is op echte marmelade met een fris bittertje neemt de moeite om die zelf te maken. Lang geleden reisde mijn vroegere buurvrouw ieder jaar speciaal met de auto af naar vrienden in Wimbledon, de achterbak deels gevuld met lege jampotten. Tijdens haar verblijf kookte ze tussen de bedrijven door een grote voorraad marmelade waarmee zij en haar man een jaar konden rondkomen. Want voor hen was een ontbijt met geroosterd brood en zelfgemaakte marmelade pas echt een ontbijt.
In haar tijd waren in Nederland geen bittere sinaasappels te krijgen maar in de U.K. worden al jaar en dag bij iedere supermarkt het hele seizoen door bittere sinaasappels verkocht. Er zijn daar zelfs blikken met gekookte en gesneden schillen van bittere sinaasappels verkrijgbaar waarmee liefhebbers buiten het seizoen nog steeds zelf marmelade kunnen maken. Britten zweren nu eenmaal bij marmelade op toast bij hun ontbijt vergezeld door een kop thee. Zelf marmelade maken is voor hen een ware tak van sport, waarin vooral mannen zich schijnen te bekwamen.
Zo schreef foodwriter Shona Crawford Poole ooit in The Times dat in veel families het vooral de man is die de marmelade maakt. Reden voor de Britse diplomaat, historicus en vermaard culinair publicist Alan Davidson (1924-2003) in zijn essay Marmalade: an Unpublished Letter to The Times te melden dat ook hij de marmelade-koker in de familie is. Kijk, daar zal menig man in Nederland toch wel even van opkijken. Hoog tijd dat ook de Nederlandse familieman zich gaat wijden aan deze belangrijke taak. Immers in ons land wordt marmelade al heel lang aangeprezen als ‘jam voor mannen’.
Speciaal voor Hollandse huismannen een recept voor marmelade met behulp van een snelkookpan. Voor een stoere touch wordt bij de eindbereiding een extra fris bittertje toegevoegd en de reepjes sinaasappelschil krijgen een Britse thick cut.
voor circa 4 jampotten:
- 500 gram bittere sinaasappels
- 1 kg suiker
- sap van 1/2 (rode) grapefruit
Gaar de hele sinaasappels in het stoommandje van een snelkookpan waarin 3 dl water is gedaan. Breng de pan op druk en houd hem zo gedurende 60 minuten. Haal dan de druk van de pan. Halveer de botergare sinaasappels, schraap vruchtvlees en pitten er met een lepel uit en kook dit in een pannetje samen met 1 1/2 dl van het kookvocht uit de snelkookpan gedurende 10 minuten.
Snijd intussen de schillen overdwars in reepjes (thick cut). Giet het gekookte vruchtenpulp over in een fijnmazige bolzeef van kunststof en vang het vocht op in een kom. Druk het vruchtenpulp met de achterkant van een houten lepel door de zeef, schraap de verkregen lobbige massa goed van de onderkant van de zeef af en doe dit bij het vocht in de kom. Gooi de droge vezels en pitten die achterblijven in de bolzeef weg.
Weeg sinaasappelschillen en het verkregen lobbige vruchtensap tezamen. Er moet 625 gram zijn verkregen; voeg desnoods wat extra kookvocht toe. Doe dit alles in een ruime pan en voeg grapefruitsap en suiker toe. Breng het geheel al roerend op hoog vuur aan de kook, temper het vuur iets en laat de jam al roerend precies 7 1/2 minuut doorkoken.
Draai het vuur uit onder de pan en vul met behulp van een jamtrechter de in kokend water uitgekookte potten (ook de deksels) met de hete marmelade. Ziedaar: Jam voor mannen.
Fotocredits: Florine Boucher
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Mijn buurvrouw heeft een potje marmalade met koriander op me staan wachten. Heb je van die combinatie wel eens gehoord? Ik zelf ben heel benieuwd!
@florine, dank voor deze informatie. Ik ga je artikel lezen. In de digitale kiosk zie ik alleen nr.4 en dat gaat over saffraan. Ik neem aan dat ik het volgende nummer moet hebben.
@Wouter Klootwijk
Kijk zo'n halfproduct van een vrucht die niet het hele jaar verkrijgbaar is, is domweg reuze handig als je liever zelf je marmelade maakt. Dat vind ik nou een empatisch gebaar van de industrie. Te vergelijken met blikken gepelde San Marzano tomaten waarmee je de lekkerste tomatensaus maakt. Die zongerijpte tomaten uit het diepe Zuiden van Italië zijn hier niet verkrijgbaar. Ook in Italië zijn de San Marzano's niet het hele jaar vers verkrijgbaar. De industrie blikt ze in voor Italianen en andere liefhebbers die weten dat er niets gaat boven zelfgemaakte tomatensaus van San Marzano's - ook al komen die uit blik! Niks maffe Italianen, Wouter. En zo zit het ook met de schillen van de bittere sinaasappels in blik waarin de Engelse industrie voorziet. It makes sense man.
@Arend Hermans
Qua voorkomen lijkt de bergamot op een kleine citroen maar volgens de biologische systematiek wordt hij gerekend tot de sinaasappels. Om precies te zijn: de bergamot is een gecultiveerde variëteit en wordt aangeduid met Citrus aurantium subsp. bergamia, voortgekomen uit een kruising van de zoete citroen (Citrus limetta) en de bittere sinaasappel (Citrus aurantium). In het winternummer (2013/2014) van het blad Méditerrannée schreef ik in mijn rubriek 'Kookgeluk' een stukje over de Bergamot sinaasappel.
Misschien niet helemaal passend in dit draadje, maar we hebben een oud woord voor de bittere sinaasappel, de Pomerans. Zie ook deEtymologiebank.