1 min
Tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de Association of Official Analytical Chemists (AOAC) van Afrika (sub-Sahara), zijn resultaten gedeeld van een onderzoek waaruit blijkt dat er nog een wereld te winnen is, als het gaat om controle op voedselveiligheid in Afrika. Er is nog geen rapport online beschikbaar.
Volgens FoodNavigator is 63% van de laboratoria ISO 17025 gecertificeerd (tegen 100% in Europa), en geeft 40% van de respondenten aan dat er geen trainingsmogelijkheden zijn. Een vijfde van de labs geeft aan geen officiële analytische methoden te gebruiken.
Zowel vanuit publieke gezondheid als vanuit handelsperspectief zijn deze resultaten al betreurenswaardig, aldus Dr Owen Fraser, voorzitter van de AOAC sub-saharan African section. Er komt echter nog bij, dat nog maar een paar maanden geleden Afrika de continental Free Trade Area heeft gelanceerd, met de ambitie om de intercontinentale export meer dan 80% te hebben verhoogd in 2035, voegt Fraser daar aan toe. Wat nodig is, benadrukt hij, is een toename in testcapaciteit, maar ook een toename in bekwame laboranten, want ook die zijn er te weinig.
Uit de cijfers blijkt verder dat 65% van de labs die voedsel testten 'regelmatig' deelnamen aan ISO 17043 testen, tegen 60% in 2018. Van die 65% verliep 76% vaan de testen 'naar tevredenheid', tegen 50% in 2018. Al met al nam de kwaliteit van de lab-infrastructuur echter flink af, want dit keer gaf 40% van de respondenten aan dat hun lab capaciteit minimaal 'goed' was, tegen 50% in 2018. Daarnaast gaf 62% van de respondenten aan dat er ongebruikte analytische apparatuur stond in hun lab, tegen 50 % in 2018.
Verschillende Afrikaanse landen hebben een aanmerkelijk groter voedselproducerend potentieel dan nu wordt gerealiseerd. Volgens de wereldvoedselorganisatie FAO van de Verenigde Naties en de African Development Bank (AfDB) is Afrika een gevaarlijke voedselimporteur. Grote delen van sub-Sahara Afrika (SSA) kunnen niet gevoed worden vanuit hun eigen regio. Blokkades en stijgende prijzen op de wereldmarkt kunnen dan ook snel tot onrust leiden en blokkeren stabiele economische ontwikkeling. Volgens het conservatieve Brookings Institute valt de situatie mee. SSA importeert voor zo'n $40 miljard aan voedsel, maar exporteert inmiddels ook voor $35 miljard. Dat laatste zou volgens Brookings vaak vergeten worden. Tegelijk wijst Brookings er net als de FAO en de AfDB op dat SSA meer aandacht moet geven aan landbouwontwikkeling om de ingezette trend naar meer en veilige productie en intra-Afrikaanse export en export naar andere continenten verder te versterken.
Op Foodlogs Engelstalige site Agrifoodnetworks.org wijst Babatunde Olarewaju wekelijks op het belang van een veilige, ecologische en klimaatbestendige landbouwpraktijk in Afrika in zijn adviezen aan boeren.
Volgens FoodNavigator is 63% van de laboratoria ISO 17025 gecertificeerd (tegen 100% in Europa), en geeft 40% van de respondenten aan dat er geen trainingsmogelijkheden zijn. Een vijfde van de labs geeft aan geen officiële analytische methoden te gebruiken.
Zowel vanuit publieke gezondheid als vanuit handelsperspectief zijn deze resultaten al betreurenswaardig, aldus Dr Owen Fraser, voorzitter van de AOAC sub-saharan African section. Er komt echter nog bij, dat nog maar een paar maanden geleden Afrika de continental Free Trade Area heeft gelanceerd, met de ambitie om de intercontinentale export meer dan 80% te hebben verhoogd in 2035, voegt Fraser daar aan toe. Wat nodig is, benadrukt hij, is een toename in testcapaciteit, maar ook een toename in bekwame laboranten, want ook die zijn er te weinig.
Uit de cijfers blijkt verder dat 65% van de labs die voedsel testten 'regelmatig' deelnamen aan ISO 17043 testen, tegen 60% in 2018. Van die 65% verliep 76% vaan de testen 'naar tevredenheid', tegen 50% in 2018. Al met al nam de kwaliteit van de lab-infrastructuur echter flink af, want dit keer gaf 40% van de respondenten aan dat hun lab capaciteit minimaal 'goed' was, tegen 50% in 2018. Daarnaast gaf 62% van de respondenten aan dat er ongebruikte analytische apparatuur stond in hun lab, tegen 50 % in 2018.
Verschillende Afrikaanse landen hebben een aanmerkelijk groter voedselproducerend potentieel dan nu wordt gerealiseerd. Volgens de wereldvoedselorganisatie FAO van de Verenigde Naties en de African Development Bank (AfDB) is Afrika een gevaarlijke voedselimporteur. Grote delen van sub-Sahara Afrika (SSA) kunnen niet gevoed worden vanuit hun eigen regio. Blokkades en stijgende prijzen op de wereldmarkt kunnen dan ook snel tot onrust leiden en blokkeren stabiele economische ontwikkeling. Volgens het conservatieve Brookings Institute valt de situatie mee. SSA importeert voor zo'n $40 miljard aan voedsel, maar exporteert inmiddels ook voor $35 miljard. Dat laatste zou volgens Brookings vaak vergeten worden. Tegelijk wijst Brookings er net als de FAO en de AfDB op dat SSA meer aandacht moet geven aan landbouwontwikkeling om de ingezette trend naar meer en veilige productie en intra-Afrikaanse export en export naar andere continenten verder te versterken.
Op Foodlogs Engelstalige site Agrifoodnetworks.org wijst Babatunde Olarewaju wekelijks op het belang van een veilige, ecologische en klimaatbestendige landbouwpraktijk in Afrika in zijn adviezen aan boeren.
Even voor de duidelijkheid: at wordt bedoeld met "een gevaarlijke voedselimporteur"?
Gevaarlijke afhankelijkheid van voedselimport?