1 min
Biologisch of andere vormen van teelt zouden niet de meest milieuvriendelijke en natuursparende manier landbouw zijn. Dat blijkt uit een nieuwe manier van berekenen van de milieu- en natuureffecten.
Een internationale groep wetenschappers berekende de milieueffecten per eenheid product, zoals bijvoorbeeld een ton graan. Eerdere onderzoeken naar de effecten van intensieve landbouw keken vooral naar de milieueffecten per hectare. Daardoor leken negatieve gevolgen groter en misten hun onderzoeken vaak de positieve effecten van intensieve teelten, aldus hoofdonderzoeker Andrew Balmford van de University of Cambridge.
Zo’n positief effect is dat intensieve landbouw minder grond nodig heeft en er dus meer ruimte voor de natuur resteert. Het onderzoek verscheen in Nature.
Het onderzoek nam vier landbouwsystemen onder de loep, schrijft Trouw: de rijstteelt in Azië, de rundvleesproductie in Zuid-Amerika en de tarweteelt en de zuivelproductie in Europa. Het onderzoek gaat uit van de aanname dat bossen, oerwouden en andere wilde landschappen gespaard blijven. De wetenschappers hadden onvoldoende data om factoren als bodemgezondheid en pesticidengebruik mee te nemen in hun conclusies.
De uitkomst van het onderzoek is dat intensieve landbouw efficiënter omgaat met de natuurlijke grondstoffen en daarom minder druk op het water, het milieu en de bodem legt. Maar, zeggen ze, dat effect gaat alleen op als het doel het voeden van de bevolking is en niet het maken van winst. Boeren moeten leren overproductie tegen te gaan of beschermd worden tegen verspillende overproductie. Op Foodlog legde landbouweconoom Niek Koning ooit zijn visie uit op de economie die bij de ecologische slotopmerking van deze pleitbezorgers van intensieve landbouw: wereldhandel moet daar zodanig voor gereguleerd worden dat de landbouw in ontwikkelingslanden niet kapot concurreert door te open grenzen.
Dit artikel afdrukken
Zo’n positief effect is dat intensieve landbouw minder grond nodig heeft en er dus meer ruimte voor de natuur resteert. Het onderzoek verscheen in Nature.
Het onderzoek nam vier landbouwsystemen onder de loep, schrijft Trouw: de rijstteelt in Azië, de rundvleesproductie in Zuid-Amerika en de tarweteelt en de zuivelproductie in Europa. Het onderzoek gaat uit van de aanname dat bossen, oerwouden en andere wilde landschappen gespaard blijven. De wetenschappers hadden onvoldoende data om factoren als bodemgezondheid en pesticidengebruik mee te nemen in hun conclusies.
De uitkomst van het onderzoek is dat intensieve landbouw efficiënter omgaat met de natuurlijke grondstoffen en daarom minder druk op het water, het milieu en de bodem legt. Maar, zeggen ze, dat effect gaat alleen op als het doel het voeden van de bevolking is en niet het maken van winst. Boeren moeten leren overproductie tegen te gaan of beschermd worden tegen verspillende overproductie. Op Foodlog legde landbouweconoom Niek Koning ooit zijn visie uit op de economie die bij de ecologische slotopmerking van deze pleitbezorgers van intensieve landbouw: wereldhandel moet daar zodanig voor gereguleerd worden dat de landbouw in ontwikkelingslanden niet kapot concurreert door te open grenzen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Kijk even op de bestrijdingsmiddelenatlas om te zien hoe de intensieve landbouw ons land sinds 2004 heeft verontreinigd met imidacloprid. Wat in het verhaal vergeten wordt is uitspoeling van bestrijdingsmiddelen, die er voor zorgt dat gif zich door het hele milieu kan verspreiden, tot in de natuurgebieden. Daarom zijn er in het NP Dwingelderveld nu veel minder loopkevers dan in de jaren 1990.
landbouwproducten met een doorlooptijd van zaaien tot oogsten en verwerken van vaak langer dan 1,5 zijn niet geschikt voor productie precies op maat.. een tegenvaller kan pas een jaar later gecorrigeerd worden met extra productie.. Als er niet ruim geproduceerd wordt krijgen we met voedsel dezelfde markt als nu de huizenmarkt in Amsterdam.. vrijwel onbetaalbaar.
Ik ben boer geworden om mensen te voeden. Ik hoef niet beloond te worden als er collectief gefaald wordt al is dat vaak wel zo. Bij tekorten lopen we binnen wat dus tegen elke logica in gaat.
#20 Hopelessly divided and badly confused before their problem; their political power is dissipated an their understanding is muddied.
Hendrik J.Kaput,
The farm Problem is toch oorspronkelijk bedoeld om aan te geven dat inkomens in de landbouw achterblijven t.o.v. inkomens in de industrie of elders?
Cochrane maakt er van dat de oorzaak van The Farm Problem is een getalsmatige politieke minderheid.
Vervolgens geef jij als oorzaak overproductie.
Of het een prettig politiek klimaat zou zijn als de boerengedachtegangen op een ruime politieke meerderheid zouden leunen waag ik te betwijfelen, het zou zomaar kunnen dat jij niets maar dan ook echt helemaal niets te eten kreeg als elders een centje meer te beuren was voor de producten.
Les 2 in de omgang met boeren, als het boeren geld kost dan is het samen, gezamelijk, met zijn allen. Als het geld opbrengt dan is het ieder voor zich.
De oorzaak van overproductie is m.i. een gevolg van onderlinge concurrentie, hetzelfde probleem hebben bijv. aannemers en transportondernemingen (zonder productie of werk toch veel onkosten daarom vaak opereren op het randje van de kostprijs).
Een andere oorzaak van lagere besteedbare inkomens is het gevolg van veel bezittingen in onroerende zaken, zolang deze met schulden zijn gefinancierd is er een aflossingsverplichting. Een lager besteedbaar inkomen maar wel vermogensopbouw, want dat is aflossen op onroerende zaken die meestal in waarde stijgen. Het is maar waar je voor kiest.
Het is hier echt een stadse visie op landbouw contra de plattelands/boeren visie op landbouw.
Een kloof die al decennia lang bestaat en maar niet overbrugbaar lijkt.
Bij Arnold #16 zouden de boeren naar de stedelingen moeten gaan om hun verhaal te vertellen.
Dat kan ook andersom, de stedelingen gaan naar de boerenerven om dáár het verhaal van de boeren aan te horen. Kunnen de stedelingen meteen ook zien waar het over gaat.