De afgelopen tien jaar bedroeg de inflatie 18 procent, heeft het Economisch Bureau van ING becijferd. De prijzen van voedingsmiddelen stegen in diezelfde periode met 9 procent. Er is wel verschil tussen de categorieën: vlees, vis, melk, kaas, eieren, olie, boter, fruit, groente en aardappelen zijn nu allemaal circa 10% duurder dan in 2002. Suiker, zoetwaren en ijs kosten evenveel als 10 jaar geleden. Brood werd 15% duurder.

In die periode van 10 jaar zijn vooral de laatste vijf jaar van invloed. In 2008 was er door tegenvallende oogsten en toenemende vraag uit Azië en Afrika sprake van recordprijzen. Ook in Nederland stegen de voedselprijzen aanzienlijk, met zo'n 6 procent. Toen het begin 2009 weer beter ging, daalden ook de prijzen van eten en drinken weer. Eind 2010 en begin 2011 liepen de wereldvoedselprijzen weer hard op, maar daar merkten de Nederlandse consumenten veel minder van. Supermarkten en winkeliers lieten de stijging aanmerkelijk minder doorwerken in hun prijsstelling dan in 2008: door de economische crisis stonden consumentenuitgaven al fors onder druk en bovendien waren de supermarkten verwikkeld in felle prijsoorlogen. De supers hielden hun volume in de benen om hun kosten te kunnen dekken en lieten daarvoor hun marge schieten.

Wat de Nederlandse consument van de nu voorziene stijgingen gaat merken, is nog even koffiedik kijken. Zal het retailkanaal ook dit keer weer als prijsdemper optreden of is de rek er inmiddels uit?

Als eten duurder wordt, heeft dat consequenties voor onze non-food bestedingen. Die zullen dalen en dat heeft tot gevolg dat fabrikanten en verkopers in non-food zich net zo'n vraag zullen gaan stellen als voedingswarenmakers en -verkopers: houden we het volume in de benen en verlagen we de eigenlijke prijs of gaan we voor minder, duurder en misschien wel beter? Wat het gaat worden kan alleen de toekomst ons leren.

Fotocredits: ING bericht, bron CBS
Dit artikel afdrukken