Stevia, de nieuwe, natuurlijke suikervervanger is sinds eind vorig jaar als zoetstof in Europa toegelaten. Zowel de industrie als de consument haalde opgelucht adem. Eindelijk een natuurlijke suikervervanger, in plaats van het onnatuurlijke en zelfs verdachte aspartaam of vies smakende sacharide.
De vraag rijst echter of stevia wel zo natuurlijk is. Natuurlijk, het stevia-plantje is een echt plantje, in het Nederlands heet het Honingkruid. De blaadjes smaken echt zoet als je er van proeft. Die zoete smaak wordt geleverd door de steviol glycosiden die er in zitten. De glycosiden worden door middel van een chemisch extractie-proces uit het plantje gehaald, daarbij wordt ethanol. Het is dus niet het plantje zelf dat gebruikt wordt voor de zoetstof, maar het extract. En daarom vinden sommige EU-lidstaten dat de term 'natuurlijk' niet gebruikt mag worden.
Hoewel stevia sinds eind vorig jaar als zoetstof in de EU is toegelaten, is men nog niet uit hoe de 'natuurlijke' claim het best tot uiting gebracht kan worden. Er bestaat geen stricte definitie van 'natuurlijk' in de EU regelgeving met betrekking tot additieven. Men vindt 'natuurlijkheid' meer iets voor marketieers. Verschillende lidstaten kijken hoe de EU geur- en smaakstofregelgeving natuurlijke en kunstmatige smaken definieert, om te bepalen hoe de 'natuurlijkheid' van de zoetstof omschreven zou kunnen worden.
De lobby-organisatie FoodDrinkEurope heeft als aanbeveling de tekst 'from a natural source' voorgesteld. De diverse fabrikanten lijken hier vooralsnog mee uit de voeten te kunnen. Alle mogelijke varianten worden momenteel in de verschillende landen van de EU onder de loep genomen.
De vraag is natuurlijk: wat komt er nou niet uit natuurlijke bron?
Fotocredits: alberth2
Dit artikel afdrukken
Hoewel stevia sinds eind vorig jaar als zoetstof in de EU is toegelaten, is men nog niet uit hoe de 'natuurlijke' claim het best tot uiting gebracht kan worden. Er bestaat geen stricte definitie van 'natuurlijk' in de EU regelgeving met betrekking tot additieven. Men vindt 'natuurlijkheid' meer iets voor marketieers. Verschillende lidstaten kijken hoe de EU geur- en smaakstofregelgeving natuurlijke en kunstmatige smaken definieert, om te bepalen hoe de 'natuurlijkheid' van de zoetstof omschreven zou kunnen worden.
De lobby-organisatie FoodDrinkEurope heeft als aanbeveling de tekst 'from a natural source' voorgesteld. De diverse fabrikanten lijken hier vooralsnog mee uit de voeten te kunnen. Alle mogelijke varianten worden momenteel in de verschillende landen van de EU onder de loep genomen.
De vraag is natuurlijk: wat komt er nou niet uit natuurlijke bron?
Fotocredits: alberth2
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Stevia is als plant al heel lang in gebruik bij de indianen. Weliswaar zonder langdurig wetenschappelijk onderzoek. Het bevat 2 zoetstoffen: stevioside and rebaudioside:
De Japanners gebruiken stevioside al heel lang zonder problemen - als waterextract van de plant (dat dus ook rebaudioside bevat).
Recentelijk zijn de extractiemethodes voor massaproductie veranderd.
Er wordt (m)ethanol gebruikt, en er worden stoffen toegevoegd die niet op het label staan. Stoffen als maltodextrine (om de bitterheid te verminderen), zetmeel en siliciumdioxide...
Bij plantaardige extractie wordt veel vaker (m)ethanol gebruikt. In een aantal gevallen gaat de geneeskrachtige waarde hierdoor juist erop vooruit... In hoeverre je dan nog kunt spreken van 'natuurlijk' - ook in vergelijking met bijv. productie met zoutzuur of die van stereo-isomeren? Daar heb ik geen antwoord op.
Waterextract noem ik wel natuurlijk.
Rebaudioside (Reb-A) wordt op de markt gebracht als Truevia (Coca-Cola Zero) en PureVia (Pepsi). Een chemisch bewerkte zoetstof, die weinig meer met Stevia van doen heeft. Zo wordt bijv. erythritol toegevoegd om om de bitterheid te verwijderen. Reb-A alleen lijkt juist averechts te werken en mogelijk tot metabolische problemen te leiden. Reb-A kan toch echt niet 'natuurlijk' genoemd worden (net zomin als gealkaliseerde melkchocolade - 'dutch chocolate').
Waarschijnlijk dragen de bitterstoffen in stevia bij aan waargenomen positieve effecten. Het verwijderen van deze stoffen is daarom discutabel.
Feitelijk hebben stevia producenten carte blanche om te doen wat ze willen. Een kwalijke zaak.
Zie ook hier.
Nee, dat ik furfural noem is toevallig. Ik doel dus niet op een onderkent probleem.
De cafeïne in koffie is aangetoond niet schadelijk bij minder dan 6 koppen per dag, behalve voor genotype 5 en vrouwen in verwachting. Cafeïne apart - zonder de overmaat aan nuttige stoffen in koffie - is wel schadelijk. Hetzelfde verhaal voor furfural (dat in zeer lage doseringen mogelijk een nuttige werking heeft). Zoals ik het uit jou verhaal begrijp is vooral de chemische toepassing van furfural een onderkend probleem.
Ik heb even de discussie doorgelezen. De discussie begon hier heel interessant.
Even 2 reacties;
#11: Rietsuiker, ojee? Dat bevat furfural! Dat is een gewasbeschermingsmiddel tegen aaltjes.
En dat gewoon uit een simpele rietplant. Puur natuur!
#10: de koffie van Henric bevat cafeïne (overigens ook furfural). Aan de hand van de hoeveelheid cafeïne die er in 1 kopje zit ben ik ooit een keer gaan rekenen hoe het zit als ik een toelating ga aanvragen voor koffie als gewasbeschermingsmiddel. Hoe zit het dan met de veiligheid voor de mens qua blootstelling. Ik kom uit als maximale dosering van ongeveer 0,75 kop koffie. Dus allen opgelet!
Vorig jaar kreeg ik overigens een uitnodiging van Inagro om een dagje te worden bijgepraat over stevia. Onderwerp: de teelt van stevia. Helaas was ik verhinderd. De presentaties stonden gelukkig online en gaat zeer diep qua uitleg op de materie rondom stevia in. De link staat onderaan het artikel.
Jan, ik had dus wel het artikel in Nature in mijn achterhoofd toen ik het had over fructose.
De stelling dat vruchtensap alleen vitamine C bevat is enorm achterhaald. het gaat bij vruchtensap juist over de flavonolen of hoe je ze ook wil noemen - die waardevolle stofjes in fruit en groenten die onmisbaar zijn..
Daarbij, ook dat we geen extra vitamine C nodig zouden hebben wordt door vele deskundigen (ook op Foodlog) aangevochten. Evolutionair lijken we ingesteld op hogere doses vitamine C, dan we nu binnenkrijgen.
De bitterder smaak van stevia is mogelijk mede-oorzaak van de door je gemelde gunstige farmaceutische eigenschappen. Zie mijn pagina over AGF en salvestrolen.
Deze bitterheid verwijderen zou dus - net als bij chocolade - wel eens ongunstig kunnen werken.