Lees ook
De consumptie van insecten in het Westen blijft achter, omdat we er zo'n hoge 'afkeerfactor' van hebben. Dat is jammer, want insecteneiwitten zijn een prima vervanging van dierlijke eiwitten die een veel groter beslag op water, grond, voedingsstoffen en fossiele brandstoffen leggen.

De Amerikaanse onderzoeker Eric Hamerman zocht uit hoe je de weerzindrempel bij mensen kunt verminderen.

Educatie helpt consumenten insecten als eten te accepteren. Praktisch gezien is het onbegonnen werk om een voldoende groot deel van het brede publiek op die manier te bereiken. Hamerman stelt daarom dat doel(groep)gerichte indirecte 'reclamecampagnes' beter kunnen werken. Vooral als daarin insecten bereid worden tot iets echt lekkers.

Drie soorten afkeer
Hij testte bij 179 proefpersonen hoe zij scoorden op drie soorten afkeer; de 'animal reminder disgust' (afkeer van iets omdat dat je er aan herinnert dat je zelf ook een dier bent), 'core disgust' (hoe vreselijk vind je het als je iets 'vies' moet opeten) en 'contamination disgust' (afkeer gebaseerd op het risico dat het ziekte kan overbrengen). Daarna gaf hij ze een korte tekst te lezen. De helft kreeg een recensie van een boek te lezen, de andere helft een tekst over koken als een manier om in principe onaantrekkelijke spullen in lekker eten om te zetten. Zo kan een krab, die eigenlijk een op de bodem levende waterspin is, tot een seafood delicatesse transformeren, wordt gefermenteerde melk met bacteriën kaas of maak je van het rauwe vlees van een koe een gegrilde biefstuk.
Tenslotte moesten de proefpersonen kiezen tussen een prijs bestaand uit een bezoek aan een insectenmuseum waar ze insectenhapjes zouden proeven, of een bezoek aan aan een aquarium zonder hapjes.

Insectenmarketeers moeten letten op de hogere afweerdrempel van vrouwen. Zij doen nog altijd de meeste boodschappen. Wil een insectenproduct hen aanspreken, dan moet insectenproducten er zo 'vertrouwd' en normaal mogelijk uitzien.
Culinaire tekst verlaagt drempel
De proefpersonen die de kooktekst hadden gelezen én laag scoorden op animal reminder disgust, bleken na deze voorbereiding veel opener te staan voor het eten van insecten. Mannen hadden minder animal reminder disgust dan vrouwen. De contamination disgust bleek, ongeacht welke tekst gelezen was, geen rol te spelen in het meer of minder openstaan voor insecten-eten.

Mensen die een hoge animal reminder disgust, bleken ook door de kooktekst echter niet van hun afkeer afgebracht te kunnen worden. "Als iemand helemaal over zijn nek gaat bij de gedachte aan een dood insect dat als eten op tafel komt, dan zou het wel eens zo kunnen zijn dat geen enkele bereidingswijze de insectenbasis genoeg kan transformeren om het 'beestzijn' ervan te elimineren", zegt Hamerman op FoodNavigator.

Drie aanbevelingen voor insectenmarketeers
Hamerman ziet in de resultaten aanknopingspunten voor het vermarkten van producten met insecten. "In de Westerse wereld, waar het eten van insecten niet algemeen verspreid is, is de eerste stap om mensen zonder al te grote basisweerzin te laten zien dat rauwe insecten verwerkt kunnen worden tot iets dat minder aan beestjes doet denken." Als voorbeeld wijst Hamerman op mensen die graag buitenactiviteiten ondernemen en met dieren in het wild te maken. "Energierepen met krekels zouden voor deze doelgroep aan de man gebracht kunnen worden, bij voorkeur in een televisiecommercial waarin bijvoorbeeld een groep mensen eten klaarmaakt boven een kampvuurtje."

Een tweede tip om meer insecten te laten eten is spelen met de naam van het product, en op die manier de aandacht afleiden van de 'dierlijke' oorsprong. In het Engels is er, volgens Hamerman, niet voor niets verschil tussen de naam van het beest en de naam van het vlees: ze hebben het over 'veal' in plaats van 'baby cow meat'. "In plaats van te benadrukken dat er krekels in de energiereep zitten, zouden marketeers naar 'alternatieve eiwitbronnen' kunnen verwijzen of krekelvlees een fantasienaam geven die in niets meer verwijst naar het oorspronkelijke 'product'; denk aan het woord 'seitan' voor een alternatieve eiwitbron die uit tarwegluten bestaat."

Een derde factor waar insectenmarketeers op moeten letten is de hogere afweerdrempel van vrouwen. Zij doen nog altijd de meeste boodschappen. Wil een insectenproduct hen aanspreken, dan moet insecten producten er zo 'vertrouwd' en normaal mogelijk uitzien.

Het onderzoek is verschenen in Appetite.

Fotocredits: 'CroBar Peanut Crunch Cricket Protein Bar', Health Gauge
Dit artikel afdrukken